Μορφονιά

Χθες το βράδυ που γυρνούσα,
απ’ τον καφενέ στο σπίτι,
κάπου εκεί που περπατούσα,
βρίσκω ένα κυπαρίσσι.

Και στα ριζά του έκλαιγε,
μια μορφονιά από μάρμαρο
και τον καημό της έλεγε,
στο δέντρο της το άχαρο.

Πώς να την παρηγορήσω,
σκύβω τη γλυκοφιλώ
κι απ’ το δρόμο μου τον ίσο,
στο βουνό κατρακυλώ.

Κι η μορφονιά που έκλαιγε,
με το φιλί μου ξέχασε,
τι ’ταν αυτό που μέτραγε
κι άλλο καιρό, δεν έχασε …

Τρίτη, 2 Οκτωβρίου 2018 / 12:38 – 1:43 μμ

78