filmov
tv
Νόπη Χουτούρη ~ Ίσως φταίνε τα φεγγάρια

Показать описание
Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2016
Ζωντανή Μαύρη Τρύπα Λαδάδικα
Ο Κώστας Πρατσινάκης στη Ζωντανή Μαύρη Τρύπα στη μουσική παράσταση ΄΄Δευτέρες με χρώμα'' , μοιράζεται με τον κόσμο τραγούδια ιδιαίτερα και διαχρονικά γεμίζοντας χρώματα και μελωδίες τις Δευτέρες του κοινού της πόλης..εκεί βρέθηκε και η Νόπη Χουτούρη...
Μαζί του οι μουσικοί:
Κιθάρες : Κώστας Ματσίγκος
Βιολί : Αρετή Καμηλάκη
Ίσως φταίνε τα φεγγάρια
Μουσική : Νότης Μαυρουδής
Στίχοι : Τάσος Σαμαρτζής
Μες στο φτηνό ξενοδοχείο και στα σεντόνια των πολλών
μες σε καθρέφτες δίχως μνήμη θα ξεκινήσουμε λοιπόν
γλιστρούν τα όνειρα στον ύπνο όπως τα τρένα στο σταθμό
και στην ανάσα σου γυρεύω κάποιο αρχαίο σκηνικό
Ίσως φταίνε τα φεγγάρια που ‘μαι τόσο μοναχή
νιώθω πως γερνώ τα βράδια και χρωστάω στη ζωή
ίσως φταίνε τα φεγγάρια και πολλοί με λεν τρελή
που όλο ψάχνω στα σκοτάδια μήπως κάτι και συμβεί
ίσως φταίνε τα φεγγάρια ίσως πάλι φταις κι εσύ
Μια αχτίδα φως περνά τις γρίλιες και σβήνει αυτά που γίναν χθες
πώς μπλέκουν λέω οι ιστορίες και των ανθρώπων οι τροχιές
μες στο φτηνό ξενοδοχείο και στα σεντόνια των πολλών
μες σε καθρέφτες δίχως μνήμη θα τελειώσουμε λοιπόν
Ίσως φταίνε τα φεγγάρια που ‘μαι τόσο μοναχή
νιώθω πως γερνώ τα βράδια και χρωστάω στη ζωή
ίσως φταίνε τα φεγγάρια και πολλοί με λεν τρελή
που όλο ψάχνω στα σκοτάδια μήπως κάτι και συμβεί
ίσως φταίνε τα φεγγάρια ίσως πάλι φταις κι εσύ
Ζωντανή Μαύρη Τρύπα Λαδάδικα
Ο Κώστας Πρατσινάκης στη Ζωντανή Μαύρη Τρύπα στη μουσική παράσταση ΄΄Δευτέρες με χρώμα'' , μοιράζεται με τον κόσμο τραγούδια ιδιαίτερα και διαχρονικά γεμίζοντας χρώματα και μελωδίες τις Δευτέρες του κοινού της πόλης..εκεί βρέθηκε και η Νόπη Χουτούρη...
Μαζί του οι μουσικοί:
Κιθάρες : Κώστας Ματσίγκος
Βιολί : Αρετή Καμηλάκη
Ίσως φταίνε τα φεγγάρια
Μουσική : Νότης Μαυρουδής
Στίχοι : Τάσος Σαμαρτζής
Μες στο φτηνό ξενοδοχείο και στα σεντόνια των πολλών
μες σε καθρέφτες δίχως μνήμη θα ξεκινήσουμε λοιπόν
γλιστρούν τα όνειρα στον ύπνο όπως τα τρένα στο σταθμό
και στην ανάσα σου γυρεύω κάποιο αρχαίο σκηνικό
Ίσως φταίνε τα φεγγάρια που ‘μαι τόσο μοναχή
νιώθω πως γερνώ τα βράδια και χρωστάω στη ζωή
ίσως φταίνε τα φεγγάρια και πολλοί με λεν τρελή
που όλο ψάχνω στα σκοτάδια μήπως κάτι και συμβεί
ίσως φταίνε τα φεγγάρια ίσως πάλι φταις κι εσύ
Μια αχτίδα φως περνά τις γρίλιες και σβήνει αυτά που γίναν χθες
πώς μπλέκουν λέω οι ιστορίες και των ανθρώπων οι τροχιές
μες στο φτηνό ξενοδοχείο και στα σεντόνια των πολλών
μες σε καθρέφτες δίχως μνήμη θα τελειώσουμε λοιπόν
Ίσως φταίνε τα φεγγάρια που ‘μαι τόσο μοναχή
νιώθω πως γερνώ τα βράδια και χρωστάω στη ζωή
ίσως φταίνε τα φεγγάρια και πολλοί με λεν τρελή
που όλο ψάχνω στα σκοτάδια μήπως κάτι και συμβεί
ίσως φταίνε τα φεγγάρια ίσως πάλι φταις κι εσύ