Νατάσσα Μποφίλιου - Δάκρυ | Live απο το Studio Sierra |

'Ενα απο τα νέα τραγούδια του δισκου "Βαβελ" της Νατάσσας το οποίο τραγούδησε μονάχα με συνοδεία πιάνου ενώ ήταν live στο Facebook με πάνω απο 6.000 φανς να την παρακολουθούν.
Η ποιότητα του βίντεο δυστυχώς είναι χαμηλή λόγω της κακής σύνδεσης που υπήρχε.

Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος

Στίχοι

Κλάμα που μας δένεις
Με τη μεγάλη θλίψη
Χρόνια μας μαθαίνεις
Τα βάθη και τα ύψη

Κλάμα που δροσίζεις
Τις λύπες και τα κέφια
Χρόνια ξεχωρίζεις
Τους ξένους απ' τ αδέρφια

Και ρωτάω πως γίνεται
Το δάκρυ να μην πίνεται
Και ρωτάω ποία μοίρα
Του δίνει την αλμύρα

Και ρωτάω πως γίνεται
Σαν ποταμός να χύνεται
Ποία λέξη το μαγεύει
Και άξαφνα στερεύει

Κλάμα που μας δείχνεις
Σε ποια χαρά χρωστάμε
Στο γκρεμό μας ρίχνεις
Και στάλα δε κουνάμε

Κλάμα που ανθίζεις
Απ'τα παλιά μας λάθη
Πιο βαθυά βυθίζεις
Στο στήθος μας τ'αγκάθι

Και ρωτάω πως γίνεται
το δάκρυ να μην πίνεται
και ρωτάω ποια μοίρα
Του δίνει την αλμύρα

Και ρωτάω πως γίνεται
Σαν ποταμός να χύνεται
Ποία λέξη το μαγεύει
Και άξαφνα στερεύει

----------------------------------------------
I don't own anything in this video

[katkas]

μπράβο Θέμη και Γερασιμε και φυσικά Νατάσα συγκλονιστικοι

[έντεχνημεχρικοκαλο]

δεν περιμενα και κατι λιγότερο από τον Ευαγγελατο..εξαιρετικοί στίχοι

[thanos]

Μπραβο σε αυτούς τους ανθρώπους! Μπραβο στη προσωπικοτητα και στο ήθος τους! Είναι λίγο ότι και να πουμε! Παράδειγμα του ωραίου ανθρώπου! Σπάνιο στην εποχή μας!

[MatthewFromGreece]

Αγάλματα

Ζήτησε ανταλλάγματα η ανάσα μου ένα βράδυ
και γύρεψε απ’ τον ύπνο μου να πάρει πληρωμή
Ζωή αυτό δε λέγεται, να ζεις μες στο σκοτάδι
να κόβεις μεροκάματα σε ίδια οικοδομή

Γι’ αυτό άσ’ τα προγράμματα αν δεις πως δε χωράς
Και βρες της γης τα θαύματα σ’ αυτά που λαχταράς
Δεν είμαστε αγάλματα μ’ αιώνια ζωή
χρωστάμε ανταλλάγματα για κάθε αναπνοή

Ζήτησε ανταλλάγματα η ανάσα μου να πάρει
μου είπε τη φωτιά του όποιος την κρατάει κρυφή
μονάχος του θα καίγεται γιατί θα πάει να πάρει
τραβάει ντουγρού στα δράματα και στην καταστροφή

Γι’ αυτό άσ’ τα προγράμματα αν δεις πως δε χωράς
Και βρες της γης τα θαύματα σ’ αυτά που λαχταράς
Δεν είμαστε αγάλματα μ’ αιώνια ζωή
χρωστάμε ανταλλάγματα για κάθε αναπνοή

[MatthewFromGreece]

Αντιγόνη

Άλλη μια μέρα από `κείνες τις ευθείες
που δεν μιλάνε ελληνικά κάτι σπουδαίο
οι εφημερίδες έχουν μόνο αγγελίες
κι είναι από χρόνια διαβασμένο κάθε νέο

Άλλη μια μέρα που ξυπνάνε τα θηρία
γίνεται ο κόσμος ο πλανήτης των πιθήκων
μια πυρκαγιά ξεσπά στην πολυκατοικία
και διακόπτει τα βαλσάκια των ενοίκων

Αυτό το έργο έχει μόνο πρώτους ρόλους
η εποχή αυτή κομπάρσους δε σηκώνει
με δυο γονείς αριστερούς ονειροπόλους
τόσο καιρό κρατούσα μόνο το κοντάρι
ήρθε η στιγμή να βγω να παίξω Αντιγόνη

Άλλη μια μέρα που η σκέψη μας φρενάρει
κι ησυχία μας δεν είναι πια ησυχία
βγαίνει το πρόσωπό μου, κλαίει στο φεγγάρι
κι ό, τι αγαπάμε φακελώνεται σ’ αρχεία

Αυτό το έργο έχει μόνο πρώτους ρόλους
η εποχή αυτή κομπάρσους δε σηκώνει
με δυο γονείς αριστερούς ονειροπόλους
τόσο καιρό κρατούσα μόνο το κοντάρι
ήρθε η στιγμή να βγω να παίξω Αντιγόνη

Άλλη μια μέρα από `κείνες τις ευθείες
που όσα πιστέψαμε έχουν γίνει ο εχθρός μας
κι οι αγαπημένες περιττές μας ασχολίες
έχουνε γίνει η τροφή του τέρατός μας