11- Αύγουστος Νίκος Παπάζογλου -Cover By Κώστας Καπέλλος

Ερμηνεία διασκευής : Κώστας Καπέλλος
Βίντεο μοντάζ: Κώστας Καπέλλος
Παραπομπή στα sites του Κώστα Καπέλλου :
11- Αύγουστος Νίκος Παπάζογλου -Cover By Κώστας Καπέλλος

Στίχοι Μουσική: 11- Αύγουστος Νίκος Παπάζογλου -Cover By Κώστας Καπέλλος
1η εκτέλεση : Νίκος Παπάζογλου

Η παρουσίαση του τραγουδιού
γίνεται καθαρά για ψυχαγωγικό
και μη κερδοσκοπικό σκοπό το υλικό
του συνοδευτικού βίντεο
που κατασκεύασα ο ίδιος
έχει αντληθεί από διαδικτυακή πηγή
και δεν επιθυμώ να επωφεληθώ από
τα πνευματικά δικαιώματα των δημιουργών.
Προβλέφτηκε automation system
και για εκδόσεις
κινητών τηλεφώνων και TABLETS

[Copyright Disclaimer under Section 107 of the Copyright Act 1976, allowance is made for "fair use" for purposes such as criticism, comment, news reporting, teaching, scholarship, and research. Fair use is a use permitted by copyright statute that might otherwise be infringing. Non-profit, educational or personal use tips the balance in favor of fair use. I do not own the rights of the music. All audio and visual parts are the sole property of their respective owners.
This video is purely for entertainment and recreational purposes. No Copyright infringement intended! All rights go to its rightful owners.]

Στίχοι :
Μα γιατί το τραγούδι να 'ναι λυπητερό
με μιας θαρρείς κι απ' την καρδιά μου ξέκοψε
κι αυτή τη στιγμή που πλημμυρίζω χαρά
ανέβηκε ως τα χείλη μου και με 'πνιξε
φυλάξου για το τέλος θα μου πεις

Σ' αγαπάω μα δεν έχω μιλιά να στο πω
κι αυτό είναι ένας καημός αβάσταχτος
λιώνω στον πόνο γιατί νιώθω κι εγώ
ο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατος
κουράγιο θα περάσει θα μου πεις

Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό

Σε ποιαν έκσταση απάνω σε χορό μαγικό
μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε
από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως
που μες τα δυο της μάτια πήγε κρύφτηκε
κι εγώ ο τυχερός που το 'χει δει

Μες το βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός
αστράφτει συννεφιάζει αναδιπλώνεται
μα σαν πέφτει η νύχτα πλημμυρίζει με φως
φεγγάρι αυγουστιάτικο υψώνεται
και φέγγει από μέσα η φυλακή

Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό

sites :Για υπολογιστές