Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Οσἰου Δανιἠλ του Μετεωρἰτου(εκ Τσιοτἰου)-16 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Ἠχος πλ.α' Τὀν συνἀναρχον Λὀγον.
ὐπὀ Γερασἰμου Μικραγιαννανἰτου

Δανιῆλ τὀν ἀρχαἰον πἀτερ μιμοὐμενος,ῶσπερ ἀὐλος στὐλω φαιδρῶς καθἠλωσε,τὀν Δεσπὀτη σου Χριστὀν,ἐχῶν καθ'ὠραν 'ἐν νοϊ,καἰ τὀν σταυρὀν αὐτοὐ αεἰ,ἐν σῶματἰ σου εὐπετῶς,επἐτυχες Παραδεἰσου,ἐνθα Τρυφῶν θεἰαν θἐαν,ημῶν μνημὀνευε μακἀριε.

Αυτός ο ουράνιος άνθρωπος και επίγειος Άγγελος εβλάστησε στο Τσιότι,σ ένα μικρό χωριό του θεσσαλικού κάμπου,την σημερινή Φαρκαδόνα.
Οι γονείς του,άνθρωποι φτωχοί,εργατικοί και πάνω απ’όλα πιστοί και ενάρετοι χριστιανοί προσπάθησαν με κάθε τρόπο και μέσο να εμφυσήσουν στο παιδί τους το θείο φόβο,την τήρηση των εντολών του θεού και την αγάπη στην πατρίδα.
Η οικογενιεακή προσευχή,οι βίοι των αγίων της εκκλησίας μας αλλά και η γνήσια χριστιανική ζωή τους,βοήθησαν τον Όσιο να αγαπήσει τον Κύριο και την εκκλησία Του.
Με τους γονείς του πήγαινε πολλές φορές στα γύρω μοναστήρια,όπως της Ζωοδόχου Πηγής,του ΄Αϊ-Δημήτρη,του Άϊ-Γιάννη του Θεολόγου…
Η αγία ζωή των πατέρων που ασκούνταν σ΄αυτά,άναψε μέσα του την επιθυμία να μονάσει.Το πύρωμα αυτό της καρδιάς του μετά από προσευχή το γνώρισε στους γονείς του.Αυτοί σαν πιστοί χριστιανοί θεώρησαν την κλίση του παιδιού τους σαν ιδιαίτερη ευλογία του Θεού στο σπίτι τους.
Στο χωριό τους ερχόταν κατά καιρούς μοναχοί από τα μοναστήρια των Μετεώρων.Οί συζητήσεις μαζί τους και το παράδείγμα τους ,τον οδήγησαν στο Πέτρινο δάσος.
Ο πανύψηλος βράχος του Μεγάλου Μετεώρου τράβηξε την προσοχή του.
Μετά από ένα κοπιαστικό ανέβασμα πάτησε το βράχο του Αγίου Αθανασίου του Μετεωρίτου.
Οι Πατέρες τον υποδέχθηκαν με ειληκρινή αγάπη.
Μετά από κάμποσες ημέρες πήρε την απόφαση΄ «εδώ θα μείνω,να αγωνιστώ,να καθαρίσω τον έαυτό μου από τα πάθη,να εργαστώ για την σωτηρία της ψυχής μου».
Αφού δοκιμάσθηκε στις διακονίες και γυμνάσθηκε καλά στην άσκηση μετά την κεκανονισμένη δοκιμασία που κράτησε τρία χρόνια,σύμφωνα με τους θείους θεσμούς.ενεδύθη το μέγα και αγγελικό σχήμα των μοναχών.
Η μνήμη του Οσιού Δανιήλ εορτάζεται στις 16 Αυγούστου.Κάθε χρόνο το απόγευμα του Σαββάτου της Α’εβδομάδας των Νηστειών η αγία του κάρα μεταφέρεται στη γενέτειρά το Τσίοτι που τώρα ονομάζεται Φαρκαδόνα για αγιασμό των πιστών.