Απρίλης... Τούτη η Άνοιξη

Показать описание

ΔΙΗΓΗΜΑΤΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

Καθισμένος στο ορθογώνιο ξύλινο γραφείο του ανάσαινε ότι τούτος ο Απρίλης του χάριζε πίνοντας τον καφέ του… Η μέρα που είχε ξημερώσει τούτο το πρωινό ήταν η Μεγάλη Δευτέρα. Είχε ήδη μπει η Μεγάλη εβδομάδα που ‘ταν πάντα αλλιώτικη για ‘κείνον.

Την είχε υποδεχτεί με τα χρόνια που τον είχαν ντυμένο με εικόνες τόσοι άλλοι Απρίληδες που ‘χαν περάσει απ’ τα μάτια του. Τούτος ο Απρίλης Χριστέ μου δεν είναι σαν τους άλλους… Μονολόγησε και αναστέναξε από νοσταλγία για τα παιδικά του χρόνια, που τον προσπερνούσαν σαν ταινία από γρήγορες εικόνες…

Μόλις που σήκωσε τα μάτια του για να αντικρύσει το φώς που μπαινόβγαινε απ’ το παράθυρο και έπαιζε μες το δωμάτιο με τις σκιές στον τοίχο λες και του έγνεφε να του κάνει παρέα…

Χαμογέλασε τότες και οι ρυτίδες που χαν ζωγραφίσει οι καιροί που τον συντρόφευσαν έγνεψαν και αυτές σαν να συμφωνούσαν καταφατικά. Σκέφτηκε αμέσως τα τριαντάφυλλα του στο μπαλκόνι που τόσο λάτρευε να παρατηρεί την ζωή τους και ανασηκώθηκε να δει μήπως κάποιο απ αυτά τα μπουμπουκάκια της προηγούμενης μέρας είχαν ξανοίξει στο φως του ήλιου.

Με βήμα αργό αλλά γεμάτο από την λαχτάρα του κόντεψε στην βεράντα να τους πει καλημέρα.

Καλημέρα τσ’ όμορφες είπε λες και εκείνες θα τον άκουγαν για να απαντήσουν. Μα η τρέλα του ήταν να τις λατρεύει και ας μην του είχαν πεί λέξη με λόγο που να ακούγεται. Είδε πως δεν είχαν ανθίσει ούτε εκείνες ακόμη…

Άργεψες τούτη την Άνοιξη Θεέ μου και τούτα σε καρτεράνε σα ‘θε να ‘ρθείς. Κάλλιο να ‘ρθείς Χριστέ μου… Μην μας κλέψουν τούτη την Άνοιξη, η βροχή απ τον φθόνο μας για κείνο και για το άλλο, η κατάκριση για την ακίδα του αδερφού στο μάτι του και το δικό μου δοκάρι. Μόνοιασε την αγάπη που βλέπει Θεό και δεν σκιάζεται στην υπομονή για να ‘χει η ελπίδα φως ξανά δικό σου, για να βλαστήσει ξανά τούτη η Άνοιξη…

Σκυφτός τραβήχτηκε ξανά μέσα στο γραφείο του και στις έγνοιες του για να επιστρέψει πάλι την άλλη μέρα στα τριαντάφυλλα του, ελπίζοντας άλλη μια μέρα να τα δει ανθισμένα και να ‘χει μιαν απάντηση τους…

Συντάκτης κειμένου: Χρίστος Ραχιώτης