Α.Φαινόμενο - XVIII IΧ (Lyrics & Clip)

''Χρόνια μου πολλά κερνάω πίκρες''
18.09.2015 - Ανεξήγητο Φαινόμενο.

Στίχοι:
Πίστεψες ποτέ σ' εμένα ; Σκέψου το, αυτό θα είναι το πρόβλημα έκλεισα από πίσω μου την πόρτα
μα περίμενα ν' ακούσω του κλειδιού σου τον ήχο άλλα ματώθηκα, ποτέ δεν ήθελα να μπεις.
Κι ας λέω ψέματα στον εαυτό μου πως κάποτε θ' ακούσουν όλα αυτά που μουτζουρώνω με τις ώρες,
πότε δεν μου άρεσαν οι πόρτες, γιατί κρύβουνε την θέα της μικρής μου φυλακής.
Μα δεν είναι φυλακή τα γραπτά μου σχηματίζουν το κελί κι εσύ πότε δεν με επισκέπτεσαι.
Δεν πίστεψες ποτέ σου ότι μπορώ ν' αλλάξω κάτι ώστε να βλέπεις και να χαίρεσαι
αυτό θα είναι το πρόβλημα, δεν ακούσατε ποτέ και δεν ακούτε γιατί μάθατε να κρίνετε κοιτώντας.
Κοιτά στα μάτια μου, κι αν δεις ένα παιδί που έχει πάρει ο,τι αξίζει τότε μάλλον θα 'μαι απώντας.

Τότε θα φύγω περπατώντας και ποτέ δεν θα ξανά ενοχλήσω εσένα και τ' αυτιά σου γενικά,
ποτέ δεν έβγαλα φτερά μα πετάω με το μυαλό μου στα πιο κόκκινα στενά και νιώθω υπέροχα.
Εκεί μου 'μάθαν για τον έρωτα, εκεί μου μάθανε να βλέπω την θάλασσα το ξημέρωμα,
εκεί μου 'μάθαν πως οι φόβοι μας είναι άπλα ιδέες που κόβουνε τα φτερά πάνω στο πέταγμα.

Πέτα στον κάδο τ' αποθέματα. Ο,τι φτερά μείναν στο πάτωμα ξέμειναν από χθες.
Είμαστε διπλανοί σε διπλανά τραπέζια και τα βλέμματα κερνάνε πίκρα μέσα απ' τις ματιές.
Δεν έμαθα ποτέ απ' τα λάθη μου κάνω τα ίδια λάθη μέχρι να 'ρθεις να με πάρεις τα μεσάνυχτα,
επιμένω πως το φως το αντικρίζεις σ' ένα σκοτεινό δωμάτιο με τα μάτια ορθάνοιχτα.
Κι αν μ' έβαζα σε ένα ρεύμα τότε σίγουρα στη ποίηση που κάνω υπερρεαλιστής θα ήμουνα
φαντασιώνομαι τις σκέψεις μου γυμνές για να χορέψουμε κάτω από την βροχή, βροχή περίμενα.
Όμως ποτέ δεν εμφανίστηκαν οι μούσες μου προτίμησαν να μείνουν σε κάποιο σάπιο υπόστεγο,
μύριζα αρώματα μα χάρηκα που η βροχή τα κάλυψε γιατί ούτως η άλλος ήταν ανώφελο.

Τότε θα φύγω περπατώντας και ποτέ δεν θα ξανά ενοχλήσω εσένα και τ' αυτιά σου γενικά,
ποτέ δεν έβγαλα φτερά μα πετάω με το μυαλό μου στα πιο κόκκινα στενά και νιώθω υπέροχα.
Εκεί μου 'μάθαν για τον έρωτα, εκεί μου μάθανε να βλέπω την θάλασσα το ξημέρωμα,
εκεί μου 'μάθαν πως οι φόβοι μας είναι άπλα ιδέες που κόβουνε τα φτερά πάνω στο πέταγμα.