Τα λόγια και τα χρόνια - Αλκίνοος Ιωαννίδης ( Οδός Ονείρων 2013 )

ΠΕΜΠΤΗ 19/12/2013
Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης επιστρέφει στον ζεστό και φιλόξενο χώρο της Χαλκίδας για δυο παραστασεις, Πεμπτη 19 και Παρασκεύη 20 Δεκεμβρίου.
Μόνος επί σκηνής, με μόνη συνοδεία την κιθάρα του, μας προσκαλεί σε ένα μουσικό πέρασμα στην ουσία του τραγουδιού. Από την αρχή της πορείας του, ο Αλκίνοος επιστρέφει συχνά σε αυτή τη μοναχική και πανάρχαιη μορφή έκφρασης. Χωρίς ενορχήστρωση, συχνά χωρίς μικρόφωνο, μας προσκαλεί σε ένα ταξίδι στις λέξεις και στις νότες.

Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
1. Χαράλαμπος Γαργανουράκης
2. Γιάννης Μαρκόπουλος
3. Μαρινέλλα
4. Μάριος Φραγκούλης
5. Βασίλης Λέκκας
6. Πράσσειν Άλογα

Τα λόγια και τα χρόνια τα χαμένα
και τους καημούς που σκέπασε καπνός
η ξενιτιά τα βρήκε αδελφωμένα
Κι οι ξαφνικές χαρές που ήρθαν για μένα
ήταν σε δάσος μαύρο κεραυνός
κι οι λογισμοί που μπόρεσα για σένα

Και σου μιλώ σ' αυλές και σε μπαλκόνια
και σε χαμένους κήπους του Θεού
κι όλο θαρρώ πως έρχονται τ' αηδόνια
με τα χαμένα λόγια και τα χρόνια
εκεί που πρώτα ήσουνα παντού
και τώρα μες στο κρύο και στα χιόνια

Η μοίρα κι ο καιρός το `χαν ορίσει
στον κόσμο αυτό να ρίξω πετονιά
κι η νύχτα χίλια χρόνια να γυρίσει
Στο τέλος της γιορτής να τραγουδήσει
αυτός που δεν εγνώρισε γενιά
και του καημού την πόρτα να χτυπήσει
και του καημού την πόρτα να χτυπήσει
και του καημού την πόρτα να χτυπήσει

Δεν ήτανε ρολόι σταματημένο
σε ρημαγμένο κι άδειο σπιτικό
οι δρόμοι που με πήραν και προσμένω
Τα λόγια που δεν ξέρω σου τα δένω
με τους ανθρώπους που `δαν το κακό
και το `χουν στ' όνομά τους κεντημένο

Αυτός που σπέρνει δάκρυα και πόνο
θερίζει την αυγή ωκεανό
μαύρα πουλιά τού δείχνουνε το δρόμο
Κι έχει τη ζωγραφιά κοντά στον ώμο,
σημάδι μυστικό και ριζικό
πως ξέφυγε απ' τον Άδη κι απ' τον κόσμο

Η μοίρα κι ο καιρός...