Φωνή Μαρινιωτού-Μιχάλης Ττερλικάς

Μιχάλης Ττερλικάς έρευνα,ερμηνεία
Χρήστος Κωνσταντίνου ταμπουράς
Νίκος Σουρουλλάς ταμπουτσιά, χορός

Στίχοι:

Πο’ούλλα τα μυριστικά το κιούλιν αγαπώ το. (κιούλιν=αμπαρόριζα)
Γιατ’ είχα κιούλιν τζ’έχασα τζαι πάλε πεθυμώ το.
Ω! Τζ’έλα να πάμεν τζει που λες,που κάμνουν τα πουλιά φουλιές.

Τα νέφη πα’στον ουρανόν,μα ’ντα’χουν τζαι βουρούσιν (ίντα 'χουν=τι έχουν, βουρούσιν=τρέχουν)
Κάπου’δαν την αγάπην μου τζ’ έρκουνται να μου πούσιν.
Ω! Κόρη που πας στην Λεμεσόν έναν φιλίν τζ’ έναν γρουσόν.(γρουσόν=χρυσό-νόμισμα μάλλον)

Τζ’η μέρα η σημερινή μαύρος καγιάς μο’ φάνην,
πον είδα την αγάπην μου πούποτε ν’ ανεφάνει. (πούποτε=πουθενά, ν'ανεφάνει=να φανεί)
Ω! Για όνομαν, για όνομαν εψές είδα την όρομαν. (όρομαν=όνειρο)

Βάλε να με σκοτώσουσιν σαν ρέσσω το στενό σου. (ρέσσω= περνώ)
Να ποσπαστείς εσού που μεν τζ’εγιώ που τον καμόν σου.(ποσπαστείς= απαλλαγείς,εσού=εσύ, καμόν=καημό)
Ω! Παρά να ζω μεσ’ στον καμόν κάλιον τον Άδην να θκιαβώ.