ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΑΡΠΟΥΖΑΚΗΣ / ΟΠΟΥ ΣΤΑΘΩ ΘΩΡΩ ΣΤΑΥΡΟΎΣ / ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Όπου σταθώ θωρώ σταυρούς
άρκλες (μνήματα) ερημωμένες
που αποθαμένοι κείτονται
οι Κρητικοί λεβέντες!
Θεέ μου, ν' αναστηνότανε
να πιάνανε ριζά 'ορηα
στη σέλα να ανεβούνε
στου Ψηλορείτη την κορφή
τραγούδια να αρμενίσουν
όπου ΄γεννήθη η Λευτεριά!
Σαν τα λιοντάρια να χυθούν
στης Μεσαράς τον κάμπο
να ζουν ελεύθερα πουλιά
στη δοξασμένη Κρήτη,
Θεέ μου ν' αναστηνότανε!
Θεέ μου ν' αναστηνότανε
η λεβεντιά σαν πρώτα,
να καρτερώ κι εγώ, ξανά!