Νότης: Ψήφισα Χρυσή Αυγή! Προτιμώ τον Λαγό με τη μουστάκα και τα μπράτσα από τον Σαμαρά

[yuiyuiuutyurtu]

Υπάρχουν και δημόσια πρόσωπα που έχουν τα κότσια να εκφράζουν την γνώμη τους Μπράβο Νότη! - Πατριώτη!

[GREEKoPATRIOTIS]

Ο Νότης μιλώντας ή τραγουδώντας είναι μοναδικά αληθινός, γνήσιος και Πατριώτης.
Μακάρι να κατέβει υποψήφιος και θα σαρώσει όλα τα λαμόγια !!

[makisgeorgiou]

θέλω Νότη Στηβ Γιατζόγλου και Στέφανο χιο στην χρυσή αυγη

[elenipap]

M'αρεσει οταν ο καλλιτεχνης δεν φοβαται να πει την αληθεια και λυπαμαι γιάυτους που αισθανονται οπως ο Σφακιανακης αλλα δεν εχουν τα κοτσια να το εκφρασουν γιατι ειναι αιχμαλωτοι των επιδοματων του υπουργειου

[σταυρουλαραϊκου-κθ]

ΔΩΣΕ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΝΟΤΗ ! ΔΩΣΕ ΟΡΙΖΟΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΜΑΣ ! ΑΝΤΕ ΝΑ ΞΕΚΙΝΑΜΕ ΩΡΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑ ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ! ! !

[Τοτελοςτουκοσμου-θλ]

Noτη καλητερα να τραγουδας παρα να μηλας:Το 1915 η Ελλάδα χάνει τη μοναδική ευκαιρία να αποκτήσει την κυριαρχία της Κύπρου.
Βρισκόμαστε στην καρδιά του Εθνικού Διχασμού...
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος είχε παραιτηθεί διότι ο τότε βασιλιάς Κωνσταντίνος και η αντιπολίτευση, απέρριψαν την πρότασή του για συμμετοχή της χώρας στον πόλεμο, στο πλευρό της τριμερούς συμμαχίας Αγγλίας, Γαλλίας, Ρωσίας...
Ο γερμανοτραφής βασιλιάς, ο πολιτικός εκπρόσωπος της φιλοβασιλικής παράταξης Ίωνας Δραγούμης και το στρατιωτικό επιτελείο του Ιωάννη Μεταξά, ελκύονταν από τον γερμανο-αυστριακό άξονα...
Η Αγγλία προσφέρει την Κύπρο με αντάλλαγμα τη συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο εναντίων των Γερμανών, των Τούρκων και των Βούλγαρων...
Οι φιλοβασιλικοί εξαναγκάζουν τον Βενιζέλο σε παραίτηση, απορρίπτουν τη προσφορά της Κύπρου από την Αγγλία και η Ελλάδα αποφεύγει τον πόλεμο ενάντια στους Βούλγαρους και τους Τούρκους που μάχονταν στο πλευρό των Γερμανών...
Η Ελλάδα θα μπει λίγο αργότερα στον πόλεμο, το 1916, αφού προηγουμένως ο Βενιζέλος με τη στήριξη των αγγλογάλλων εξανάγκασε με τη σειρά του τον βασιλιά σε παραίτηση...
Με αυτό το σημείωμα θέλω να υποστηρίξω πως η γερμανόφιλη παράταξη στην Ελλάδα, η οποία υπάρχει μέχρι τις μέρες μας διάσπαρτη μέσα στα φιλοβασιλικά, ακροδεξιά και εθνικοσοσιαλιστικά κόμματα και οργανώσεις, είναι υπεύθυνη ουσιαστικά για την απώλεια της Κύπρου από το 1915 ενώ σε επόμενο σημείωμα θα αναφερθώ στις τεράστιες ευθύνες της βασιλικής παράταξης για τον ξεριζωμό των Ποντίων και την Μικρασιατική καταστροφή...
Ας δούμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή και ας ρίξουμε περισσότερο φως στον Ελευθέριο Βενιζέλο αλλά και τον Ίωνα Δραγούμη, τον ιδεολογικό ηγέτη της φιλοβασιλικής-εθνικιστικής και γερμανικών συμφερόντων αντιβενιζελικής παράταξης...
Θέλω να υποδείξω ότι ο Ίων Δραγούμης και οι θέσεις του αποτελούν τον ιδεολογικό φάρο τόσο του ελλαδικού ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη, της Χρυσής Αυγής και του Κυπριακού παραρτήματός της, του ΕΛΑΜ καθώς και όλων των φιλοβασιλικών, ακροδεξιών και γριβικών κύκλων...
Τον περασμένο μήνα παρεμπίπτοντος, το ΕΛΑΜ διοργάνωσε διαλέξεις σε όλες της πόλεις για τη παρουσίαση των ιδεών του Ίωνα Δραγούμη, του ιδεολογικού πατέρα του Ελληνικού εθνικισμού αλλά και εθνικισοσιαλισμού...
Ο Ίων Δραγούμης – διπλωμάτης και ο Ιωάννης Μεταξάς – στρατιωτικός, συμμετείχαν ενεργά στο Μακεδονικό Αγώνα (1903-1908) εναντίων των Βούλγαρων κυρίως που επιθυμούσαν φυλετική και θρησκευτική κυριαρχία στη Θεσσαλονίκη και την Μακεδονία γενικότερα...
Θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι την εποχή εκείνη –στην αυγή του 20ου αιώνα- σημερινή βόρεια Ελλάδα βρισκόταν ακόμη στα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και ότι ο Μακεδονικός Αγώνας δεν απελευθέρωσε εδάφη αλλά ενίσχυσε το ελληνικό στοιχείο στη περιοχή και περιόρισε παράλληλα τα σχέδια για εκβουλγαρισμό της νότιας και δυτικής Μακεδονίας και της σταδιακής προσάρτησής της στον Βουλγαρικό εθνικό κορμό...
Δραγούμης και Μεταξάς, με συντονιστή τον γερμανό εγκάθετο βασιλιά Γεώργιο Α’ και τον γιο του, μετέπειτα βασιλιά Κωνσταντίνο, στηριζόμενοι στην επιτυχία του Μακεδονικού αγώνα, σύμπτυξαν μαζί με άλλους πολιτικούς και στρατιωτικούς εθνικιστές το αντιβενιζελικό μέτωπο...
Το βασιλικό μέτωπο ωθούσε την Ελλάδα προς τον γερμανικό άξονα συμφερόντων σε αντίθεση με τον Βενιζέλο που στήριζε τα σχέδιά του για απελευθέρωση όλων των περιοχών με έντονη ελληνική παρουσία, στους Άγγλους και τους Γάλλους, επιλέγοντας ουσιαστικά διαφορετικό στρατόπεδο στη διεθνή σκακιέρα από τους εγκάθετους βασιλείς...
Η διαμάχη Βενιζέλου και παλατιού ξεκινά από την εποχή της Επανάστασης των Κρητικών ενάντια στους Τούρκους και των διπλωματικών αγώνων για ένωση της Κρήτης στον ελληνικό εθνικό κορμό...
Ο αποτυχημένος Ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897 που τερματίστηκε με συνθηκολόγηση του Ελληνικού Βασιλείου και τοποτήρησή του από τις μεγάλες δυνάμεις, ήταν ουσιαστικά ένας πόλεμος που ξεκίνησε από την Κρήτη και στον οποίο το παλάτι σύρθηκε ουσιαστικά από την λαϊκή απαίτηση, μη πιστεύοντας σ’ αυτόν...
Στα πλαίσια αυτά, η Κρήτη απέκτησε ένα καθεστώς αυτονομίας με ταυτόχρονη επιτήρησή της από τον Σουλτάνο και το Ελληνικό παλάτι ως αντιπροσώπου των μεγάλων δυνάμεων...
Οι αυθαιρεσίες του Αρμοστή Κρήτης Πρίγκιπα Γεώργιου, ανιψιού του γερμανοέλληνα βασιλιά, προκάλεσαν την οργή των Κρητικών και το 1905 εξεγέρθηκαν εναντίον του πραγματοποιώντας τη περίφημη "Επανάσταση του Θέρισου"...
Αποτέλεσμα ήταν να αναγκαστεί σε παραίτηση ο ανιψιός του βασιλιά ενώ αναδείχθηκε η μεγάλη πολιτική φυσιογνωμία του Ελευθέριου Βενιζέλου και η γένεση ενός πανελλήνιου αντιβασιλικού – λαϊκού απελευθερωτικού μετώπου...
Στις 24 Σεπτεμβρίου 1908 οι Κρητικοί κήρυξαν την Ένωση με την Ελλάδα αλλά η Ελληνική Κυβέρνηση δεν την αποδέχτηκε γιατί ήθελε να αποφύγει ένα δεύτερο, πιθανώς αποτυχημένο πόλεμο με την Τουρκία...
Ο Βενιζέλος αναδεικνύεται παρόλα αυτά σε λαϊκό ήρωα και με λαϊκή απαίτηση επιβάλλεται στο παλάτι ως αρχηγός της Κυβέρνησης το 1910.
Η Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα πραγματοποιήθηκε επίσημα με την κήρυξη του Α’ Βαλκανικού πολέμου τον Οκτώβρη του 1912 με συμμάχους τους Βούλγαρους (!) και τους Σέρβους ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, για να ακολουθήσει τον ίδιο μήνα η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης...
Η συμμετοχή της Ελλάδας σε αυτή την ιδιότυπη συμμαχία ήταν αποτέλεσμα του γενικότερου σχεδιασμού του Βενιζέλου που είχε ρυμουλκήσει το απρόθυμο παλάτι σε μια ‘ανίερη’ συμμαχία με τους Βούλγαρους..
Στη πορεία απελευθέρωσης της Κρήτης και της Μακεδονίας, διάφορα γεγονότα καταδεικνύουν την απροθυμία του γερμανο-κινούμενου παλατιού για γενικότερη σύγκρουση με τη Τουρκία και τους νεότουρκους που ήταν επίσης γερμανικών συμφερόντων...
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ενόσω ελληνικός στρατός βάδιζε από νίκη σε νίκη στη Δυτική Μακεδονία, σοβούσε σοβαρή διαφωνία μεταξύ του αρχιστράτηγου πρίγκιπα Κωνσταντίνου και του πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου...
Ο διάδοχος επιθυμούσε πρώτα την κατάληψη του Μοναστηρίου προς βορρά, ενώ ο Βενιζέλος, βλέποντας την πιθανότητα να καταληφθεί η Θεσσαλονίκη από το βουλγαρικό στρατό, πίεζε τον Κωνσταντίνο να κατευθυνθεί προς τη φυσική πρωτεύουσα της Μακεδονίας, μια περιοχή με στρατηγική σημασία...
Ο ιδεολογικός αντίπαλος του Βενιζέλου σε όλη αυτή την περίοδο, ο Ίων Δραγούμης, αντιτίθεται επίσης με σθένος στα σχέδια του πρωθυπουργού...
Όπως γράφει ο ιστορικός Βλάσης Αγτζίδης, «Ο Δραγούμης θα παραμείνει προσκολλημένος στις εκτός τόπου και χρόνου εμμονές του, παρά το γεγονός ότι από το 1910 οι Νεότουρκοι αλλάζουν πολιτική και αρχίζουν τις διώξεις κατά των χριστιανικών πληθυσμών.
Αποκορύφωμα θα αποτελέσει η επίσημη απόφασή τους σε συνέδριο στην Οθωμανική Θεσσαλονίκη (Οκτώβριος 1911) για επίλυση του «εθνικού προβλήματος» της Αυτοκρατορίας με την εξόντωση ή τη βίαιη αφομοίωση των χριστιανικών πληθυσμών.»
Και συνεχίσει ο ιστορικός: «Παρόλα αυτά, ο Δραγούμης θα συνεχίσει να αντιμάχεται με πάθος την «ελλαδική πολιτική των προσθηκών (εδαφών)», και να πιστεύει ότι είναι δυνατή η αντισλαβική ελληνοτουρκική συνεννόηση και συνεργασία.
Χαρακτηριστικός είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπιζε ακόμα και τότε την προοπτική των ελληνο-τουρκικών σχέσεων: «Απώτερος σκοπός μας πάντοτε θα είναι η σύμπηξις Ανατολικής Ομοσπονδίας».
Από το σημείο εκείνο και με αφορμή την αντίθεσή του στους Βαλκανικούς Πολέμους, ο Δραγούμης θα βρεθεί στο αντιβενιζελικό στρατόπεδο. Με κείμενό του, με αφορμή τον Α' Βαλκανικό Πόλεμο (1912-13), απορρίπτει ξεκάθαρα τη στρατηγική του Βενιζέλου που υλοποιήθηκε με την πετυχημένη αντι-νεοτουρκική συμμαχία των χριστιανικών κρατών της Βαλκανικής.»
Εν πάση περιπτώσει, ως αποτέλεσμα των πρώτου και δεύτερου Βαλκανικού πολέμου που σχεδίασε ο Βενιζέλος σέρνοντας το απρόθυμο παλάτι σ’ αυτούς και με την αντιπολίτευση των Δραγούμη-Μεταξά να αντιτίθεται, η Ελλάδα απέκτησε και την Κρήτη αλλά και το μεγαλύτερο μέρος της Μακεδονίας...
Η συμμετοχή της Ελλάδας στον Α’ Παγκόσμιο στο πλευρό των Άγγλων, των Γάλλων και των Ρώσων έγκαιρα και όταν της ζητήθηκε, θα είχε ως αποτέλεσμα την προσάρτηση και της Κύπρου όμως οι γερμανοκινούμενες δυνάμεις προτίμησαν τα εξυπηρετήσουν για άλλη μια φορά τη Γερμανία αλλά και την Τουρκία και έτσι χάθηκε η μεγάλη αυτή ανεπανάληπτη ευκαιρία...
Θα ακολουθήσει η συνέχεια της πορείας σύγκρουσης του βενιζελικού και φιλοβασιλικού μετώπου...