ΚΑΤΑΧΝΙΑ – ΣΚΟΤΕΙΝΙΑ – ΝΟΜΙΚΗ – 15.12.2018!

Περί Αυτού
Περί Αυτού – περί αυτού;

Σ’ αυτό το θέμα,
το προσωπικό
και μικρό,
τραγουδισμένο όχι μια φορά
ούτε καν πέντε,
στριφογύρισα το ποιητικό σκιουράκι
μα θέλω να στριφογυρίσω ξανά.
Αυτό το θέμα
τώρα είναι
και προσευχή στον Βούδα
αλλά και για το νέγρο π’ ακονίζει το μαχαίρι του να σφάξει τους αφεντάδες.
Αν υπάρχει ο Άρης
και πάνω του ζει έστω κι ένας ειλικρινής άνθρωπος
τότε και αυτός
τώρα
τρίζει τα δόντια του για το ίδιο πράγμα.
Αυτό το θέμα θα ‘ρθει,
θα πιάσει τον ανάπηρο από τον αγκώνα
θα τον σπρώξει προς το χαρτί,
διατάσσοντάς τον:
- Ξύνε-
Και ο ανάπηρος
με το χαρτί
ξεχορταριάζει κραυγάζοντας,
μόνο με τις γραμμές στον ήλιο το τραγούδι θαμπώνει.
Αυτό το θέμα θα ‘ρθει,
θα κου-δου-νίσει στη κουζίνα,
θα γυρίσει,
θα πετάξει το καπέλο – μανιτάρι,
και ο γίγαντας
θα σταθεί για μια στιγμή και θα σωριαστεί,
για να θαφτεί πίσω από τη γραμμένη ρυτίδα.
Αυτό το θέμα θα ‘ρθει
και θα προστάξει:
-Ομορφιά!-
Κι είθε με προσκλητήρια γραφίδα να ζωγραφιστεί-
μόνο το βαλς κάτω από τη μύτη που ρωθωνίζει από το σταυρό.
Αυτό το θέμα την αλφαβήτα θα ταρακουνήσει με φόρα –
τάχα μου ότι, το βιβλίο είναι ξεκάθαρο!-
Και θα γίνει –
-το Α-
πιο απρόσιτο από το Καζμπέκ.
Θα θαμπώσει,
θα σύρει μακριά από το ψωμί και τον ύπνο.
Αυτό το θέμα θα ‘ρθει,
παλιωμένο απ’ τους αιώνες,
μονό θα πει:
-από τώρα και για πάντα εμένα θα κοιτάς!
Και θα το κοιτάξεις,
και θα γίνεις σημαιοφόρος,
ροδομάγουλη φλόγα πάνω από της γης τα λάβαρα.
Είναι θέμα πονηρό!
Ξεπετάγεται από τα γεγονότα,
στις κρύπτες των ενστίκτων ετοιμαζόμενο για άλμα,
θαρρείς οργισμένο
-για τόλμα να το ξεχάσεις!-
θα σε ταρακουνήσει·
θα πέφτουν οι ψυχές απ’ τα τομάρια.
Αυτό το θέμα εμφανίστηκε μπροστά μου οργισμένο,
διέταξε:
-Δώσε
των ημερών το χαλινάρι!-
Κοίταξε, στραβομουτσουνιάζοντας, στην καθημερινότητά μου
και με θύελλα πέταξε μακριά ανθρώπους κι υποθέσεις.
Αυτό το θέμα ήρθε,
έσβησε όλα τ’ άλλα
και μόνο αυτό
έγινε αχώριστα οικείο.
Αυτό το θέμα με μαχαίρι όρμηξε στο λαιμό.
Σιδηρουργός!
Απ’ την καρδιά στα μηνίγγια.
Το θέμα αυτό την μέρα σκοτείνιαζε, στο σκοτάδι
σφυροκοπούνταν –χαρούμενα- οι γραμμές στα μέτωπα,
Τ’ όνομα
αυτού
του θέματος:
........!

–Владимир Маякoвский: Περί Αυτού