ΚουΝούΠι - Ο Τόπος που μεγάλωσα

Показать описание

Παραγωγή/Μίξη/Μάστερινκ/Ψυχολογική υποστήρηξη: @agrafosvivlos
Σκηνοθεσία/Βίντεο/Άρχοντας της υπομονής: Biktor Hr
Ηχογράφηση: Πύργος Ελέγχου
Sample: Τερλικάς - Γαουρίτσα

Πείτε μας γειά στο ίνσταγκραμ:

Στίχοι:

Ο τόπος που μεγάλωσα, ελιές, καϊσια τζιαι σύκα
Στρουθκιά, καππάρι τζιαι χωστές κομμένα μες τη σίκλα
Σιειμώνα τρέσιει ο Πυθκιάς, στεγνώνει καλοτζιαίρι
Παρασκευή στο σύλλογο, μαζί μιτσιοι τζιαι γέροι

Πάνω στα ποδήλατα με όνειρα τζι ελπίδες
Για μόστρα πας τα λάστιχα μας κλεψιμιές βαλβίδες
Στη μέση μας τσεντούι, μέσα ππιριλια τζιαι τάπες
Όπου αλάνα τζιαι μιτσιοι να ποσκολιούν τες μάππες

Καμάρι πέτρα στροντζιυλή να συρνουμε τους παίχτες
Μικρόζημιές ποτζιή ποδά τζιαι ήμασταν οι φταίχτες
Γέλια, φωνές, παιχνίδι τζιαι μέσα μέσα ξύλο
Αν έρκεσουν στη γειτονιά, εκάμναμε σε φίλο

[ρεφραίν]

Ο τζιύης μου οικοδομές όσπου να σουρουπώσει
Πάντα μ' ένα κάουρα, όσπου η δουλειά να στρώσει
Τα σιέρκα του πάντα σκλερά, όσην attrix τζι αν βάλει
Αλλά στο κόσμο εν έσιει πιο τρυφερήν αγκάλη

Η μάνα μου που πάλεφκε τη κάθε δυσκολία
Να μεν μας λείψει τίποτε, να φκάλουμε σχολεία
Ετράβαν τα μαράζια μας μαζί με τα δικά της
Το πόνο που φωρτώνετουν εκαμνε τον αγάπη

Ο τρόπος που μεγάλωσα, με γαίμα τζιαι με δρώμα
Τζι έχω τες αναμνήσεις σκονισμένες μες το δώμα
Κάσιες μικροπραματα, παιχνίθκια τζιαι βιβλία
Βρίσκουν τα τα μωρά μας, συνεχίζει η ιστορία

[ρεφραίν]

Τους μήνες που η μάνα μου ήταν νοσοκομείο
Ανάγιωνε με η νούνα μου μες το κρεοπωλείο
Σάββατο που το χάραμα με τον τατά σφαγείο
Τζι ύστερα στου Μιναΐδη το αλαντοποιήο

Περίπατος ως του Φωσή να σφάξουμε κουνέλι
Λούντζες τζιαι λουκάνικα να κρέμμουνται στο ττέλλι
Ξαπόλυτες οι όρνηθες, πίσω που της στετές μου
Τζι εναν μαντρί με τσούρες, που 'ταν να γίνουν μεζές μου

Τώρα για μένα στο χωρκό εν η γιαγιά του γιού μου
Τραπέζια εις τες θκιάες μου, τζι οι σιύλλοι του αρφού μου
Φυλάω τα κουτσιά μου μια παράγκα για να χτίσω
Έλειψα τόσα χρόνια, κάποτε εν να ρτω πίσω

[ρεφραίν]

Μέσα στη κοίτη του Πηθκιά ετρύπησε μαρκούτζιη
Πού τα λιμνάζοντα νερά εφκήκε το ΚουΝούΠι
Σπάζει σου τα νεύρα σου τζιαι κάμνει σε μπαρούτι
Κάμνει σε αλλήθωρο, τσιμπά σε πας τη μούττη

Είμ' η βουή της Ταμασσού, αέρας στα χωράφκια
Αρκούμαι με τα λλία, εν ονειρέφκουμαι παλάθκια
Τζι αν είμαι νάκκο χώρκατος τι σημασία έσιει
Αν δε σ' αρέσκει, λάμνησε να πα να δείς που βρέσιει

Ο τόπος που μ' ανάγιωσε σπαρμένος ιστορία
Οργώνασιν τα τράχτα, τζιαι εφκάλλασιν αγγεία
Που της Κόρης το Βουνί ως κάτω στον Κουρτούτζιη
Αμάν λαλείς Αρκάτες, εν λοος βαρύς κουττούτζιη

[ρεφραίν]