AŞK NEDEN CAN YAKAR ( HAYATİ İNANÇ)

AŞK NEDEN CAN YAKAR ( HAYATİ İNANÇ)

[Ali-quld]

Kuranı Kerim Rum suresi
Onlara ısınıp kaynaşasınız diye size kendi türünüzden eşler yaratıp aranıza sevgi ve şefkat duyguları yerleştirmesi de O’nun kanıtlarındandır. Doğrusu bunda iyi düşünen kimseler için dersler vardır.

[delimindelisi]

Allahım kalbimizde olanı yanımızda kısmet etmesi dileyile..🖤

[aysegulanistra]

Hastanenin bir koğuşunda üç kötürüm bulunuyordu. Bunlardan koğuşa ilk gelen pencerenin önüne, ikincisi ortaya, üçüncüsü ise kapı kenarına yatırılmıştı. Ortadaki hasta iyimser bir adam olduğu için neşeli konuşmalarıyla ötekileri de eğlendiriyor ve kederlerini azaltmaya çalışıyordu. Soğuk bir kış gecesi, pencerenin yanındaki hasta öldü. Onu kaldırdıktan sonra ortadaki hastayı pencerenin önüne, kapının yanındakini de ortaya yatırarak, boşalan yere yeni bir hasta getirdiler. Pencere önüne alınan iyimser adam, dışarıda gördüklerini arkadaşlarına anlatmaya başladı.

Yol kenarındaki parkı, dev çınar ağaçlarını, cıvıldaşan kuşları, işlerine koşan insanları, neşeli çocukları ve karşı dağlardaki çiçek dolu tarlaları uzun uzun anlatarak, çaresiz durumdaki arkadaşlarını rahatlatıyordu. Adam, kısa bir süre sonra, gelip geçenlere isimler takmaya başladı. Öteki hastalar, artık sabah işe gidenlerin, seyyar satıcıların ve akşam vakti yorun argın eve dönenlerin öykülerini dinleye dinleye, onları gözleri önünde canlandırabiliyorlardı.

Kısa süre sonra hastanenin ruha ağırlık veren havası dağılmış ve bi r türlü geçmek bilmeyen can sıkıcı saatleri tatlı öyküler doldurmuştu. Bir gün, ortadaki hastanın aklına bir fikir geldi. Eğer pencerenin önündeki hastaya birşey olursa oraya kendisi geçecek ve onun öykülerini dinlemektense, dışarıdaki renkli ve canlı yaşa m ı kendi gözleriyle görecekti. Bu düşünce, günlerce kafasında yer etti. Yattığı yerden hep bunu düşünüyor ve çareler araştırıyordu. Sonunda onu da buldu. Pencerenin önündeki hastaya bazen kalp krizleri geliyordu. Adam bu durumda komodinin üzerindeki ilacın a güçlükle uzanıyor ve odada hastabakıcı olmadığından ilacı kendisi alıyordu.

Bir gece, pencere önündeki hastaya yine bir kriz geldiğinde, ortadaki hasta büyük bir gayretle doğrularak, onun ilacını deviriverdi. Şişe yere düşmüş ve paramparça olmuştu. Ertesi sabah, pencerenin önündeki hastayı ölü buldular. Ve onu kaldırdıktan sonra, ortada yatan hastayı cam kenarına geçirdiler. Adam, göreceği manzaranın heyecanıyla dışarıya baktığında, beyninden vurulmuşa döndü. Pencerenin birkaç metre ötesinde, simsiyah bir duvardan başka hiçbir şey yoktu.

[Enverpasa]

Ne zaman korku başlarsa elinden kayıp gidecektir. Hayat dersi

[cesm_ibulbul]

Kavurur, Kavurur 😓😓😓
Bu olanlardan sonra diyorum ya Rabbim ser diye bildiğim, duyduğum şeyleri hayra çevirsin ya kavuştursun ya da canımı ....🤲

[havvakarakus]

Aşk gözleri olmayan birine gökkuşağını anlatmaktır ...

[adaminsan-kkdv]

Güzel olmuş başarılar dilerim arkadaşım

[ibrahimsancar]

Rabbim sen bana derman ol unutamıyorum onu unutamıyorum 😭😭

[yasamakistemiyorum]

Alllahim biliyorum kabul etmiycegini dilimize dua olarak vermezsin .Ben gerçekten tarığı çok seviyorum .Rabbim yalvarırım nasip eyle .Yanlış yapıyorsam affet .Yarattığın onlarca kul içinde kalbim ona kaydı .Yalvarırım duamı hayırlı ise kabul et

[samsunggelexu]

Dilinize saglik ben sizi seviyorum yaaa siz bana babam gibi siniz ☺😍😍

[DRALPHAa]

Buraya belirtmek istiyorum çünki gidip onla konuşamadim, bi kizı sevdim kızla hic konuşmadim konuşmadan sevdim neyini sevdiğinide bilmiyorum hiç bi şekilde belli etmedimde Allahtan korktuğum için gidip açılmadim flört işleri haram diye kizda zaten dini yok kendi yaraticisini inkar edende bize ne hayir gelir dedim içime attim içim kavruldu yandi ama Allah imtihan ediyor biliyorum innallahe masabirin

[Kafkaz_Khwarezm_Turkic]

Seven kıskanır, ama kıskanmak sevmek değildir...

[mmiyukseltirmisin]

Şuan 10.sınıfım ve ortaokulda tüm dönem boyunca aşık olduğum biri vardı ismi beyza hiç bir zaman açılamadım ama hep onu sevdim sınıf fotoğrafı vardı internette okulumuzun sayfasında bakmak istedim o da gunes den parliyo yüzü gozukmuyo onun için bakamadim, acaba simdi ne yapiyo ilerde karşılasirmiyiz umarım karşılaşırız belki açılabilirim ben sevilmemekten çok reddedilmek ten korkuyorum..

[adalet]

Utanmıyormuşum.ben varken nasıl bakarsın.

[waproos]

Sevdiyim benden 2.654 km uzakdan :) beni kandırıyomuu seviyom diyip seviyomuu konuşmak bulusmak isdiyomu benle kimle konusuyo ne ediyo hepsi şüpe:), gülmekten cok aladım bu hayatda Allah Affetsin günahlarımı yanlışlarımı.

[mrteo]

Üniversite son yılındayız. O sene de ailemde çok kötü şeyler oldu. Bir yakınımı kazada kaybettim. Üniversiteye gec gittim. Hâliyle arkadaşları da özlemişim. Böylece zaman geçip gitti. Bir kız vardı. Aynı sınıftaydım. Körlük bendemiydi neydi bilemedim. O kızın da başına kötü bir hal geldi. Ve benim içimde ona karşı büyük bir merhamet hissi yarandı. Böylece arkadaş olduk. Hala arkadaşız bu arada. Neyse, bendeki bu merhamet zamanla sevgiye dönüştü. Hem de nasıl sevgi. Ben her gece onun hayaliyle yattım. Sabaha umudum vardı ki, yeniden göreceğim. Akşam ayrılırken de yine dert basıyor beni. Uninin sonuna yaklaştık, askerlik falan. Asker gittim, geldim. Hep onun hayalini kuruyorum. Geldikten sonra ara sıra görüştük. Ben yine o kör aşık, o beni arkadaş olarak görüyor tabii ki. Sonra kız ailesiyle başka ülkeye taşındı. Ve ben öylece kaldım ortada. Yani seviyorum ama cok yalnız kaldım ortada. Ancak kız gelip gidiyor buraya. Uzun zaman görmeyip, onu yeniden gördüğümde daha çok seviyordum sanki. Aradan baya zaman geçti. 2/3 yıl kadar görüşmedik onunla. Ben de hâliyle, zamanın verdiği unutkanlık la onu unuttuğumu sandım. Meğerse ne unutmakmış be. Bu 3 yıldan sonra yeniden bir ortak arkadaşın düğünü vardı. O da geldi. Ben de her zamankinden daha cool görünmek istiyorum tabii. Ama içimde heyecan da var ki, onu yeniden göreceğim. Ve gördüm de. Üç gün birlikte eğlendik, gezdik falan filan. Hayatımda son yıllar yaşadığım en güzel 3 gündü. Ben bu kızı daha da sevmeye başladım. Unutmak ne kelime. Deli gibi aşığı oldum o kızın. Sevdiği biri de yok galiba. 1 haft önce döndü ailesinin yanına. Ama ben burda harab olup kaldım. Ne yemek istemiyorum, ne içmek, ne gezmek. Ne yapacağımı da bilemiyorum. Korkumdan, onu kaybetme korkusundan dolayı da sevdiğimi diyemiyorum. İçim içimi yiyor. Hep dua ediyorum onun da beni sevmesi için. 6yil olmuş. Ne yapacam bilemiyorum. İnşallah beni sever. Onu cok seviyorum 😞

[weasel]

Şöyle müzikleri koymazsanız, ciddi bir mesele daha iyi anlaşılır. Hele baştaki

[dislerindekikelebek]

Yıl 2006 lise birinci sınıftayım, okula başka bir okuldan nakil geldim, bir süre sonra bütün hayatımı etkileyecek ve geriye kalan hayatımın tamamı olacak o güzel gülüşlerin gözleriyle buluştum.Çok kısa süreli sevgili olduk ama ben kıymetini bilemedim...Başka yollara savruldum. Elimle kendi hayatımı kararttım. Onu kaybettim...ilk başta normaldi olsada olur olmasada olurdu. Bir gün mayıs ayının ortalarında ben ön sıralarda otururken arkama döndüm. Ve o gün onu gerçekten yüreğimde nefesimde hissettim. Öyle bir gülüşü vardı ki o gülünce ön iki dişi kelebek gibi görünürdü. Ben kelebeğimi kaybettim.Çok yalvardım çok ağladım ama nafile ben birkere onu kaybetmiştim. O yıl öylece geçti, 2 sınıfta sınıflarımız ayrıldı. Karşı sınıfımdaydı, utancımdan çekingenliğimden tek bir kelime edemiyordum ortak arkadaşlarımızın bile yanındayken ya o gidiyordu ya da ben rahatsız etmeyeyim diye gidiyordum. 2 sınıf sonunda ben o okuldan ayrılmak zorunda kaldım. Bütün herşey bağım kopmuştu artık.içim yanıyordu, çok koydu okuldan ayrılmak değildi beni üzen kelebeğimi birkez daha kaybetmekti.Yeni gittiğim okulda benden bir alt sınıfta sevdiğimin kız kardeşi okuyordu.ve ben her teneffüs sanki sevdiğimi görürmüşcesine kız kardeşini görmeye gidiyordum.kız kardeşinin yanından geçtiğimde üstümü başımı düzeltiyor efendi pozlara giriyordum. Hani olurda ablasına benden iyi bahseder diye. Umudumu hiç kaybetmedim.hep yüreğimin tahtında onu sevdim.onun servisi bizim okulun yakınından geçerdi ben öğlen arası yemekten erken döner, onun servis güzergahında belki görürüm diye beklerdim.servis hızlı giçerse servisciye küfür ederdim. Ve birde servisin camları çok siyahtı hiç göremedim. ama ritüelimi hiç değiştirmedim, aynı saatte aynı yerlerde o servisi bekledim. belki o beni görür ve bana acır diye hiç vazgeçmedim.Yıllar böyle geçti attığım mesajları taşa yazsam cevap alırdım bir gün bile olumlu olumsuz bir dönüş alamadım. Ama umudumu diri tuttum çünkü beni istemese telefon numarasını değiştirir dedim safca bu hayale tutundum. O üniversiteye gitti ben kazanamadım.Kazandığı üniversiteyi dersanenin afişinde gördüm dururmuyum.çalıştım aynı üniversiteye gidebilmek adına belki orada dedim.Ama babamın hastalığı tam o sıralara denk geldi benim üneversite değilde iş sahibi olmam gerekiyordu.Kpss ile memur oldum.Üniversite işi yattı.ondan 3 yıla yakın hiç haber alamadım artık liseden arkadaşlarıylada pek konuşmuyordu. Ve tutunduğum safca umudum da kaybolmuştu telefon numarasına da uluşamıyordum.Yıllık izinlerimde evlerinin sokaklarından hergün geçtim belki bir gün denk gelir diye ama herkezle karşılaşılan küçük bir ilde ben ona hiç raslamadım. Bir şey değiştimi içimde hayır aksine dahada arttı. Ona uluşamamak beni delirtti.aramadığım sormadığım yer kalmadı ama olmayınca olmuyor işte. Bir gün 18 mart 2013 de saat 18:16 da telefonum çaldı, inanırmısınız 7 yıl sonra ilk defa sesini duydum arayan oydu. Alo demesiyle sesini tanıdım. Ben seni merak ettim kardeşim rüyasında seni kötü görmüş nasılsın demez mi ? Allahım içim içime sığmıyor evde duramıyorum attım kendimi dışarı bağıra bağıra telefonla konuşuyorum iyiyim iyi hiç olmadığım kadar iyiyiyim çıldırıyorum iyiyiyiyiyiyimmmm diyorum.ne konuşacağımı nasıl hitabedeceğimi bilmiyorum.dilim damağım kurudu dolandı yemin ediyorum ne konuştuğumu hatırlamıyorum.ben inanın o gün kaç kilometre yürüdüm koştum hatırlamıyorum.Artık daha umutluydum sapık gibi mesaj attım gittiğim geldiğim yeri ne yapıyorsam mesajla bilgi veriyordum.sanki sevgiliymişiz gibi bir senaryo kurdum sabah akşam durmadan yazdım.Aptallık ettim o numarada yok oldu artık kaldım öyle ortada aradığına pişman ettirdim yani.bir kaç yıl daha aradım ama ulaşamadım.Hayat devam ediyordu ve maalesef o kılışe olacak ama evlenmeye karar verdim memur oldun daha ne bekliyorsun yaşın geldi diye diye o kararı aldırdılar. Ben söyle bir çılgınlık yaptım davetiye verme bahanesiyle evlerine gittim...Kapıda eğer onu görürsem konuşmak için çağıracaktım ve bana biraz olsun umut verseydi vazgeçecettim evlenmekten. Ama kapıyı çaldım açan yok bekledim birkaç saat yine denedim açan yok demekki nasip değilmiş kaderimde evlilik varmış dedim ve evlendim... evlenince bitecek bu ızdırap bitecek bu hayeller artık sadece eşim olacak birdaha düşünmeyeceğim dedim ama onu yaşayan bilir unutamadım...Çocuğum oldu yine unutamadım hep bir yanım eksik hep içimde bir sızı kaldı. Eşime haksızlık ediyorum biliyorum ama düşünmeden edemiyorum.aradan biraz daha zaman geçti bir gün onu sosyal medyadan takip ettim...ertesi gün mesaj atmış uzun zaman oldu şaşırdım diye... asıl şaşıran benim sen bana yazarmıydın...vay benim esmer gülüm vay...müsaitsen ara beni gizli numaradan bir sesini duyayım dedim gizli numaradan aratmamın sebebi de numarayı bulamamak bulursam yine mesaj atıp kendimi rezil edeceğimi bilmem.ve aradı beni 2018 ekim de . evlendiğimi yaptığımın yanlış olduğunu söyledim ama şunu dese herşeyi yakıp gideceğimi çok iyi biliyordum sadece gel dese kafiydi. Oda anlattı hayatını işe başlamış bir düzen kurmuş, çok sevindim.ama asıl soruyu da sordum EVLENDİN Mİ? Hayır dedi ya birdaha utandım. Bir saatten fazla konuştuk yine ben leyla oldum...ara ara googleden arayıp çıkan o küçük resimleri sevdim saatlerce bunu hep yapıyorum...bu da bir nevi başka bi sapıklık.yine aradan zaman geçti yine sosyal medyadan mesaj attım 2020 de artık 2 sene oldu bir kez daha sesini duymaya hakkım yokmu diye aradı sağolsun bu sefer numarası var ve ezberimde ama birkez olsun aramadım mesaj atmadım çünkü ona söz verdim. Bir saat kadar konuştuk hayatımızdaki değişiklikleri konuştuk ve ben yine içimden geçenleri yerinin dolmadığı ve unutamadığımı söyledim o okadar iyiki benimle konuşmaktan evli biriyle konuşmaktan utanıyor.ama biz ona göre sadece lise arkadaşıyız.böyle diyerek onun utanmasını engellemeye çalışıyorum. Ara veriyorum kendimce en fazla 2 yıl dayanabiliyorum.geldik 2022 ye numarası var ve aramıyorum. Ama yine mesaj attım sosyal medyadan takibimi kabul edermisin diye evet yaptım bunu çünkü google aramasındaki küçük resimler yetmiyor artık. Ve kabul etti şimdi hergün belli bir süre zarfında ona bakarak hayal ediyorum.gözlerimin altına resmini çizdim göz kapaklarımı kapatınca onu görebiliyorum... o kadar mutluyum ki bu bana 2 yıl daha gider. Bunu okuyan derki madem bu kadar seviyorsun. Git bul onu evet basit bulursun ama ne diyeceksin karşılığı yokki.ben geldim deyince boynuna sarılmayacak ki herşey bitti artık kavuşalım demeyecek ki... Dese ne yaparım bilmiyorum korkuyorum benim bir çocuğum var...onu nasıl bırakırım onsuz nasıl yaşarım eşimi nasıl yüz üstü bırakırım çıldıracağım ne taraftan düşünürsen düşün bi tutarsızlık var. ama kendime itiraf edemesemde herşeyi bırakıp gidecek gibiyim acı çekiyorum.Ama ona haksızlık ben evlendim o evlenmedi onun da benim onu sevdiğim kadar o da başkasını seviyorsa ben nasıl onun olabilirim...Lise birdeyken o zaman çıkan bir şarkı vardı ve onun bir telefonu vardı.efsane 62 30 i nokia gurup koridor senin o gözlerin varya işte benim tek şarkım o... ilk defa onun telefonundan dinledim ve bu bence bizim şarkımız Kahverengi Gözlüm...bu şarkıyı ne zaman yalnız hissetsem ne zaman çaresiz kalsam hep dinlerim ve sadece seni düşünürüm...Bizim şarkımız bitmedi daha yeni çalınacak BİR GÜN MUTLAKA kavuşacağız. DİŞLERİNDEKİ KELEBEĞİ GÖRMEYE ÖMRÜMÜ VERİRİM...SENİ UNUTMADIM...2022...