2. ΑκροΒάτης - Αυτός που σωπαίνει (Συμμ. Cornel)

Показать описание

Στίχοι: ΑκροΒάτης, Cornel

Μουσική παραγωγή: ΑκροΒάτης

Recording/Mix/Programming: ΑκροΒάτης @HotBox Studio

Mastering: Sativa @Black Spot Studio

Ακούστε τον δίσκο σε όλες τις διαδικτυακές μουσικές πλατφόρμες

Στίχοι:
(Cornel)
Στο λασπωμένο μας το όνειρο
περίσσεψαν δυο χάδια
σημάδια στα σημάδια
Ακροβατώ στο πουθενά
τραγουδώντας στα κρυφά
άλλη μια φορά να μη μ’ ακούσεις
Αλλεπάλληλες συγκρούσεις
αποκοιμιέμαι στην ακτή
«Πάμε να πέσουμε μαζί» σου λέω
κι εσυ πάλι γαμώτο απλά με σπρώχνεις
Επιβιώνουμε εκτρώσεις
στου εγκεφάλου τις αμβλώσεις
μου φυτέψανε κοριό
κι έχω ξεχάσει πώς σκατά είναι εδώ να ζω
Βουτάω μες στη μαύρη αυτήν την όζα
στη ροζ μας τη μιμόζα
αφιερώνω ένα χορό
και την πετάω απ’ το παράθυρο
Εγώ ψάχνω για άχυρο
κι απλά πιάνω βελόνες
Οι μαύροι μας χειμώνες
δε θα μάθουν για την άνοιξη
κι εγώ να απορώ πώς απορρίπτω κάθε μορφή κατάνυξης
Με έγδυσες, με άφησες
Το πάλεψα το κρύο
σε κανένα παγερό μας πια αντίο
Μου λείπει το μαγγάνιο και διπλώνομαι στα δύο.

''Στο δώμα καπνός
ο πιο ωραίος ανθός
τριαντάφυλλο κάτω απ’ το φως
Λιγοστεύουν οι στάλες
βροχή σκάει στις σκάλες
κι αυτός που σωπαίνει φαντάζει τρωτός.''

(ΑκροΒάτης)
Δεν ξέρω τι μας ξημερώνει,
μα ξημέρωσε και σήμερα μουντά
δυο κουταλιές καφέ, καθόλου ζάχαρη και μία πινελιά ρομαντισμού
Στο δάπεδο ξαπλώνουν οι ελπίδες μας
λεπίδες μάς ‘κόψαν στα δύο
γι’ αυτό κι όταν χαζεύω το κενό νιώθω καλύτερα
συγγνώμη, μα δεν έζησα ούτε σήμερα
στα ακραία μας πρωινά
που μας τυλίγουν σαν με πνίγει η χίμαιρα
κανένα ζήτημα εγωισμού
απλώς το σώμα μου εξασθένησε όσο το αγκάθι εισχωρεί και πιο βαθύτερα
Βαδίζω στα γνωστά έρημα μέρη.
Πώς γίνεται δυο άνθρωποι που κάποτε λειτούργησαν σαν ένα να ‘ναι ξένοι;
Ξεριζώμενη η καρδιά μέσα στα στήθια
καθώς φλέγεται η Αθήνα
8 11 και 5 σαν την τελευταία σελίδα
για όσους νιώσανε
εμείς χαράμι όλα τα νιάτα μας
για αυτα που μας σκαλώσανε
εφηβικά μονοπάτια που απ’ το δάκρυ μας λασπώσανε,
μα μείναμε παιδιά.
Ξέρεις δεν βοηθάς
αθώες ψυχές που πνίγονται ανάμεσα στο «θυμάσαι» ή στο «ξεχνάς»
και θυμάμαι να πιστεύω στο «εμάς»
θυμάμαι να πιστεύω για έμας
Μα τ’ όνειρο τελειώνει λίγο πριν ξυπνήσεις
αν αυτό κατανοήσεις
θα μπορείς πια να μην εμπιστεύεσαι τόσο εύκολα μιμήσεις
Κοίτα στα μάτια πριν μιλήσεις
Αφού φορέσαν όλοι μάσκες μείνε άνθρωπος.

''Στο δώμα καπνός
ο πιο ωραίος ανθός
τριαντάφυλλο κάτω απ’ το φως
Λιγοστεύουν οι στάλες
βροχή σκάει στις σκάλες
κι αυτός που σωπαίνει φαντάζει τρωτός.'' (x2)

ΑκροΒάτης:

Μαύρα Τετράδια:

Sativa:
Black Spot Studio:

ΜΑΥΡΑ ΤΕΤΡΑΔΙΑ 2019.