filmov
tv
ΑΣΕ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ - ΠΟΙΗΣΗ Α. ΑΔΑΜΟΥ@

Показать описание
ΑΣΕ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ
Με πήρε πάλι ο ύπνος χτες αργά
Ονειροπολώντας ξαπλωμένος στο σοφά
Κι είδα ένα όνειρο παράξενο τρελό
Ίσως εφιάλτη θα το 'λεγα αυτό.
Ήρθε λέει ο χάρος και στάθηκε μπροστά
Σήκω μου είπε ήρθε η ώρα ΄
Έζησες τόσα είδες πολλά
Σήκω και φόρεσε τούτα τα φτερά.
Και εκεί να δεις που ξαφνικά
Έγινε αλήθεια μια παιδική επιθυμία
Ανάλαφρα σαν το πουλί στο πλάι του πετώ
Πάνω από κάθε στέγη πάνω από κάθε βουνό.
Την γη μια τελευταία φορά να δω
Χάρε άσε με σε παρακαλώ
Με κοιτά με απορία φανερή
Τι σε κρατάει μου λέει σε τούτη την γη;
Γύρισα μαζί του λοιπόν κάθε πόλη κάθε χωριό
Τα δάκρυα μου δεν είχαν σταματημό
Είδα πολέμους δυστυχίες κάθε είδους φονικό
Άκουσα ουρλιαχτά κραυγές μα πουθενά ένα γέλιο.
Χάρε του λέω πες μου ειλικρινά
Που γίνονται όλα αυτά;
Μήπως μ' έφερες στην κόλαση καταραμένε;
Μα που ζούσες τόσα χρόνια μου λέει καημένε;
Η γη είναι αυτή που γεύτηκες όλα τα αγαθά
Έβλεπες μόνο τα καλά κι αγνοούσες τα κακά
Η γη σου είναι που νόμιζες παράδεισος
Κατήργησε την κόλαση ο διάβολος.
Η γη είναι η κόλαση κι ο διάβολος αρχηγός
Άμοιρε τυφλέ, και είσαι και χριστιανός
Τα μάτια γιατί σου τα 'δωσε ο Θεός;
Να τα κλείνεις στην δυστυχία του καθενός;
Χάρε πάρε τα φτερά σου πίσω
Κι άσε με ακόμη λίγο να ζήσω
Στη γη, στην κόλαση, θέλω να γυρίσω
Στους ανθρώπους όσα είδα να μαρτυρήσω.
Πες του νεκρούς να περιμένουν
Στην γη άλλοι νεκροί με περιμένουν
Από τον εφιάλτη να τους ξυπνήσω
Ορκίζομαι τον σταυρό στους ώμους να σηκώσω.
Α.Αδάμου 15/06/98 @
Με πήρε πάλι ο ύπνος χτες αργά
Ονειροπολώντας ξαπλωμένος στο σοφά
Κι είδα ένα όνειρο παράξενο τρελό
Ίσως εφιάλτη θα το 'λεγα αυτό.
Ήρθε λέει ο χάρος και στάθηκε μπροστά
Σήκω μου είπε ήρθε η ώρα ΄
Έζησες τόσα είδες πολλά
Σήκω και φόρεσε τούτα τα φτερά.
Και εκεί να δεις που ξαφνικά
Έγινε αλήθεια μια παιδική επιθυμία
Ανάλαφρα σαν το πουλί στο πλάι του πετώ
Πάνω από κάθε στέγη πάνω από κάθε βουνό.
Την γη μια τελευταία φορά να δω
Χάρε άσε με σε παρακαλώ
Με κοιτά με απορία φανερή
Τι σε κρατάει μου λέει σε τούτη την γη;
Γύρισα μαζί του λοιπόν κάθε πόλη κάθε χωριό
Τα δάκρυα μου δεν είχαν σταματημό
Είδα πολέμους δυστυχίες κάθε είδους φονικό
Άκουσα ουρλιαχτά κραυγές μα πουθενά ένα γέλιο.
Χάρε του λέω πες μου ειλικρινά
Που γίνονται όλα αυτά;
Μήπως μ' έφερες στην κόλαση καταραμένε;
Μα που ζούσες τόσα χρόνια μου λέει καημένε;
Η γη είναι αυτή που γεύτηκες όλα τα αγαθά
Έβλεπες μόνο τα καλά κι αγνοούσες τα κακά
Η γη σου είναι που νόμιζες παράδεισος
Κατήργησε την κόλαση ο διάβολος.
Η γη είναι η κόλαση κι ο διάβολος αρχηγός
Άμοιρε τυφλέ, και είσαι και χριστιανός
Τα μάτια γιατί σου τα 'δωσε ο Θεός;
Να τα κλείνεις στην δυστυχία του καθενός;
Χάρε πάρε τα φτερά σου πίσω
Κι άσε με ακόμη λίγο να ζήσω
Στη γη, στην κόλαση, θέλω να γυρίσω
Στους ανθρώπους όσα είδα να μαρτυρήσω.
Πες του νεκρούς να περιμένουν
Στην γη άλλοι νεκροί με περιμένουν
Από τον εφιάλτη να τους ξυπνήσω
Ορκίζομαι τον σταυρό στους ώμους να σηκώσω.
Α.Αδάμου 15/06/98 @
Комментарии