Έρημη Χώρα - Παράξενες Μέρες

CD: Το Σκοτάδι Που Λάμπει
Παράξενες Μέρες
Στίχοι-Μουσική: Άρης Τρουπάκης, Αντώνης Μοσχούτης

ΕΡΗΜΗ ΧΩΡΑ
έρημη χώρα κι η σοδειά καμένη, ποιος περιμένει στο σκοτάδι για χρόνια
μια σου βροχή και μια σκόρπια σου λέξη, σ' έχουνε κλέψει βιαστικά χελιδόνια
έρημη χώρα γρατζουνάς και ματώνω, πάντοτε μόνο μες το πλήθος με θέλεις
μέσα σου να 'μαι να γεράσω μαζί σου, να σε κλαίω κάθε μέρα και 'συ να μην πεθαίνεις.

έρημη χώρα κοίτα πόσο σου μοιάζω
κάθε που 'σαι θλιμμένη μες το δάκρυ σου στάζω
έρημη χώρα μόνο αν σε σκοτώσω
μέσα μου θα σε σώσω, μέσα μου θα σε σώσω.

έρημη χώρα μια παλιά πυρκαγιά σου, και φυλάς τα παιδιά σου μες την κρύα της στάχτη
κι όσο κι αν μεγαλώνουν πάλι θα τα χωρέσεις, σε μια άδεια ζωή που γεμίζεις με άχτι
έρημη χώρα κι η αυλαία που πέφτει, σ' ένα της ξέφτι τυλιγμένο σα βρέφος
με κρατάς και ζητάς πάλι να με ταΐσεις, μα απ' το στήθος σου βγαίνει μόνο κόκκινο νέφος.

έρημη χώρα κοίτα πόσο σου μοιάζω
κάθε που 'σαι θλιμμένη μες το δάκρυ σου στάζω
έρημη χώρα μόνο αν σε σκοτώσω
μέσα μου θα σε σώσω, μέσα μου θα σε σώσω.

έρημη χώρα ποιά αγάπη μιλάει, και σαν αίμα κυλάει μέσα μου η φωνή της
κι όταν σβήνεις το φως και μου ζητάς παραμύθια, στη λαλιά μου ξυπνάει ένας θλιμμένος προφήτης.