filmov
tv
08. Έψιλον Ρο ft. Urban Pulse - Πολικός Αστέρας (Official Video Clip) [prod. by Sumo beats]

Показать описание
Credits:
Στίχοι - Ερμηνεία: Άπο, Έψιλον Ρο
Παραγωγή - Μίξη - Mastering: Sumo Beats
Sound Recording: Ivan Mendez at N19 studios, Δημήτρης Τσιμογιάννης
Model: Rebecca Bröll
Akureyri 2018
Στίχοι:
Σαν πολική αρκούδα αναζητώ ενα θήραμα
Από θύμα σπεύδω θύτης στου κόσμου σας το πείραμα
Πλημμύρα μα μίλα μου ήρεμα
Κάνω σινιάλο μπας και λάβεις μήνυμα
Είναι Βορράς μαλάκα, τέρμα το ραπ για την πλάκα
Τέρμα η τσάρκα κι η τράκα τώρα ποντίκια στη φάκα
Δεν παίζουν φράγκα εδώ είναι οι καιροί κυνικοί
Κι όσο στο άσπρο βλέπω γκρι μου μοιάζουν κανονικοί
Φιγούρα λανθιμική χαμογελώ σιωπηρά
Λείπουν τα γέλια απ’ τα παιδιά εκείνα τα ζωηρά
Εδώ βαράνε σφυριά στου Θορ τα αμόνια σα κανόνια
Όσο ζυγώνει η νυχτιά φουσκώνει αέρας τα πνευμόνια
Μια του ωκεανού κολόνια μας χωρίζει απ’ τους φλώρους
Για αυτό πίνουμε στους πάγους μ’ άλλους δέκα διαόλους
Απ’ τους Πόλους στη Μεσόγειο κι απο το Ίλλιον στη Ρόδο
Urban Pulse μ’ AΘ Επιθανάτιο Ρόγχο
Βγήκα στο κόμβο να σε βρω βράδυ αξημέρωτο
Κι ένα ποτήρι τσουγκρώ πάνω απ’ του αύριο το φέρετρο
Στον κόσμο τον ξενέρωτο κερνάω ερωτισμό
και θά ‘μαι εδώ να γαμώ κάθε μικρό σου αστισμό
Γυρεύω ρομαντισμό μα είναι οι εποχές πεθαμένες
Όμως βρήκα ένα φιλο πέντε βραδιές μεθυσμένες
Μ’ ένα βρωμόμπιτο του Sumo δυό καρδιές αναμμένες
Εικοσιτέσσερις μπάρες αφιερωμένες
Τ’ ακούς πατέρα; Βλέπω σκιές όλη μέρα
που μου στοιχειώνουν το νου και μοναχός ξενυχτάω
σαν βρω αιθέρα σηκώνω όμως παντιέρα
Πάνω απ’ τον πολικό αστέρα πετάω
Τ΄ακούς πατέρα; Είναι η ζωή μια ετέρα
Μα εγώ τα λόγια σου σφιχτά στη γροθιά μου κρατάω
Και στη μητέρα να πεις πως νύχτα είν’ η μέρα
Μα είναι βορράς εδώ πέρα κι εγώ βαστάω
Κοίτα απόψε χαϊδεύω τον θάνατο με την σκέψη μου
Την μέθη μου
Την φρίκη που
Άφησα χωρίς ένα αντίο την έτσι που
Λησα την ψυχή μου στο τίποτα αφού δεν βρήκα διάολο να την γουστάρει
Σε ένα τομάρι που με πνίγει μυαλό κλωτσιά στο βλέφαρο δεν κλείνει το σκοτάδι δεν το πίνω μάλλον αυτο με πίνει
Τσουγκριζω στην υγεία του μετά χάνομαι στην δίνη (σε μια άδεια κλίνη)
Με έπιασα να γράφω απλά για να γεμίσει το χαρτί
Να μετράω κάθε ανάσα να επουλωθεί η πληγη
Να προσκρουω στους ίδιους τοίχους με ίση ή μεγαλύτερη ορμή
Λούπα στον ίδιο ατερμων βρόγχο περιμένοντας την οποία αλλαγή που δεν θα ρθει μα δεν μπορούσα να το δω η μάλλον να το δεχτώ
Τον τελευταίο καιρό
η φωνή μες στο κεφάλι μου έχει γυναικεία χροιά και την σιχαίνομαι γι'αυτό
Κάνω σινιάλο στο μυαλό μου να ηρεμήσει με σήματα καπνού τανες που δεν θέλω πια κοντά μου αρσενικές η θυληκες στην γέννα υπήρξαν επιπλοκές και βγήκα απροσαρμοστος ανάρμοστος εγωπαθης καριόλης το τέρας που εγκυμονεί στο σπλάχνα η κάθε πόλη και ονειρεύεται καταστροφή φωτιές και τελετές με αναθυμιάσεις αιθανόλης
Τ'' ακούς πατέρα;
Όλη η γη μια γειτονία
Θυμούν τα πρώτα τα στερνά
και παλεύω να τα φτάσω
Ακούς μητέρα?
Είναι παντού τα ίδια σκατά
Γεμίζω το ποτήρι τον θάνατο να κεράσω
Στίχοι - Ερμηνεία: Άπο, Έψιλον Ρο
Παραγωγή - Μίξη - Mastering: Sumo Beats
Sound Recording: Ivan Mendez at N19 studios, Δημήτρης Τσιμογιάννης
Model: Rebecca Bröll
Akureyri 2018
Στίχοι:
Σαν πολική αρκούδα αναζητώ ενα θήραμα
Από θύμα σπεύδω θύτης στου κόσμου σας το πείραμα
Πλημμύρα μα μίλα μου ήρεμα
Κάνω σινιάλο μπας και λάβεις μήνυμα
Είναι Βορράς μαλάκα, τέρμα το ραπ για την πλάκα
Τέρμα η τσάρκα κι η τράκα τώρα ποντίκια στη φάκα
Δεν παίζουν φράγκα εδώ είναι οι καιροί κυνικοί
Κι όσο στο άσπρο βλέπω γκρι μου μοιάζουν κανονικοί
Φιγούρα λανθιμική χαμογελώ σιωπηρά
Λείπουν τα γέλια απ’ τα παιδιά εκείνα τα ζωηρά
Εδώ βαράνε σφυριά στου Θορ τα αμόνια σα κανόνια
Όσο ζυγώνει η νυχτιά φουσκώνει αέρας τα πνευμόνια
Μια του ωκεανού κολόνια μας χωρίζει απ’ τους φλώρους
Για αυτό πίνουμε στους πάγους μ’ άλλους δέκα διαόλους
Απ’ τους Πόλους στη Μεσόγειο κι απο το Ίλλιον στη Ρόδο
Urban Pulse μ’ AΘ Επιθανάτιο Ρόγχο
Βγήκα στο κόμβο να σε βρω βράδυ αξημέρωτο
Κι ένα ποτήρι τσουγκρώ πάνω απ’ του αύριο το φέρετρο
Στον κόσμο τον ξενέρωτο κερνάω ερωτισμό
και θά ‘μαι εδώ να γαμώ κάθε μικρό σου αστισμό
Γυρεύω ρομαντισμό μα είναι οι εποχές πεθαμένες
Όμως βρήκα ένα φιλο πέντε βραδιές μεθυσμένες
Μ’ ένα βρωμόμπιτο του Sumo δυό καρδιές αναμμένες
Εικοσιτέσσερις μπάρες αφιερωμένες
Τ’ ακούς πατέρα; Βλέπω σκιές όλη μέρα
που μου στοιχειώνουν το νου και μοναχός ξενυχτάω
σαν βρω αιθέρα σηκώνω όμως παντιέρα
Πάνω απ’ τον πολικό αστέρα πετάω
Τ΄ακούς πατέρα; Είναι η ζωή μια ετέρα
Μα εγώ τα λόγια σου σφιχτά στη γροθιά μου κρατάω
Και στη μητέρα να πεις πως νύχτα είν’ η μέρα
Μα είναι βορράς εδώ πέρα κι εγώ βαστάω
Κοίτα απόψε χαϊδεύω τον θάνατο με την σκέψη μου
Την μέθη μου
Την φρίκη που
Άφησα χωρίς ένα αντίο την έτσι που
Λησα την ψυχή μου στο τίποτα αφού δεν βρήκα διάολο να την γουστάρει
Σε ένα τομάρι που με πνίγει μυαλό κλωτσιά στο βλέφαρο δεν κλείνει το σκοτάδι δεν το πίνω μάλλον αυτο με πίνει
Τσουγκριζω στην υγεία του μετά χάνομαι στην δίνη (σε μια άδεια κλίνη)
Με έπιασα να γράφω απλά για να γεμίσει το χαρτί
Να μετράω κάθε ανάσα να επουλωθεί η πληγη
Να προσκρουω στους ίδιους τοίχους με ίση ή μεγαλύτερη ορμή
Λούπα στον ίδιο ατερμων βρόγχο περιμένοντας την οποία αλλαγή που δεν θα ρθει μα δεν μπορούσα να το δω η μάλλον να το δεχτώ
Τον τελευταίο καιρό
η φωνή μες στο κεφάλι μου έχει γυναικεία χροιά και την σιχαίνομαι γι'αυτό
Κάνω σινιάλο στο μυαλό μου να ηρεμήσει με σήματα καπνού τανες που δεν θέλω πια κοντά μου αρσενικές η θυληκες στην γέννα υπήρξαν επιπλοκές και βγήκα απροσαρμοστος ανάρμοστος εγωπαθης καριόλης το τέρας που εγκυμονεί στο σπλάχνα η κάθε πόλη και ονειρεύεται καταστροφή φωτιές και τελετές με αναθυμιάσεις αιθανόλης
Τ'' ακούς πατέρα;
Όλη η γη μια γειτονία
Θυμούν τα πρώτα τα στερνά
και παλεύω να τα φτάσω
Ακούς μητέρα?
Είναι παντού τα ίδια σκατά
Γεμίζω το ποτήρι τον θάνατο να κεράσω
Комментарии