Κουρσάρος/Μικρές νοθείες - Βασίλης Παπακωνσταντίνου (Αργοστόλι 31/07/2017)

Στίχοι: Παύλος Μάτεσις
Μουσική: Λάκης Παπαδόπουλος

1η ερμηνεία: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Στην άσφαλτο κουρσάρος
με καράβι τη μοτοσυκλέτα, 
παντιέρα το μπουφάν το πλαστικό.
Στα 18 σου έσπασες τα φρένα, 
ταξιδεύεις για ταξίδια άλλα.

Κυκλοφοράς μονάχα φτιαγμένος, 
ο κόσμος όλος χίλια κυβικά.
Είσαι αγριεμένος, 
είσαι κουρασμένος, 
έχεις τη ζωή στη σέλα σου γραμμένη.
Για κάποιο φόνο είσαι γεννημένος.

Από παρέες τριγυρισμένος, 
δε τους φοβάσαι, δε σ’ αγαπούν.
Και η ζωή να περνάει λαθραία, 
μα εσύ φοβάσαι, 
φοβάσαι να κοιμηθείς
και το ταξίδι ξαναρχίζεις.

Το δάχτυλο στο φρένο κοκαλωμένο, 
μια στάλα αίμα στο μπουφάν σου, 
πλάι στα χίλια, 
στα χίλια κυβικά σου, 
πλάι στα χίλια κυβικά σου.

Μονάχος χάραμα, 
χάραμα στη λεωφόρο 
και περιμένεις ασθενοφόρο
από τις τρεις και δέκα σκοτωμένος.
_____________________________

Μικρές νοθείες

Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος

1η ερμηνεία: Βασίλης Παπακωνσταντίνου & Θάνος Μικρούτσικος

Ποτέ του δεν κατάφερε να βγει σε μια λιακάδα
και ζει με, ό,τι, περίσσεψε από ένα σκάρτο ποίημα
τα πρωινά σηκώνεται με μια βαριά ζαλάδα
και λέει πως τον ξύπνησε ένα μεγάλο κύμα

Κρεμάει τις αφίσες του στα παράθυρά του
κρύβει το φως μα κρύβει κι όλα τ’ άλλα
γιατί το μόνο που λαχτάρησε ως λάφυρά του
είναι μια θάλασσα να φτάνει ως τη σκάλα

Βάζει σημάδια με στυλό πάνω στον τοίχο του
μετράει το ύψος του που πόντο πόντο χάνει
μα κάθε βράδυ όταν βγαίνει απ’ τον ύπνο του
στέκεται όρθιος και τρυπάει το ταβάνι

Είναι που ονειρεύεται πως φεύγει για ταξίδια
πως μπαίνει μέσα σε παλιές φωτογραφίες
ξέρει αν μπορούσε θα ‘κανε μία απ’ τα ίδια
αλλά τι νόημα έχει το όνειρο χωρίς μικρές νοθείες.