109η Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ, ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗ - ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 17 1-2

Αυτά είπεν ο Ιησούς και εσήκωσε τα μάτια εις τον ουρανόν και είπε: "Πατέρα...

Από την 155η συνάθροιση μέσω της πλατφόρμας zoom της ΑΕΕ Τρικάλων στις 21/01/2024. Εισηγητής: αδ. Νικολόπουλος Θάνος.

Τούτη την προσευχή την έκανε ο Κύριος τη νύχτα της τελευταίας Πέμπτης, κάπου στον δρόμο προς τη Γεθσημανή.
Είχε μόλις τελειώσει ό,τι είχε να πει στους μαθητές Του, λίγο πριν χωρίσουν. Είναι αυτά που μας κατέγραψε ο Ιωάννης στα κεφάλαια 15 και 16.
Τούτη την προσευχή του Κυρίου την ονόμασαν "Ιερατική". Είναι πράγματι η προσευχή του Αρχιερέα του ανθρώπινου γένους, πριν αρχίσει τη θυσία Του, την προσφορά δηλαδή του Ίδιου Του του Εαυτού στον Θεό.
Τα πρόσωπα που αναφέρει στην προσευχή Του και για τα οποία ζητά, είναι, το δικό Του, οι μαθητές Του, που είχε δίπλα Του εκείνη την ώρα, και η Εκκλησία Του, όλοι εμείς. Κεντρική όμως ιδέα της προσευχής Του είναι μία, το έργο Του, δηλαδή η δόξα του Πατέρα. Και το πρόσωπό Του και τους μαθητές Του και την Εκκλησία Του, τα βλέπει μέσ' απ' αυτό το πρίσμα, σαν όργανα, μέσω των οποίων θα λάμψει η δόξα του Πατέρα. Τούτο είναι και ο βαθύτερος σκοπός της ζωής μας, να λάμψει μέσα από εμάς και μ’ εμάς η δόξα του Πατέρα.
Αυτή την προσευχή την είπε φωναχτά, να την ακούσουν και οι δικοί Του.
Και τούτο δεν ήταν για να τους μάθει να προσεύχονται, όπως είχε κάνει με την Κυριακή Προσευχή. Ο λόγος είναι ότι, εδώ θέλει να τους συνδέσει στη βαθιά κοινωνία που ο Ίδιος έχει με τον Πατέρα. Θέλει να τους υψώσει στη θεία σφαίρα, όπου Αυτός ο Ίδιος ζει.
(Εδ. 1-3)
"Αυτά είπεν ο Ιησούς και εσήκωσε τα μάτια εις τον ουρανόν και είπε, "Πατέρα..." Αυτή η λέξη, "Πατέρα", είναι που εκφράζει το πνεύμα της όλης προσευχής που πρόκειται ν' ακολουθήσει. Είναι η καρδιά του Υιού, πλημμυρισμένη απ' τα ιερότερα συναισθήματα, που απευθύνεται στην αγάπη του Πατέρα Του.
Με τούτη τη λέξη συνέστησε και σε μας ο Κύριος να απευθυνόμαστε στον Δημιουργό μας. Είναι μέσα σε τούτη τη λέξη που περικλείεται το γεγονός της υιοθεσίας μας εκ μέρους του Θεού. Να θυμηθούμε, Ιωάννης 1/12: "Εις όσους τον εδέχθηκαν, έδωκε εξουσίαν να γίνουν παιδιά του Θεού."
"Πατέρα, ήλθε η ώρα". Είναι εκείνη η ώρα που ο Κύριος είχε πει πολλές φορές μέχρι τώρα ότι "ακόμα δεν είχε έλθει." Είναι η ώρα που θα υψωνόταν στη δόξα μέσω του θανάτου. Είναι εδώ ακριβώς που ζητά την παρέμβαση του Πατέρα: "Πατέρα, ήλθεν η ώρα. Δόξασε τον Υιόν σου."
Τι να εννοεί άραγε ο Κύριος λέγοντας, "Δόξασε τον Υιόν σου"; Τι να εννοεί σαν "δόξαν Του";
Το διευκρινίζει αρκετά στο εδάφιο 5, όπου λέγει: "Δόξασέ με συ, Πατέρα, πλησίον σου με την δόξαν που είχα μαζί σου πριν υπάρξει ο κόσμος."
Δηλαδή, εκείνο που ζητά είναι, να επαναποκατασταθεί στη θεία θέση που είχε πριν την ενσάρκωσή Του.
"Δόξασε τον Υιόν σου, διά να σε δοξάσει και ο Υιός σου." Δηλαδή, "αποκατάστησέ με στη θεία μου θέση, δώσε μου πάλι την πανταχού παρουσία, την παντοδυναμία, την παντογνωσία που είχα πριν τ' αφήσω για να κατέβω εδώ κάτω και να γίνω άνθρωπος, ώστε, παίρνοντας πάλι όλα αυτά, να μπορέσω, απ’ αυτή τη θέση τώρα, να συνεχίσω και να ολοκληρώσω το έργο που άρχισα." "Δόξασε τον Υιόν σου, διά να είναι και αυτός σε θέση να σε δοξάσει."

Πώς θα μπορούσε να είχε υποσχεθεί, στον καθέναν από εμάς, όπου κι εάν βρίσκεται, αυτό το «Ιδού εγώ είμαι μεθ’ υμών πάσας τας ημέρας έως της συντέλειας του αιώνος», εάν δεν είχε πάρει πάλι την πανταχού παρουσία Του;
Και σαν ο Πατέρας δοξάσει τον Υιόν, να, με τι τρόπο ο Υιός θα δοξάσει τον Πατέρα. Το λέγει ο Ίδιος ο Κύριος στη συνέχεια: "Δίδοντας ζωήν αιώνιον εις τον καθέναν από εκείνους που του έδωκες."
Τι να είναι αυτή η αιώνια ζωή που, σαν την πάρει κάποιος, δοξάζεται ο Θεός; Σίγουρα είναι κάτι διαφορετικό απ’ την αθανασία της ψυχής, που την έχει και ο πιστός και ο άπιστος.
Αιώνια ζωή για τον άνθρωπο είναι, απλά, να συνδεθεί με την πηγή της, τον Θεόν. Σαν συνδεθεί μαζί Του, η ζωή του Θεού κυλά, μεταγγίζεται μέσα στον άνθρωπο και, καθώς βλαστάνει και καρποφορεί, αποκαλύπτει το μεγαλείο της, το μεγαλείο δηλαδή του Θεού. Εκεί σ’ αυτόν τον άνθρωπο αποκαλύπτεται, ακτινοβολεί η αγάπη του Θεού, η σοφία Του, η υπομονή Του, η γλυκύτητα Του, ο πλούτος του χαρακτήρα Του. Το βλέπουν οι άλλοι γύρω και είναι έτσι που δοξάζεται ο Θεός.

"Δόξασε τον Υιόν σου, για να σε δοξάσει με την σειρά του και ο Υιός σου, με το να δώσει ζωήν αιώνιον."
Και σε ποιους θα δώσει αιώνια ζωή; Σ' όλον τον κόσμο; Όχι. Σε ποιους; "Στον καθένα από κείνους που μου έδωκες." Είναι όλοι εκείνοι που τον καθένα ατομικά ο Πατέρας τον οδήγησε, τον έσυρε κοντά στον Χριστό, και Του τον ανέθεσε.
Είναι όλοι εκείνοι που αποτελούν τώρα την αληθινή Εκκλησία Του, το Σώμα Του, εκείνοι για τους οποίους λέγει στο εδάφιο 23 ότι είναι μαζί Του "ένα". Σε τούτους όλους ο Ιησούς Χριστός είναι επιφορτισμένος να δώσει αιώνια ζωή.