Το κλ(άσμα)

Δημιουργός: Διαμαντή Στέλλα, εκπαιδευτικός Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, ΠΕ 70
Το κλάσμα δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του πανεπιστημιακού μαθήματος, Εφαρμοσμένη Διδακτική των Μαθηματικών (Πρακ. Γ΄ Φάσης)
Διδάσκουσα: Χιονίδου-Μοσκοφόγλου Μαρία, στο Παν/μιο Αιγαίου
Ακαδ.έτος: 2013-2014

στίχοι:
Κάποτε στην ξακουστή και μακρινή Αριθμοχώρα
Ζούσανε κάποτε αριθμοί άπειροι μέχρι και τώρα.

Όλοι τους ήταν έξυπνοι μα και ικανοί πολύ
αγαπημένοι ζούσανε μια ήρεμη ζωή

Άλλοι τους ήτανε μικροί, και άλλοι τους μεγάλοι
ίδιοι μ' αυτούς στον κόσμο μας δεν ξαναυπήρξαν άλλοι

Μα κάποτε στον τόπο τους, τους έμελλε να δούνε
Έναν που σε ρυθμούς- αλλόκοτους-τους έκανε να μπούνε

Ποτέ έναν τέτοιον αριθμό δεν είχαν ματαδεί
Με μία ζώνη και αριθμούς, δύο, πάνω κάτω στη στολή

Σταθείτε φώναζε αυτό. Και εγώ δικό σας είμαι
Μια μάγισσα με διέταξε ανώτερός τους γίνε

Το άπειρο φοβήθηκε και έχασε τη λαλιά του.
Να πιστέψει άραγε τον άγνωστο μπροστά του;

Κλάσμα να με φωνάζετε, αυτό είναι το όνομά μου
Και οι αριθμοί που κουβαλώ είναι η μόνη συντροφιά μου.

Διαίρεση σαν θα κάμετε και το πηλίκο βρείτε
μέρος μου θα ναι και αυτό, ψέμα δε λέω θα δείτε

Και όσο για τους γάμους μου, θα σας παρακαλούσα
Η νύφη να 'ναι ομώνυμη μα και ξανθομαλλούσα .

Μα αν ετερώνυμη φανεί, όχου συμφορά!
Οικογένεια και παιδιά ,όνειρα θα ' ναι απατηλά...

Κι αν η νύφη αριθμητή έχει τον ίδιο αριθμό
Με αυτόν του παρονομαστή, μια μονάδα θα έχω εδώ

Κι αν θέλετε η γυναίκα μου ,μεικτή να' ναι κυρία
Ο δάσκαλος θα σας δείξει τη σωστή διαδικασία...