μονολογώ για 10:04 σερί (γιατί ρομαντικοποιούμε τον πόνο;)

Aν με ξέρεις, όχι δε με ξέρεις!
Σε άλλα νέα, κάντε ένα like κι αφήστε ένα σχόλιο για ν' ανέβει το engagement, έχω γίνει γραφική.
Take care,
Saty!

FIND ME ON:

[aggelikhpz]

Ωραίο θέμα ανέφερες, ποτε δε το ειχα σκεφτεί οτι μερικες φορες οντως ρομαντικοποιουμε τον πόνο 💕💕

Εισαι φοβερη !!!!Θέλουμε και αλλα τετοια βιντεακια 😁😁😁

[aggelikhpz]

Να κάνεις τέτοιου είδους βιντεα ειναι ωραια😊

[ΒάσωΛιακοπούλου-ιψ]

Είσαι η καλυτερότερη!! Φοβερό βίντεο μας αγγίζει όλους ❤

[kyriakiasimakopoulou]

Λοιπόν, σημερα πρώτη φορά σήμερα άκουσα ένα μάλλον καινουργιο τραγουδι του οποίου τα συμφραζόμενα ήταν "ο, τι και να κάνεις, εγώ θα ειμαι εδω να σε περιμένω, θα είμαι το σπίτι σου". Και λέω " Αξιοπρεπεια μηδέν. Είναι δυνατόν να βγαίνουν τετοια τραγουδια στην εποχή αυτή;;;;". Αυτό αφορά στο θέμα της συνήθειας που αναφέρεις αλλά και στην ρομαντικοποιηση του πόνου μέσα από τα τραγούδια. Ναι είναι οκ να αισθάνεται κάποιος τέτοια συναισθήματα για ένα διάστημα αλλά δεν είναι καθολου οκ να ενισχυονται μέσα από τη μουσικη. Γιατί είναι δυσκολότερο να τα ξεπεράσει αυτός που τα βιώνει, βυθιζεται ακόμα περισσοτερο σε μια αναξιοπρεπη κατασταση και στην έλλειψη αυτοπεποίθησης. Παντως, γενικά, είναι μεγάααααλη κουβέντα η συνήθεια...

[mariapavlia]

Κάνω πρώτη φορά σχόλιο…ΠΡΕΠΕΙ να ανέβει το engagement…Υπέροχο…🙏

[SunriseGr]

Ολη μονη μας μιλαμε πλέων κοπελα μου!αλλα μαρεσει οπως μιλάς!!

[ΒάσωΛιακοπούλου-ιψ]

Μου έρχονται κάποια άτομα στο μυαλό όσο το