ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΕ ΕΡΩΤΑ - Ανδρέας Ζακυνθινάκης 1985 (HQ)

Показать описание

Γεννήθηκε στην Αθήνα, συγκεκριμένα στην περιοχή του Περισσού, το 1945. Έκανε τα πρώτα του βήματα στην δισκογραφία στις αρχές της δεκαετίας του 60′, με πρώτο τραγούδι το “Τα Λερωμένα Ρούχα” το 1960. Το 1962 κυκλοφορεί “τα νιάτα μου τα χάρηκα” σε στοίχους Κώστα Μάνεση και μουσική Γρηγόρη Σιμιτζή. Ένα ακόμη απ’ τα πρώτα τραγούδια του ήταν το “Καλκούτα” την ίδια χρονιά. Από τότε ξεκινά να φτιάχνει το όνομά του, δουλεύοντας πια ως επαγγελματίας τραγουδιστής. Αρχίζει να εμφανίζεται σε κέντρα και να ηχογραφεί, αραιά και που δισκάκια, όμως η άνοδός του θα ξεκινήσει το 1969. Τότε ηχογραφεί το “Αν είναι αλήθεια”, ένα πολύ ρομαντικό τραγούδι, σε στοίχους Σάκη Καπίρη και μουσική Μίμη Χριστόπουλου. Έναν χρόνο πριν έχει ερμηνεύσει το “αλλοτινές μου εποχές”, δείγμα της αγάπης του για τον Καζαντζίδη. Την δεκαετία του 70′ αρχίζει η άνοδος για τον Ανδρέα, που ηχογραφεί νέα τραγούδια κάθε χρόνο, ενώ κόσμος συρρέει στα κέντρα που εμφανίζεται για τον ακούσει. Μετά και την αποχώρηση του Στέλιου, ο κόσμος δίψαγε να ακούσει γνήσιο λαϊκό τραγούδι και τότε έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό. Το 1978 κυκλοφορεί το πρώτο του άλμπουμ “Είμαι ένα κορμί χαμένο”, φόρος τιμής στο είδωλό του. Σε αυτό υπάρχουν 12 ιστορικά τραγούδια του Στελάρα, τα οποία ερμήνευσε υπέροχα. Ιδιαίτερη θέση στον δίσκο έχει η Μανώλια, την οποία τραγούδησε με το μέγιστο των ικανοτήτων του. Η εκτέλεση αυτή θεωρείται μια απ’ τις καλύτερες του τραγουδιού...

Στίχοι: Γιώργος Μαντάς
Μουσική: Γιώργος Μαντάς
Άλμπουμ: ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΗΚΑ 1985

Ακατάλληλε έρωτα κι επικίνδυνο πάθος
ευτυχία μου ένοχη και μοιραίο μου λάθος.
Ακατάλληλε έρωτα και κρυφή αγκαλιά μου
από σένα ορίζεται η ψυχή κι η καρδιά μου.

Χωρίς τα μάτια σου σκοτάδι είν’ η ζωή μου
χωρίς τη σκέψη σου δεν έχω λογική
είσαι ένα πάθος που μεθάει το κορμί μου
έρωτα μου, τύραννε, βασανιστή.

Ακατάλληλε έρωτα κι επικίνδυνη αγάπη
ακριβό μου παράπονο στη χαρά και στο δάκρυ.
Ακατάλληλε έρωτα και γλυκό βάσανο μου
απαραίτητο είναι μου θα `σαι παντοτινό μου.

Χωρίς τα μάτια σου σκοτάδι είν’ η ζωή μου
χωρίς τη σκέψη σου δεν έχω λογική
είσαι ένα πάθος που μεθάει το κορμί μου
έρωτα μου, τύραννε, βασανιστή...
___________________________________________