filmov
tv
Xείλια Λουλούδια-Το μυστικό τύμπανο

Показать описание
Ηχογράφηση του 2009
Το μυστικό τύμπανο είναι ένα ποίημα του Γκαμπριέλ Οκάρα
Απαγγελία: Φωτεινή Τιμοθέου
Μουσική: Ηρακλής Ιωσηφίδης
Ηλ.τύμπανα, φλάουτο: Άκης Χατζησακούλας
Κηρυγμα: Μάνος Κοσμίδης
Κολάζ: Μαγδαλένα Φουσέκη
Το μυστικό τύμπανο χτύπησε μέσα μου
και ψάρια χόρεψαν στα ποτάμια
γυναίκες και άντρες χόρεψαν στη γη
στο ρυθμό του τυμπάνου μου.
Ακόμα το τύμπανο μου συνέχισε να χτυπά
ρυτιδόνοντας τον αέρα με γρήγορο ρυθμό αναγκάζοντας το ευέξαπτο
και τον νεκρό να χορέψουν και να τραγουδήσουν
με τον ίσκιο τους-
Όμως αυτή που πίσω από΄να δέντρο στέκεται
με φύλλα γύρω από τη μέση της
αυτή μόνο χαμογέλασε με μια κίνιση του κεφαλιού της.
Ύστερα το τύμπανο χτύπησε με τον ρυθμό των πραγματων της γης
και παρακάλεσε το μάτι του ουρανού τον ήλιο, το φεγγάρι και του θεούς του ποτάμου
και τα δέντρα άρχισαν να χορεύουν, τα ψάρια γίναν άντρες και οι άντρες ψάρια,
και τα πράγματα σταμάτησαν να μεγαλώνουν.
Όμως αυτή που πίσω από΄να δέντρο στέκεται
με φύλλα γύρω από τη μέση της
αυτή μόνο χαμογέλασε με μια κίνιση του κεφαλιού της.
Τότε το μυστικό τύμπανο μέσα του σταμάτησε να χτυπά
κι οι άντρες εγιναν άντρες, τα ψάρια ψάρια και δέντρα,
ήλιος και φεγγάρι βρήκαν τις θέσεις τους
και ο νεκρός μπήκε στο χώμα και τα πράγματα άρχισαν να μεγαλώνουν.
Και πίσω απ΄το δέντρο εκείνη στάθηκε
με ρίζες που φύρωναν απ΄τα πόδια της, φύλλα που μεγάλωναν στο κεφάλι της,
καπνο που έβγαινε απ΄τη μύτη της και τα χειλια της χωρίστηκαν
με το χαμόγελο της στριμμένη κοιλότητα ξερνόντας σκοτεινια.
Έπειτα, έπειτα τύλιξα το μυστικό μου τύμπανο και έφυγα μακριά,
ποτέ δε θα χτυπήσω τόσο δυνατά, άλλη φορά.
Το μυστικό τύμπανο είναι ένα ποίημα του Γκαμπριέλ Οκάρα
Απαγγελία: Φωτεινή Τιμοθέου
Μουσική: Ηρακλής Ιωσηφίδης
Ηλ.τύμπανα, φλάουτο: Άκης Χατζησακούλας
Κηρυγμα: Μάνος Κοσμίδης
Κολάζ: Μαγδαλένα Φουσέκη
Το μυστικό τύμπανο χτύπησε μέσα μου
και ψάρια χόρεψαν στα ποτάμια
γυναίκες και άντρες χόρεψαν στη γη
στο ρυθμό του τυμπάνου μου.
Ακόμα το τύμπανο μου συνέχισε να χτυπά
ρυτιδόνοντας τον αέρα με γρήγορο ρυθμό αναγκάζοντας το ευέξαπτο
και τον νεκρό να χορέψουν και να τραγουδήσουν
με τον ίσκιο τους-
Όμως αυτή που πίσω από΄να δέντρο στέκεται
με φύλλα γύρω από τη μέση της
αυτή μόνο χαμογέλασε με μια κίνιση του κεφαλιού της.
Ύστερα το τύμπανο χτύπησε με τον ρυθμό των πραγματων της γης
και παρακάλεσε το μάτι του ουρανού τον ήλιο, το φεγγάρι και του θεούς του ποτάμου
και τα δέντρα άρχισαν να χορεύουν, τα ψάρια γίναν άντρες και οι άντρες ψάρια,
και τα πράγματα σταμάτησαν να μεγαλώνουν.
Όμως αυτή που πίσω από΄να δέντρο στέκεται
με φύλλα γύρω από τη μέση της
αυτή μόνο χαμογέλασε με μια κίνιση του κεφαλιού της.
Τότε το μυστικό τύμπανο μέσα του σταμάτησε να χτυπά
κι οι άντρες εγιναν άντρες, τα ψάρια ψάρια και δέντρα,
ήλιος και φεγγάρι βρήκαν τις θέσεις τους
και ο νεκρός μπήκε στο χώμα και τα πράγματα άρχισαν να μεγαλώνουν.
Και πίσω απ΄το δέντρο εκείνη στάθηκε
με ρίζες που φύρωναν απ΄τα πόδια της, φύλλα που μεγάλωναν στο κεφάλι της,
καπνο που έβγαινε απ΄τη μύτη της και τα χειλια της χωρίστηκαν
με το χαμόγελο της στριμμένη κοιλότητα ξερνόντας σκοτεινια.
Έπειτα, έπειτα τύλιξα το μυστικό μου τύμπανο και έφυγα μακριά,
ποτέ δε θα χτυπήσω τόσο δυνατά, άλλη φορά.