Αυτό Είναι Χρέος - Razastarr (Στίχοι)

Αν παίρνεις μυρωδιά από παράδεισους τότε μοιράσου τους,
αν έχεις δει γκρεμούς που τους φοβάσαι τότε βιάσου
να τους νικήσεις
αν θες να αναγεννηθείς και να αναγεννήσεις,
το ξίφος πιο βαθιά να μπήξεις
στο σώμα του λάθους, φόβοι να βγουν
βαρέθηκα να ακούω για κνώδαλα που αντιδρούν,
θέλω να ακούσω για ανθρώπους που δρουν
στο έπακρο την κάθε τους στιγμή φροντίζουν να ζουν
κι απολαμβάνουν
τροφή για σκέψη παράγουν, ενώ πετούν
παράλληλα τα πόδια τους στην γη πατούν, κρατούν
στάση αξιοπρεπή στο κάθε τι
κάθε μέρα από το πρωί,
τον τσαμπουκά να σπάσει θέλει
μπορεί εν τέλει?
λεμέ για αξίες γι΄ αυτά που ναι στάση ζωής,
αν θες μπορείς και να συμπορευτείς,
αν θες μπορείς να διαφωνήσεις και να τραβηχτείς
μπορείς να πα να γαμηθεις,
μπορείς αν θες να ζεις
μπορείς και να φυτοζωείς.

Μα αν θες να βγεις από την μήτρα του κόσμου νέος,
μιλώ γι’ αυτό με δέος, μιλώ για το να ΄σαι γενναίος,
δρόμος μακρύς χρόνο για χάσιμο δεν έχω
αυτό είναι χρέος. (Χ2)

Κι οι γαμημένες αυτές στιγμές που φεύγουν, τρέχουν,
παιδιά του τώρα που ανήμπορο και απροστάτευτο, μας καταστρέφουν,
χαμένοι στο πριν, το μετά, κρυσταλλωμένοι, μαστιγωμένα όνειρα που κυριεύουν,
πρέπει να πολεμήσεις σε κάστρα, ανάμεσα στον πόλεμο της άγνοιας και της θλίψης,
πρέπει να πολεμήσεις με κουράγιο, να παλέψεις, να νικήσεις,
μη χάσεις την ευκαιρία να υπάρξεις,
σα’ αυτό τον κυκεώνα φρόντισε και κάνε πράξεις,
προσπάθησε τον κόσμο ν’ αλλάξεις,
είναι ποτάμι που γυρισμό δεν έχει,
τραγούδι που υπάρχει για να ενώσει κι όχι για να χωρίσει,
και θέλει ξανά να προσπαθήσει,
περήφανο όραμα κι οι ελπίδες από μεταφοράς
σαν αφρισμένα υδάτινα άλογα να τρέχουν προς όλες κι όλους
κι οι σταγόνες να κρύβουν μέσα κάθε ευχή μας
και το καλύτερο, να συνεχίσουν τα μονοπάτια να βγάζουν φως,
σ’ αυτούς τους καιρούς, μην ακούς, πράξε,
όσο η καρδιά σου και το δίκιο ξέρει,
μην απομονωθείς, μην χαθείς,
ξεκίνα απ’ το αιώνιο τώρα
αν θες να φροντίσεις τ’ αύριο
άσε ότι μακάβριο κι αντιμετώπισε τη ζωή,
κανείς και τίποτα δεν ξέρει,
κανείς και τίποτα δεν ξέρει περισσότερα απ’ αυτήν.

Μα αν θες να βγεις από την μήτρα του κόσμου νέος,
μιλώ γι’ αυτό με δέος, μιλώ για το να ΄σαι γενναίος,
δρόμος μακρύς χρόνο για χάσιμο δεν έχω
αυτό είναι χρέος. (Χ3)