Κεκρωπία, θεά Ἀθηνᾶ, καὶ ἡ πόλη τῶν Ἀθηνῶν

Κάποτε πρὶν πολλά χρόνια ὅταν στὸν Ὄλυμπο κατοικοῦσαν οἱ δώδεκα θεοί σε μία ὄμορφη πόλη της Ἑλλάδας, Κεκροπία την ἔλεγαν, βασίλευε ἕνας περίεργος ἄρχοντας. Ἀπὸ τὴ μέση καὶ πάνω ἦταν ἄνθρωπος καὶ ἀπό τὴ μέση καὶ κάτω φίδι. Αὐτὸς ἦταν ο Κέκροπας, ὁ ξακουστός.

Το φωτεινό ἥλιο της Κεκροπίας καὶ τις πολλές ὀμορφιές της, καμάρωναν ὁ Ποσειδῶνας καὶ ἡ Ἀθηνᾶ καὶ ὁ καθένας ἤθελε αὐτή τὴ φημισμένη πόλη δική του.

Κανένας ἀπὸ τους δύο δὲν ὑποχωροῦσε καὶ ὁ Δίας ἀφοῦ κουράστηκε ἀπὸ τους καυγᾶδες τους, τους ἔστειλε στὸν Κέκροπα νὰ βρεῖ ἐκεῖνος τὴ λύση. Ο Κέκροπας, ποῦ ἦταν δίκαιος καὶ συνετός, ὅλοι το ἔλεγαν αὐτὸ, ἀφοῦ σκέφτηκε πολύ πρότεινε:

Δῶρα στὴν πόλη μας οἱ θεοί ἄς χαρίσουν καὶ οἱ ντόπιοι ἄρχοντες ἄς ἀποφασίσουν ποῖο ἀπ’ τα δῶρα την πόλη μας θὰ ὠφελήσει κι ὅποιος το πρόσφερε τὴ νίκη θὰ κερδίσει.

Καὶ ἔτσι μία ἡλιόλουστη μέρα οἱ δύο θεοί ἀνέβηκαν με μεγαλοπρέπεια πάνω στὸ βράχο της Ἀκρόπολης. Ἀπὸ κάτω οἱ κάτοικοι της Κεκροπίας καὶ ψηλά ἀπὸ τον Ὄλυμπο οἱ ἀθάνατοι θεοί, περίμεναν με δέος καὶ ὑπομονή νὰ ἀντικρύσουν τα θεϊκά δῶρα.