ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΟΥ ΑΦΟΡΕΣΜΕΝΟΥ

Ο Ε.Ο.Σ.Λ ΑΣΙΘΙΟΥ ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΟΥ ΑΦΟΡΕΣΜΕΝΟΥ
Την Κυριακή 7 του Μάη, μέλη του Ε.Ο.Σ. Λασιθίου με αρχηγό την Κατερίνα Σπανάκη, ξεκινήσαμε την προγραμματισμένη πεζοπορική διαδρομή μας στα μονοπάτια του ακρωτηρίου του Αγίου Ιωάννη. Αφού επισκεφτήκαμε τους παλιούς ανεμόμυλους στο Σελί του Βρουχά, ξεκινήσαμε την πεζοπορία μας προς το εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη. Ο κόλπος της Ελούντας ζωγράφιζε τις ακρογιαλιές της με την αχλή των πυρωμένων αχτίνων του ήλιου που κοντράριζαν πίσω από τη χερσόνησο Κολοκύθα και το ιστορικό νησί Σπιναλόγκα. Ο καιρός ήταν ζεστός, ο ήλιος Δυνατός, ξάσπριζε αντανακλώντας τις ηλιαχτίδες στα σπίτια του οικισμού Πλάκα και στις ξενοδοχειακές μονάδες που σαλεύουν στην παραλιακή στράτα της Ελούντας. Στρατάριζαν μαζί μας μέχρι που περάσαμε τους σύγχρονους ανεμόμυλους του αιολικού πάρκου που βρίσκετε εδώ. Σε τούτο τον τόπο που είναι εκτεθειμένος στους ασκούς του Αιόλου, σήμερα επικρατούσε εντελώς άπνοια. Κατηφορίσαμε την ανατολική πλευρά του Αφορεσμένου διασχίζοντας την άγρια φύση, του ανεμοδαρμένου τοπίου. Ξυρισμένοι θάμνοι και λιγοστά δέντρα που καμπουριάζουν ξυρισμένα προς τη φορά των ανεμών, επιβιώνουν εδώ. Τα μονοπάτια πνιγμένα από τους θάμνους, αφήνουν μια πατουχιά μονάχα χώρο να περάσεις . Βαδίζαμε ανάμεσα σε κακόβολους χοχλάκους που παραπατούσαν μαζί μας καθώς διασχίζαμε το μονοπάτι ο ένας πίσω από τον άλλο. Φτάσαμε μετά από μιάμιση ώρα στα γκρεμνά του φάρου. Πάνω στην κορυφή του λόφου ένα τμήμα γκρεμισμένου κάστρου ατενίζει το πέλαγος. Ο φάρος είναι εγκαταλειμμένος στη φθορά του χρόνου. Περιμένει κι αυτός ν αρθεί το τέλος του, μια και τώρα με τα ηλιακά συστήματα οι φάροι λειτουργούν χωρίς την ανάγκη φαροφύλακα. Τώρα οι φανοί μπορεί να τοποθετηθούν απλά στο ύψωμα των βράχων κάθε ακρωτηρίου με ηλιακό σύστημα. Καθίσαμε για λήγω για κολατσιό, ατενίζοντας την απεραντοσύνη του Κρητικού πελάγους. Αγριολούλουδα ανθισμένα, στολίζουν περίγυρα το κακοτράχαλο τοπίο. Χρωματίζουν με τα πολύχρωμα άνθη τους, όλη τη βορειοδυτική ακτογραμμή του Μεραμπέλου, μέχρι το ακρωτήριο Δρεπάνι. Κάναμε το γύρω του ακρωτηρίου με τον καφτό ήλιο να μας ψήνει. Επιστρέψαμε στο χωριό Βρουχά μετά από δυόμιση ώρες. Ήταν μια πορεία τεσσάρων ωρών που μας ξενάγησε στις άγνωστες, άγριες ομορφιές του νησιού μας.
Βασίλης Δρόσος