Κινηματογράφος 'Αλκυονίς' - Αφιέρωμα στο Νίκο Καζαντζάκη

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ "ΑΛΚΥΟΝΙΣ" - ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Το 1969, με την έναρξη της κινηματογραφικής περιόδου, μια νέα αίθουσα κάνει την εμφάνισή της επί της οδού Ιουλιανού 42. Σε λίγους μήνες θα καταστεί το κέντρο του ενδιαφέροντος του κινηματογραφόφιλου κοινού, για να σφραγίσει με τη λειτουργία της τα κινηματογραφικά δρώμενα μιας ολόκληρης εποχής.
Η δημιουργία της ήταν αποτέλεσμα της απόφασης του πολιτικού μηχανικού Βαγγέλη Σιδέρη να λειτουργήσει ως κινηματογραφική αίθουσα. Μετά τα πρώτα δειλά βήματα, αποφασίζεται η Αλκυονίς να οδηγηθεί σ' ένα πρόγραμμα ταινιών ακραιφνώς καλλιτεχνικού περιεχομένου.Οι ευρωπαϊκές ταινίες των μεγάλων δημιουργών κυριάρχησαν στα δύο πρώτα χρόνια λειτουργίας της: Μπέργκμαν, Αντονιόνι, Γκοντάρ, Φελλίνι, Τρυφό, Ρόζι, Παζολίνι, Ντράγερ, Βισκόντι κ.α.
Η Αλκυονίς, όμως, αποφασίζει να μην προβάλλει μόνο ταινίες από τα τότε γνωστά γραφεία εισαγωγής και διανομής ταινιών, αλλά να εισάγει και η ίδια ταινίες, που θα προορίζονταν για αποκλειστική προβολή στην αίθουσα της. Έτσι, το νεότερο αθηναϊκό κοινό γνωρίζει τον Αϊζεστάιν από τις ταινίες «Ιβάν ο Τρομερός», «Αλέξανδρος Νιέφσκι» που προβάλλονται για πρώτη φορά, τον Μίκλος Γιάντσο στις ταινίες «Νικημένοι», «Ο ήχος της σιωπής», τον Ναγκίσα Οσίμα με την «Τελετή» και άλλους σπουδαίους σκηνοθέτες, άγνωστους όμως στο κοινό της πρωτεύουσας.
Φτάνουμε στο 1971. Μία χρονιά που καταγράφεται μία πολύ μεγάλη επιτυχία στην αίθουσα: κατ' αποκλειστικότητα προβάλλεται η «Αναπαράσταση» του Θ. Αγγελόπουλου, που αγγίζει τα 11.000 εισιτήρια μόνο την πρώτη εβδομάδα προβολής της.
Αυτή την περίοδο και μέχρι την πτώση της δικτατορίας, το 1974, γεγονότα αποτέλεσαν οι προβολές ελληνικών ταινιών, με αντισυμβατική γραφή και περιεχόμενο, ως σχεδόν πολιτική πράξη απέναντι στη δικτατορία: «Κρανίου Τόπος» του Αριστόπουλου, «Μέρες του ‘36» του Αγγελόπουλου, «Άσπρο Μαύρο» των Ρεντζή και Ζερβού, οι οποίες πυροδότησαν κλίμα έντονα αντιδικτατορικό, εντός της αίθουσας, με κορύφωση την προβολή της, δύο φορές κομμένης από τη λογοκρισία, ταινίες «Ο Βαρθολομαίος» του Μανούσου Μανουσάκη (χαμένης σήμερα) και με άδεια για προβολή σε μία μόνο αίθουσα.
(Πηγή: Athens Magazine)

Η Αλκυονίδα όμως ανοίγει ξανά για να υπενθυμίσει ότι όλα κάνουν τον κύκλο τους, και όπως τότε αποτελούσε ιστορική αναφορά μέσω των δράσεών της, έτσι και τώρα έρχεται να υπενθυμίσει τη σημασία της ιστορίας. Με αφορμή τα 57 χρόνια από τον θάνατο του μεγάλου Νίκου Καζαντζάκη. Έτσι, χθες (26/10/2014) η New Star, ο κινηματογράφος Αλκυονίς New Star Art Cinema και οι Εκδόσεις Καζαντζάκη συηνδιοργάνωσαν ένα Φεστιβάλ Μνήμης και Τιμής για τον μεγάλο συγγραφέα, στον ιστορικό κινηματογράφο Αλκυονίδα που άνοιξε τις πόρτες του μετά από μια απουσία από τα αθηναϊκά καλλιτεχνικά δρώμενα που διήρκησε σχεδόν ένα τέταρτο του αιώνα.