Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Πριν το τέλος | Vasilis Papakonstantinou - Prin to telos

preview_player
Показать описание
© 2020 - Rain Music

(Υπεύθυνος καλλιτεχνικού γραφείου) Ελισσαίος Πατσέλας: 6976768782, 2109024100

Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Πριν το τέλος | Vasilis Papakonstantinou - Prin to telos

Δίσκος: Διαίρεση
Μουσική: Lucio Battisti
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Copyright: 1984
Δισκογραφική εταιρία: Minos

Το τρενάκι γυρνούσε φωτισμένο κι αχνό στον αέρα,
κάτω η θάλασσα μ' ένα καράβι, το φεγγάρι πιο πέρα,
σε θυμάμαι συχνά που φορούσες ένα άσπρο φουστάνι,
σε κρατούσα απ' το χέρι, ό,τι ζούμε, μου λες, δε μου φτάνει.

Στα τραγούδια που λέγαμε οι δυο μας, οι φωνές χαμηλώσανε,
χαραγμένη καρδιά στο παγκάκι, που μετά την προδώσανε,
μια φορά μου 'χες πει, δεν μπορεί, θα το νιώσανε κι άλλοι,
πριν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη.

Κι εγώ που ζω για πάντα εδώ κι όλο φεύγω, το τέλος πριν να δω,
κάθε νύχτα που περνάει, γυρίζω ξανά, σκοτάδι γίνομαι
και παραδίνομαι, στο ρυθμό σου που καίει ακόμα,
αυτό το σώμα, που μένει χρόνια χωρίς σκιά.
Κάθε νύχτα που περνάει σαν ταινία
κι ό,τι ζήσαμε προβάλλεται με φόντο την πλατεία.
Κάθε νύχτα που περνάει πάντα εδώ
κι όλο φεύγω πριν μείνουμε μόνοι το τέλος μη δω.

Σιδερένια η σκάλα και μου 'λεγες, θα μείνουμε λίγοι,
πήρε η νύχτα να πέφτει βαθιά κι ο αέρας με πνίγει,
μηχανές ξεχασμένες κι αδέσποτες στου δρόμου τη σκόνη,
σκέψου να 'ταν το πάτωμα ασπρόμαυρο και να 'σουν το πιόνι.

Μια φορά μου 'χες πει, δεν μπορεί, θα το νιώσανε κι άλλοι,
πριν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη.

Κι εγώ που ζω για πάντα εδώ κι όλο φεύγω, το τέλος πριν να δω,
κάθε νύχτα που περνάει, γυρίζω ξανά, σκοτάδι γίνομαι
και παραδίνομαι, στο ρυθμό σου που καίει ακόμα,
αυτό το σώμα, που μένει χρόνια χωρίς σκιά.
Κάθε νύχτα που περνάει σαν ταινία
κι ό,τι ζήσαμε προβάλλεται με φόντο την πλατεία.
Κάθε νύχτα που περνάει πάντα εδώ
κι όλο φεύγω πριν μείνουμε μόνοι το τέλος μη δω.
Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

Σχολική χρονιά 1988-9 μαθήτρια Β Λυκείου, γονείς χωρισμένοι, η μάνα μ'έδιωχνε, έφυγα τελικά στο τέλος του καλοκαιριού, αφού την παρακάλεσα να με αφήσει τουλάχιστον να τελειώσω τη χρονιά. Αυτό ήταν ένα από τα τραγούδια που συντρόφευσαν αυτό το δύσκολο χειμώνα. 30 χρόνια μετά ακόμη έχω το τραύμα κι επιτέλους βάζω τέλος στην ανασφάλεια.

espoir
Автор

Είμαστε τυχεροί, όσοι ερωτευτήκαμε, όσοι ήμασταν μαζί με τον ερωτά μας. Ακόμα και εάν δεν πέτυχε.

ΑνδρέαςΚαρδαμάκης-ψι
Автор

Μην στεναχωριέστε, πρέπει να μάθουμε να προχωρούμε.
Για σένα που χωρισες.
Για σένα που ο Θεός αποφάσισε να σου πάρει ότι αγάπησες
Για σένα που προδοθηκες.
Για σένα που πόνεσες
Για σένα που ενώ ξεγελάς τον καθένα με το ψεύτικο χαμόγελο για να μην σε καταλαβαίνουν ότι κλαις ότι είσαι δυστυχισμένος.
Για σένα για όλους μας...
Δεν είμαστε μόνοι μας, ουρανιες στρατιές είναι γύρω μας και μας βοηθούν.
Να είστε όλοι καλά με σκεπή Θεού.

μονομαχος-ηω
Автор

Είναι τρομερό. Κάθε φορά στα δύσκολα εδώ έρχομαι, σαν να με ηρεμεί η φωνή του, λες και με πάει πίσω στα παλιά, εκεί που όλα ηταν όμορφα.

ap.ap.
Автор

Στους λυπημένους ποιητές αυτού του κόσμου που γράφουν για να σωθούν..

kalliakoubloudely
Автор

Έτσι ξαφνικά ήθελα να το ακούσω. Πάλι. Στα 44. Τα ίδια συναισθήματα. Το ίδιο δέος. Βασίλη, να είσαι πάντα καλά...

kele
Автор

Αφιερωμένο στην αδερφή μου, που έφυγε νωρίς απο καρκίνο. Ελένη μου, μου λείπεις πολύ

meletismeletidis
Автор

Πόσες φορές καθισμένη στους διαδρόμους ενός νοσοκομειου, παλεύοντας με την πραγματικοτητα. Ήσουν πάντα εκεί Βασιλη❤

zwhhtrk
Автор

ειμασταν παιδια. τωρα στα 40++. Και ακομη μας ταξιδευει εκει που δεν θα παμε ποτε....

klimismargaritis
Автор

Για έναν έρωτα που ποτέ δν ολοκληρώθηκε έμεινε στις αναμνήσεις… κάθε νύχτα που περνάει σαν ταινία … έτσι ακριβώς… σαν φαντασία σαν όνειρο …. Σ…..

eygeniaseboglou
Автор

Με τέτοια αριστουργήματα σε μουσική στίχους κι ερμηνείες Βασίλη...με Λίνα....Με ποιότητα στα τραγούδια μας....με συναίσθημα...με πάθος...πόσο τυχεροί είμαστε σε σύγκριση με την ψυχρή απρόσωπη αυτή εποχή....Ευγνώμων....Κάθε δίσκος που έβγαινε παλιά είχε πανέμορφα τραγούδια και τα υποστηρίζαμε όλοι μέσα απο το ραδιόφωνο και την τηλεόραση με κιθάρες στις παρέες μέσα....

helenaki
Автор

Δεκαετια του 90 σε ενα φερρυ για Τεργεστη...καποιοι Φοιτητες Ιταλοι στο πατωμα με μια κιθαρα να παιζουν αυτο το τραγουδι με Ιταλικο στιχο, να τους χαζευω εγω...και οταν αρχισα να τραγουδαω στα Ελληνικα να παθαινουν πλακα...η Μουσικη ενώνει...

dafdriver
Автор

ΑΦΙΕΡΩΜΈΝΟ ΣΕ ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΑ ΓΕΜΑΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΉΜΑΤΑ ....❤❤

popit.
Автор

Είναι ορισμένοι στίχοι που αν δεν ζήσεις κάτι αντίστοιχο, δεν βγάζουν νόημα όταν τους ακούς.
"πριν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη"
Κυρία Νικολακοπούλου είστε τεράστια!

StaRMaestroS
Автор

Τριήμερες εκδρομές αρχές 90 με τον Βασίλη να παίζει ασταμάτητα στο λεωφορείο. Τί αναμνήσεις Θεέ μου...

lgtwzrd
Автор

Ποιος θα φανταζόταν, ύστερα από τόσα χρόνια, το τραγούδι, ενός πάμφτωχου ντραμίστα, του Luccio Βatisti, που στην πορεία της μουσικής του εξέλιξης έγινε μεγάλος και τρανός, γράφοντας από τα ωραιότερα Ιταλικά τραγούδια (δεν υπάρχει τώρα στη ζωή), ότι το τραγούδι αυτό θα γινόταν "διαχρονικό", στη Χώρα μας, από τον ωραίο στίχο του, και την εξαιρετική ερμηνεία του Βασίλη, του αξιόλογου τραγουδιστή μας.!!!! Το θεωρώ από τα τραγούδια, που άντεξαν και θα αντέχουν στο χρόνο.!!!!

NikosKaplanis
Автор

28/03/2020 καραντίνα κορωνοϊού.... ακούει άλλος???

evaanagnostou
Автор

Γιούργκεν στην υγειά σου ρε φίλε. Και στην υγειά της Μαίρη Τζέιν, του Γιάννη. Και στην υγειά όλων εκείνων που μπηκαν στην ζωή μας και έφυγαν βιαστικά σαν τους κλέφτες.

ΓιάννηςΜπανακάκης-ωε
Автор

"Σκοτάδι γίνομαι.. και παραδινομαι"

μου σηκώνεται η τρίχα κάθε φορά που το ακούω

mscherryblossom
Автор

respect κύριοι στη μεγάλη φωνή που μας μεγάλωσε!

panostsaparas