Mark- Ένα πολύτιμο σκουπίδι

Στίχοι/ερμηνεία: Mark
Ηχογράφηση/Μίξη/Mastering: E'n'D Productions/ Dtaeys
(Tsoulo was here)
--------------------------------------------------------------------
Έχω σταμινα
Σε κοιτω μονο καταματα
Ανετα κανουμε θαυματα
Όταν περναμε άσχημα
Το παθημα γινεται μαθημα
Τα ατομα που ναι ατιμα, είναι αδικα
Μισουνε απαράμιλλα, είμαι συνεχως στην αμυνα

Λενε να
Συμπεριφερομαι ωριμα να μπω πρόγραμμα
Μονιμο κολλημα να ακολουθουμε τα ανωριμα ονειρα
Το βλεπω σαν οραμα
Μια μερα θα ξυπνησω διχως προβλημα

Έχω ύφος γαματου,
Κοιτω μέσα στα ματια του θανατου
Με θελει κοντα του
Ξεγλιστρω από τα δαχτυλα του σαν να είμαι ο Νοσφερατου
Γράφω ένα τραγουδι στην υγεια του γραφω ριμες για να γινω αθανατος για να μεινω μακρια του

Κι αν αποτυχω κατω θα κατεβω μπαινω με το ετσι θελω
Μες το βασιλειο του Αδη και το κλεβω με τους δαιμονες παλευω
Κάθε μερα ρε το σκοτος σακατευω
Λεω κουκλα ασυναρτησίες και την μουσα μου μαγευω
Το μυαλο της ταλαντευω
Μπαινοβγαινω μες τις σκεψεις και τρελαινω αυτό που χε δεδομενο
Ει, το να φτυνω μάλλον είναι πεπρωμένο

Φτυνω φτυνω ριμες φινες
Ριμες από κεινες που κοβουν σα λεπιδες
Και δαγκώνουνε σα σκυλες
Τελικα, ο φοβος για ασφαλιτες
Μας έκανε αλητες
Η επιθυμια για ελευθερια μας έκανε ισοβιτες

Γράφω από Καρδια
Οποτε γραφω πάντα καλα
Μα τοσο καλα που φτυνω φωτια
Πραγματικα πάντα πιστα
Μονο στα πιστα πιστα παιδια
Πάντα λογια αληθινα
Βλακα αυτό είναι αρχοντια

Δε κραζω ρε φιλε φωναζω
Η ψυχη μου καιει δεν ησυχάζω
Στη διαπασον τη μουσική μου βάζω και τον γειτονα τρανταζω
Απ’το μανικι βγαζω ασσο υποτάσσω
Μαρκ υπογραφω ριμες πλάθω
Μα ακομα αναρωτιεμαι αν υπαρχω
Ο φθονος είναι ο μονος πονος που ναι δολοφονος
Στα δυσκολα είμαι ντομπρος κι όμως οντως
Μαζι σου μου στερηθηκε ο χρόνος
Σφιξε τα δοντια σου γερα κι ας εισαι μονος, Μη φοβασαι γινε τρομος
Πιανει τοπο ο κοπος όμως πρωτος είναι ο τροπος.
Αραξα
Ηπια δυο τσιγαρα και σταματησα, την ακουσα
Αν η επιλογες μου είναι αμάρτημα
Έχω σταμινα
Σε κοιτω μονο καταματα
Ανετα κανουμε θαυματα
Όταν περναμε άσχημα
Το παθημα γινεται μαθημα
Τα ατομα που ναι ατιμα, είναι αδικα
Μισουνε απαράμιλλα, είμαι συνεχως στην αμυνα