Hatırladığınız en eski anınız nedir? 🤔 | Acun Ilıcalı

preview_player
Показать описание

Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

Daha fazlası için kanala abone olmayı ve bizi Instagram’da takip etmeyi unutmayın.
✅ instagram.com/digitalgelisim

digitalgelisim
Автор

Bizdeki psikologlar da meğer ne acılar sığdırmışsın diyor.

celine
Автор

Zaten modern psikolojide, kişiliğin ne yönde geliştiğini ve karakteri anlamak için genellikle danışanın hatırlayabildiği en eski 8 anı sorulur. Bu anılar tam olarak doğru olmasada olur. Asıl önemli olan o anın danışanın aklında nasıl kaldığı ve danışanın o anda ne hissettiğidir.

GKOOS
Автор

Bilinç Altı Herşeyin Kökenidir ama şunu kabul edelim ki insanlar için Takdir duygusu Muhteşem birşey

Elif_beyaz
Автор

yaşım 28, hatırladığım en eski görüntü, yılbaşında amcamlarla tombala oynamıştık ve ben tek başıma kazanmıştım, o sırada babamla annem akraba ziyaretinden gelmiş, tamda kapıdan içeri giriyorlardı. bende müthiş bir sevinçle babama doğru koşup, baba bak ben kazandım dedim, babamda beni tekme tokat dövmüştü ve ben 5 yaşlarındaydım.

qrew
Автор

Ben sana söylerdim. Herkes takdir edilmeyi sever kardeşim!

dost
Автор

Abi bunu söylemek için yunanistana gitmek gerek yoktu nigdeye gelseydin sana ben derdim. ;))) herkes önemli insanlardan takdir almak hosuna gider....

havadansudan
Автор

Önemli insanlardan ziyade başarı hayatta baba demektir baban seni arkadaşlarının yanında onere edip seni onaylayıp takdir ettiği için orda özgüveni kapmışsın ordan yürümüşsün Eğerti baban arkadaşlarının yanında seni aşağılasaydı şu an çok kötü durumda olabilirdin her insan hayatta babası kadar var zira hayat tecrübem bu yönde.

nuraycetin
Автор

Benim en eski hatırladığım görüntü kanepeden yardım alarak yürümeye çalışıyorum odada da kimse yok 😂

BurakAliAkbulut
Автор

benim hatırladığım en eski şey babamın bana söylediği en kötü ve en unutamiycam fakat hatırladığım da en çok utandigim şey "seni kimse sevmiyor sen benden değilsin çevrene bir bak bir tane arkadaşın bile yok"bu sözleri bana başımı kapatmadigim için ona karşı gelmiştim bu yüzden söylemişti.... halbuki arkadaşlarım o kadar çok tu ki halâ görüştüğüm çocukluk arkadaşlarımla görüşüyorum ben evin en küçüğüydüm evin en çok yükünü çeken ...kriz çozen ....empati yeteneği olan.... merhametli ...çok duygusal .... yalan dolan sevmem dobra oldum her zaman... haksizliga hiç gelemem... acik fikirliyim ve kimseyi kirmam.... çok becerikli olduğumu soylerler ben babama hep kendimi ispatlamaya çalıştım beni sevmediğini anlıyordum diğer kardeşlerimi över beni toplumda hep küçük düşürurdü onunla çok mücadele ettim ama başarısız oldumi

fatmabaser
Автор

Halbuki biz önemli insanların bizi taktir etmesinden tiksiniyoruz.

vosvodin
Автор

babası onunla gururlanmış arkadaşları gülerken
Belki oyüzden bukdr başarılı ..
güven duygusunu vermiş desteğini hissettirmiş oğluna
Ne güzel babalar var
bide bizimkimize bak bakiyorum her sınavda başarili olmama rağmen sabah akşam küfür edip aşağılamaktan başka bi boka yaramayan aşağılık kompleksi olan ruh hastası insanların genetiğindeyiz biyolojik bağımız olduğu için utanıyorum
herzamn beni utandırmaktan başka bşy yapmadilr
hayat hiç adil değil ..

MB-mjnb
Автор

Benim en eski hatırladığım saz çalmayı öğrenmiştim babam karşımda durup dinliyor dinliyor ben iyice coşuyorum çalarken ve babam aniden "kesss lann iki saattir bitsin diye bekledim amma uzattın sktrgt bakkaldan 2 sigara 4 ekmek al gel" diyor.. 😂

sevgiveihtiras
Автор

Çok değişik bir şey söylemiş 😂 ben şok

rollmania
Автор

Nasıl bı adam herkesle herşey le bi anısı var mübarek 😮

muhammetcol
Автор

Allah Allah çok ilginç aslında herkes önemli insanların taktir etmesinden hoşlanmaz acayip ilginç

aburcuburjuva
Автор

Doğru olabilir..benim ilk anım misafirlikdeydik çok küçükdüm..divana çıkamıyordum..çok uğrasmama rağmen çıkamadım..hayatta çok mücadele ettim
Hala ediyorum..

betkutu
Автор

Hatırladığım en eski göruntü;

Ben 12 yaşındayken babam eve alkollü bi şekilde gelmişti. Bende odamda ödevlerimi yapıyordum. Gerçi babam hergun alkollü gelirdi. Ama o gün bi farklıydı. Sinirli ve agresifti. Annemle arada tartışır ve döverdi. Yine o gün eve gelip salona geçti. Bende odamdan çıkıp mutfağa doğru giderken babamın yine Annemle tartıştığını gördüm. Gürültü 6 yaşındaki kardeşimin odasına gidip kardeşim korkmasın diye onun odasına gittim. Hüngür hüngür ağlıyordu ve çok korkmuştu. Daha sonra annemin ne olursun yapma diye bağıranlarını duydum. O gün ilk defa annem bu kadar bağırıyordu. Dayanamayıp salona gittim. Annemin yüzü kanlar içinde yerde uzanmış ve kollarıyla başını korumaya çalışıyordu. Babamda elinde villada sopasıyla anneme vuruyordu. Annemin giydiği penye yırtılmış ve kan bulaşmıştı. Dayanamayıp araya girdim. Annem yapma desede babamın elini tuttum ve yapma, vurma diye yalvarmaya başladım. O sırada elinin tersiyle yüzüme vurdu. Gözlerim karardı ve bi anda yerde buldum kendimi. Daha sonra tekmeyle başıma vurmaya ve karnımı tekmelemeye başladı. O gün hayatımda hiç yemediğim kadar dayak yemiştim. Karnıma aldığım her darbe midemi bulandırıyor ve nefesimi kesiyordu. O esnada annem araya girdi. Ve babam elindeki sopayı bırakıp annemi yumruklamaya başladı. Kanepeye savurp orda annemi bayılana kadar yumrukladı. En son Annemin yumruklar içinde yavaş bi şekilde sesinin kesildiğini gördüm. Babam vurmaya devam ediyor ama annem artık ses çıkartmıyordu. Tekrar araya girip ayrirmsya korkuyordum. Ama içimden bisey yapmak geliyor ama yapamıyordum. Sonra annemi bırakıp mutfağa gitti. Bende anneme öyle uzaktan bakıyordum. Yanına gitmeye korkuyordum. Sonra babam elinde iple geldi. Salondaki sandalyeyi çekip beni üzerine oturttu. Ellerimi bagladi ve sende bu or*pu gibi ölemyi hakkediyor diyerek annemi gösterdi. Ellerimi ve ayağımı bağlayıp dövmeye başladı. Başım aşırı şekilde dönüyordu. En son gözlerim kararmaya başladı ve bayıldım. Aradan ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama parmak uçlarımda bi ağrı hissetmeye başladım. Gözümü açtığımda babam penseyle tırnaklarımı söküyordü. O acıyı tarif edemem. Babama ne kadar yalvarsam ve ne kadar bagirsamda yapmaya devam ediyordu. O acıyla kendimi sağa sola sallarken sandalye devrildi. Babam daha çok öfkelenip başımı tekmelemeye başladı. Daha sonra penseyle ayak tırnaklarımı çekiyordu. O acıya Dayanamayıp bayıldım yine. Yine ne kadar zaman geçti bilmiyorum, gözümü açınca sandalye tekrar düzelmiş ve ben üzerinde oturuyor ellerim bağlı bekliyordum. Tişörtüme baktığımda burnundaki kan üzerime dökülmüştü. Babam odada yoktu annem kan içinde öyle hareketsiz hala kanepede uzanuyordu. Babam eve terk etmişti. 2 saat sonra komşumuz ve polisler içeri girdi. Ellerimi çözüp beni ambulansa götürdüler. Diğer ambulans binanın önünde beklerken, içinde bulunduğum ambulansla berber hastaneye gittik. Tırnaklarımı pansuman yapıp sardılar. Başka aldığım darbelerden dolayı emar, röntgen çektiler. Daha sonra ben sedyeden beklerken polisler gelip bana soru sordular. Beni bi odaya alırlar ve o gece orda kaldım. Ertesi gün teyzem ağlayarak yanıma grldi. O gün söylemediler ama babam annemi öldürmüştü. Şuan 24 yaşındayım ama o günü unutmuyorum. Bu geçen 12 sendede defalarca kabuslar gördüm. Şuan bile bi arkadaşım el şakası yapınca iç güdüsel olarak kendimi korumaya alıyorum. Hayat benden bi çok şeyimi aldı ama hala çabalıyorum.

kullanc
Автор

Ben çaya bisküvi sokarken annemin bana mal dicekmis gibi bakmadi gelio shrhdjshd

Coordmr
Автор

Ben de hayatımdaki ilk görüntü olarak ailece sofrada olduğumuzu hatırlıyorum
Şimdi işim gücüm yemek yapmak sofra kurmak
Olmadı galiba 😂

yalansekai