Her şeyi yapmak isteyip, hiçbir şey yapamamak.

Selamlar güzel insanlar nasılsınız?
Beni instagramdan takip edebilirsiniz; @Melexsi

[muskulpesent]

Başlığı yazıp arattım böyle sorunları olan var mı diye. Burayı buldum.

[glukokortiikoid]

Ağlayasım geliyor artık bunun çözümü ne ya neredeyse aynı şeyleri yaşıyorum ve hayatım boşa geçip gidiyor resmen bundan dolayı! Çok yoruluyorum beynime yetişemiyorum

[b.t.]

Ben de böyleydim. Bir miktar kendimi törpüledim ve rahatladım. Nasıl törpüledim? Imm "mükemmel iyinin düşmanıdır", "zararın neresinden dönersen kardır" "şimdi başla, bu fırsat şu an elinde sonrasını bilemezsin" "her şeye yetişemezsin. Zamanın ve enerjin kısıtlı ama isteklerin sonsuz. Öyleyse en acil, en önemlilere öncelik ver ve diğerlerini akışa bırak. Fırsat bulduğun an değerlendir ama bulamazsan kasma. Çünkü zamanını ve enerjini tasarruflu kullan ki uzun ömürlü olsun" "ertelemenin stresi ertelemekten başka faydası yok, zararı çok. Erteleyince mükemmel olacak diye bir şey yok. Şimdi elinde olan senindir." Gibi kendimce beni motive eden telkinlerim var. Bunlara başvurdukça rahatladım ve artık daha çok akışta kalabiliyorum. Anın tadını çıkarma konusunda, yavaşlama konusunda ilerledim. Erteleme huyumu baya bi aştım. Tabi bir anda olmuyor. Sana 3 tavsiye. 1.motive edici telkinlerin olsun. 2. Yapılacak listen kabarıksa acil ve önemlileri belirle ve bunlar bitinceye kadar diğerlerini görmezden gel. 3. Mindfulness ı araştır. Mindful egzersizleri de anda kalma ve yavaşlamak için sakinleşmek için çok iyi

[gulseveryeni]

Konuşurken sanki gerçekten bizimle sohbet ediyorsunuz. Videolarınızda çoķ güzel.Yaşadığınız duyguları bende yaşıyorum...

[rumeysaerkaya]

Bide hani güzel ahlak tohumları atıyorum çocukların kalbine ama yeşerdigini göremiyorum diyorsunuz ya. Böyle gayret edip hiç netice alamadıgım bi zamnda karşıma çıkan güzel bi söz geliyor aklıma. Bizler seferle memuruz zafer Allahın işi. Kalbinden geçen her iyi niyetin Allah nazarında bi kıymeti var. Çok konuştum Allaha emanet olun güzel insan. :)

[NoName-tdcn]

Bence bunun bir sorun olduğunu fark etmen kendine yol çizmen için gerçekten çok iyi. İnsanlara genel olarak bakıcak olursak baskı ile yetisen çocuklarız genel olarak öğrencilerine sorular sorman ve onların sana hic cevap vermeden bakmasına takılmışsın ben de bunu yaşadım fakat öğrenci olarak. Öğretmenlerimiz ne zaman bir soru sorsa sadece sınıfa bakardı sınıfta ona cevap veremezdik çünkü senin şuanki dusuncelerine de o zamanlar sahiptik. Öğretmene cevap verirsek ne der? Yanlış yaparsam? Fikirlerim değersiz ve aptalcaysa? Hiç cevap vermemek daha iyi olabilir mi? Bize soru sorsa da aslında hoca bizi sevmiyor belkide, düşüncelerimizi kendimize saklasak daha iyi gibi gibi bunları sınıfça aştık çünkü gerçekten bizi yetiştirecek dinleyecek bize saygı gösterecek hocalarla karşılaştık. Kendimi nasıl aştım onu yazayım belki sana belki bir başkasına belkide kimseye faydam dokunmaz bilemiyorum😂
Basitten karmaşığa: yapmak istedigin en basit seyleri en fazla gun icerisinde 5 şey belirleyip yapmak
İş bittikten sonra: aklına gelen dusuncelere sizlerle ilgilenecegim fakat suan musait degilim siz bekleyin ben isim bitince size donucem (orda beklemeye devam edicekler fakat sen musait olunca ilgileniceksin)
Tekrar yapma: beyin düzeni sever fakat tekrari çok sevmez her gün beynine yeni bir hediye ver abartmadan örnegin cok basitinden her gun kahve esliginde kitap okuyorsan bazi gunler de kendine soguk tatlı icecekler hazirla.
İnsanları tanı: kusursuz insan yoktu her insan hata yapar kendimiz gibi bir insanin sana yanlis yapmasi senin geri cekilmeni gerektirmez o insanin beynini kontrol edemeyiz sana kendini kotu hissettiren insanlardan uzaklas fakat insanlara kusme insanlar birbirlerini dinlemeden konusmaya genel olarak alismis cunku artik okadar daraldik ki karsimizdakine kulaklarimizi kapatik haykirir olduk.
Sana gercekten saygi duyuyorum farkli bir enerjin var beni ceken video attiginda cok mutlu oluyorum inşallah bu durumdan da kurtulursun🥰

[Akooooo]

Seni çok iyi anladım, bu video ile tanıştım seninle. Aynı yollardan geçip tam olarak aynı düşünce sistemine sahiptim hatta hala sahibim bile diyebiliriz... ama fark ettiğim bir şey var ki bence bu şekilde olmasının tek sebebi gerçekten ama gerçekten istediğimiz şeyleri bi noktada elde edemediğimiz için(çevre koşullarından veya elimizde olmayan sebeplerden, belki de bilmemekten) şu anda bir döngünün içindeyiz ve psikolojik yansımaları halen daha devam ediyor. Hatta tam olarak bu hale geldiğim, eskiden de bu kadar düşünmeme rağmen ben böyle değildim dediğim spesifik bir dönem var aklımda. Eğer senin de bu şekilde bir hissiyatın varsa dediğim şeyi düşünmeni öneririm. Geçmişte kendine söylediğin her şeyi affet, onlar sen değildin ve elinde olsa hepsini gerçekleştirirdin.

[nefisegultekin]

Videoda kendimi buldum sanki ben de boyleyim zihnim hic susmuyo 10 yıl once yaşadığım kötü anılarım travmalarim yakami bırakmıyo cocukluk ve ergenlik doneminde yapmak isteyip yapamadığım içimde kalanlar kursagima dizilmiş olan heveslerim hayallerim bunlari düşünüyorum sürekli ve aşırı mutsuz oluyorum dusunmek istemiyorum ama olmuyo cikaramiyorum aklimdan bir buçuk yaşında kızım var bazen durup dururken ona bağırırken buluyorum kendimi sonra diyorum ki napiyosun Nefise kendine gel ama sonra tekrar aynı sey oluyo ev islerinden yemek yapmaktan bıktım hiçbir sey yapmak istemiyorum ama birçok şey yapma hayali kuruyorum sadece kuruyorum gerceklerstirmek icin hiçbir şey yapmıyorum benim de yeme bozukluğum var sabahtan aksama kadar surekli abur cubur zararli seyler yiyorum sınırsız cikolata yiyorum yeter bu kadar diyorum ama kendimi durduramiyorum yemek yapmak istemiyorum ama yap.ak zorundayim eşim işten geldiginde ona biseyler hazirlamak zorunda hissediyorum kendimi istemeyerek yapiyorum ne yapiyosam benim de aldığım birçok kitap var öylece duruyo rafta bakiyorum uzaktan ama gidip almiyorum elime punch nakisina basladim onu da yarida biraktim zihnim onu tamamlamami istiyo surekli aklimda ama bi türlü elime almiyorum vücudumu beğenmiyor giydiğimi kendime yakıştıramıyorum dişlerimi yaptirmak istiyorum uzun saç secdigim halde surekli aklimda sac kestirme fikri var tesettürlüyüm ama aklımda surekli acilsam nasil olurum sorulari dolaniyo yaptigim hiçbir seyden memnun ve mutlu degilim degismek istiyorum ama onu da yapamıyorum neden boyleyim ne yapicam bilmiyorum tükenmişlik icindeyim depresyonda mıyım neyim bilmiyorum gerçekten pencereyi açıp yardım edin diye bağırasım var ne olacak bu haller Allah'm yardım et😣

[Aylinimostyle]

Ay ben de sürekli planlar yapıyorum, to do listeleri yapıyorum. Sürekli fikirlerimi not alıyorum, her seferinde de başlıyorum fikirlerimi uygulamaya kadar sonra bi bakıyorum aklıma başka fikirler gelmiş ve o fikirlere odaklanmışım diğer girişimlerim yarım kalıyor 😂 mesela bir gün kişisel gelişim gurusu olmaya kalkıp ertesi gün Nail art ilgimi çekebiliyor.

İnsanlara kendini anlatmayı bırakman çok doğal, bence bir yaştan sonra insana o özellik yükleniyor. Yavaş konuşan insanlara ben de odaklanmıyorum bu arada 🥲

Ayy videoda kendimi buldum ama acaba nasıl çözeceğiz bu durumu melexsi

[mervearslanbakir]

Bende tam olarak beynimi çıkartıp bir süre dinlenmek istiyorum cümlesini kurdum. Özellikle anne olduktan sonra hem kaygılar hemde planlar birbirine karıştı ve içinden çıkılmaz bir hal aldı. Şuan bebeğim 18 aylık ve ben düşünmemek için gün içinde kendimi yormaya başladım. Birde çok aceleci bir aile olduğumuzu çocuk doktorumuz farkettirince sürekli birbirimize yavaşla demeye karar verdik. Çünkü çocuğumuz o kadar acele ediyordu ki her şeye sakince bir şeyle oturup oynamıyordu bile. Şimdilerde biz yavaşladıkça o da yavaşlamaya başladı.

Melekcim sana yaptıklarımdan şunu tavsiye edebilirim. Kendi kendime bir işi yaparken şöyle diyorum, bu işi sonuna kadar bitirmelisin ve biraz yavaş yapmalısın. Bunu başlarda sürekli sayıklıyordum sonraları otomatiğe bağlandı biraz yavaşlayınca odaklanmamız artıyor. Yavaş insanları bende dinleyemiyorum ama buna rağmen yavaşlamak için etrafımdaki yavaş insanlarla daha çok vakit geçirmeye çalışıyorum. Onları dinlemeye tahammül etmeye çalışıyorum. İnan bana bir süre sonra odaklanma sıkıntını aşıyorsun. Ve daha az tedirgin bir insan oluyorsun.

[senayayhan]

Merhaba anlattığınız durumlarda zaman zaman kendimi gördüm. Artık zihnimden geçenleri ve biriken düşünceleri kontrol edemediğim için her şeyi( saçma ufacık bişe bile olsa) not defterime yazıyorum. Kendime günlük aylık ve yıl içinde yapmak istediğim şeyleri hedefler olarak belirliyorum. Uzun vadeli hedeflerde zaman içinde değişiklik yapabiliyorum ekleme-çıkarma vs. En azından gözden kaçan önemli şeyler olmuyor ve günün sonunda yine hiçbir şey yapmadım hissi olmuyor çünkü defterde tik atmış oluyorum. Bir de gün içinde görünmeyen çok iş yapıyorum, zaman alıyor. Ama tabi ki bunlar rutin yapılması gereken şeyler. Mesela kahvaltı ile güne başlayacaksam erken uyanmalıyım bunu da deftere yazıp mesaiyi ona göre belirliyorum hem böylece kahvaltıyı atlamamış oluyorum. Veya ev temizliği mesela. Hangi işi yapacaksan detaylı yazıyorum ki hem aman şimdi aman az sonra aman yarın yapayım diye düşünmüyorum. Kafamda gezdirmediğim için de yorucu olmuyor. Tavsiye ederim. Şu insanları dinleyememe durumu da bence teknolojinin hayatımıza getirdiği bir olumsuzluk. Artık herhangi bir şeye ilgi süremiz 15 sn. filan. Hızlıca değişmiyorsa sabredemiyorz. Mesela siz hızlı konuşmanıza rağmen 2x'de dinledim videoyu ve hiç ekrana bakmadım çünkü başka işle uğraşıyordum. Kabalık olarak algılamayın lütfen, sadece durumu izah ediyorum. Ve son olarak öğretmenlik... Yani meseleğe başladığımdan beri değiştirmek istiyorum çünkü gün geçtikçe öğretmenlik mesleği itibar kaybediyor ve mesleki tatmin düşüyor(belki düşecek yer bile kalmamış olabilir) . Bunun yanı sıra sosyal medyada her gün sanki insanlar aşırı kolay ve çok para kazanıyormuş gibi influenserları izliyoruz görüyoruz, hızlı hızlı ve belki onlarcasını görüyoruz. Bence bu da bizim yaptığımız işten tatminimizi etkiliyor. Düşünsenize 15 saniyelik bir videonun aynısını yapabilmek için çocuklar defalarca uğraşıyor, bıkmadan. Lafı fazla uzatmayayım anlamışsınızdır. Bu anlattığınız forumlar bence bir çok insanda var artık. Hatta keşfette videolarını bile gördüm; bir kız/erkek bir iş yapmaya başlıyor başka bir şey dikkatini çekiyor ona başlıyor onu yaparken başka şeye dalıyor vs vs... vesselam durum budur bende de.

[hikmetotebas]

Melek kardeş bayramda ve sonrasında yeni videonu bekledik durduk inşallah sıkıntı olarak gördugun durumlar en kısa zamanda düzene girer, beslenmeyi düzenleme takıntısı bendede oldu onca araştırıp kabullendigim bir yaşam tarzını uygulamaya gecemiyor olmak kişiliğimizin kabul edemediği bir durum oluyor, hayata gecirememe ihtimali olan bir konuda araştırmamayi ve bana maddi yada manevi bir fayda saglamayacaksa öğrenmesemde olur diye bazı detaylardan kendini cekmeni tavsiye ederim, benzer durumlardan hayatımızın farklı dönemlerinde bizde geçtik.. her bilgiye çok çabuk ulaşabiliyoruz biraz daha sadeleşerek yaşamayı hep birlikte deneyelim inşallah ☺️

[yesilgumus]

Slm Melek, çamaşır makinesinden çamaşırları çıkardım odaya getirdim asmak için, odada şifonyerin üzerinde oğlumun oyuncak arabası vardı onu aldım elime odasına götürdüm, o sırada zil çaldı sucu geldi suyu aldım mutfağa geçtim, akşama çorba koyayım dedim onu koydum, sonra tekrar çamaşırlar aklıma geldi salonun önünden geçerken camı bi açayım dedim, camı açtım, koltuk örtüsü bozulmuş onu düzelttim, parkenin üzerinde oğlumun bisküvi kırıntılarını ıslak mendille sildim mutfağa çöpe gittim, çorbayı gördüm (çoktan unutmuşum) terbiyesini yaptım.altını kıstım çamaşırları asmadığım aklıma geldi ve artık gelip çamaşırları astım. Anlatırken bile yorucu nefes tıkayıcı ve neredeyse uzun yıllardır böyleyim ben, çalışırkende böyleydi, çok hızlıydım ama o işten diğerine koşarken hep bişeyler yarım kalır bitiricem diyede perişan ederdim kendimi ama bitirir sonuca varırdım.Akşam uzanıp dinlenme vaktinde ne yaptığımı sorgulayınca aslında bi yemek ve çamaşır asmak arada onca şey toz duman, halbuki onları yapmak için pertim çıkmış uzanıyorum ama esamesi bile okunmuyo...
Bunu sana daha öncede söylemiştim sanırım bana çok benziyosun. O yüzden sanırım yakın hissediyorum. Sonra düşündümde burçlarımızda aynıymış etkisi olabilirmi bilmiyorum. Sen yeni yeni bu hissi yaşadığını söylüyosun ben yıllardır böyleyim ve düzeltmek gibi bi şansın varsa geç kalma. Yıpratıcı oluyo ve işin kötüsü alışıyosun zamanla. 37 yaşındayım ve hala yemek yaparken hem yapıp hem toplamaktan 3 çeşit yemeği 1 saate sığdıramıyorum.

[cylsss]

Ben de öğretmenim. Öğrenciler adına hissettiğin çaresizliği ben de hissediyorum. Yalnız değilsin, yalnız değiliz ama bu iyi anlama gelen bir yalnız olmama hali değil. Endişeleniyorum ve insanlar adına bir uyanış umut ediyorum. Aksi halde bütün motivasyonumuzu yitireceğiz. ''Her şey bir anda anlamsız gelecek, işte biz o gün tükeneceğiz...''

[meryemakca]

Canım benim ya senin yasadigin durumların benzerini bende yaşıyorum özellikle zamanı kullanma konusunda Ben de çok şey yapmak istiyorum zamanında oluyor ama canım istemiyor sonrada vicdan azabı çekiyorum bunun gibi Ben de almanca öğretmeniyim öğrencilerimde aynı senin bahsettigin gibi ruhsuz ve duygusuzlar duyguları alınmış gibi bence bir psikologa gitsen belki sana önereceği bir şey olur Rabbim yardımcın olsun canım 😄

[aysemertoglu]

Videoları hızlandırılmış izliyorsunuz muhtemelen bende de var aynı şey, beni anlatıyormuşsunuz gibi hissettim. Tek fark ben konuşan bir insan olamadım hâlâ dinleyici kalarak şişmeye devam ediyorum🤭 bir durum/olay karşısında birsuru açıklamam var o an dile dökmek istediğim hislerin cümlesini dâhi kuruyorum ama içimde. Kızım lisede okuldan gelince herşeyi anlatır ilkokuldan beri öyle alıştı, hoşuma gitmeyen bir durumdan konu açılmış oluyor ve içimdeki konuşmalar çok çetin Kendi kendime onu kötülüklere karşı uyarıyor olası ihtimalleri sıralıyorum ama 'içimden' görünen boş boş bakan bir anne 🤔 elli şey düşünüyorsam belki birini anlatıyorum şimdi diyeceksiniz neresi aynı, çok aynı çok şey düşünüyorum ilahiyat okuyor olmama rağmen sağlık alanında ciddi araştırmalar yapıyorm mesela hiç bilmediğim bir otun şifasını okurken buluyorum bazen kendimi, yada bir post altında çocuğunun Bir sorununu yazmış anne yorumu görünce bir yakınımmış gibi neden öyle olmuş olabilir diye araştırma yaparken buluyorum kendimi, bazen de telegram gruplarında ilgimi çeken bir konu açılmışsa ve ben bir süre bakamamissam açmıyorum.o grubu uzunca vur süre çünkü açarsam hepsini okumak istiyorum vaktım yok yarım kalmaktansa erteliyorum garip bişey. Bence sosyal medyani aşırı dijitalleşmenin sebep olduğu bir hâl Zafer Akıncı çok iyi anlatmıştı bu konuyu

[kpssmagduru]

merhaba hocam, anlattığınız herşey o kadar var ki bende anlatamam.. Birşeyler yaparken hatta sizi dinlerken bile söylediğiniz şeyler dahil ( Dağıstan mesela) anında araştırma ihtiyacı duyuyorum. Kafamın içinde farklı işlevi olan milyon tane alet var da hepsi aynı anda çalışıyor gibi hissediyorum. Hiç olmadık bir anda aklıma gelen şeyler yüzünden hem moralim bozuluyor hemde pişmanlık hissi yaşıyorum. Durduk yere daha önce hayatıma girmiş çıkmış insanları(çok eski arkadaşlarım, öğretmenlerim vs vs) merak edip internetten araştırıyorum. Kpss çalışıyorum ve kendimi çok yetersiz görüyorum. Çünkü kafamda milyonlarca gereksiz bilgi varken ders çalıştıktan sonra hiçbir şeyi kafamda tutamadığımı hissediyorum. Herşeyi mükemmel yapabilmem için zamana ihtiyacım var diyip hep erteliyorum. Psikolojik tedavi almak istedim ama sınav sürecinde vaktimi alır diye yapamadım. Herkesin kendisine göre sıkıntısı var elbette.. Ama şuan yerinizde olmak için çabalıyorum ve bu süreçte bu durumda olduğunuzu görmek üzdü beni. 10 yıldır sevdiğim var ikimizde atanıp evlenmek için çabalıyoruz. Siz ne güzel atanmışsınız, sevdiğiniz adamdan bir bebeğiniz olmuş, birçok ülke ve şehir gezdiniz. Geçmişiniz bu kadar doluyken geleceğinize boşluklar koymayın bence. Bu psikolojik rahatsızlığın ne olduğunu çok merak ediyorum teşhis koyabilirseniz bana da cevap verir misiniz acaba :) umarım herşey gönlünüzce olur..

[nurnsain]

Selamünaleyküm güzel kardeşim. Seni görmek beni çok mutlu etti. Yaşadığımız çağ Hız çağı.. En son 5 G miydi ondan bile emin değilim. Nice bilgilere anında ulaşım, anınıda seyehat.. Bu hız insan fıtranına çok ters.. RUHUMUZ arkada kalıyor. Yani çoğu şeyler mânasını yitiriyor. İnsan bugeçici Dünya'ya mâna aramak, kendini bulmak ve Rabbini bulmak için geldi diye düşünürsek.. Bu erozyona uğramış, hissiz mânâsız maddeci istikamete hızlı ilerleyen süreç birçok farkına varabilen insanı mutsuz ediyor. Ne yapalım?? Yavaşlayalım.. Özümüze dönen istikâmeti bulalım. İlk adımı atmış oldunu Melek kardeşim. Bizleri muhatab aldın. Seni tebrik ederim.
Berlin'den selâm ve dua ile🌸

[emineyldrm]

Ben de böyleyim ve ek olarak aynı anda kendim içim hiçbir şey yapmama hastalığına yakalandım. Başkalarına karşı sorumlu olduğum şeyleri yapıp kendime kalan azıcık zamanda da kendime hiçbir şey yapmayıp kendimi bunalıma sokuyorum….. öneri gelir mi? Özdeğersizlik mi yoksa başka bir şey mi bilmiyorum. Önceden daha çok motivasyonum vardı böyle şeyler için…. (Not; evet çok özgüvenli ve kendine de aşırı değer veren biri de değilim)

[dilekgunes]

Düşünmekten uyuyamamak ve yorulmak… Beynimi kafamdan çıkarmak istiyordum. Bir çok şeyi bende yaşıyordum başka bi sorun daha vardı ve o sorunum için psikolojik danışmanlık aldım ve sonrasında zihnimi kontrol edebildim rahatladım. Tavsiye ederim. Tabi bunlar 4-5 yıl önceydi. Bu ara yine var tekrar gitme ihtiyacı hissediyorum.