filmov
tv
ΛΟΓΟΜΑΧΙΑ-ΟΝΕΙΡΑ

Показать описание
Promo Track απο τον επερχόμενο δίσκο μέρες πολέμου.
Για την ΛΟΓΟΜΑΧΙΑ εμφανίζονται οι DIAFX & ZERO
Μουσική Παραγωγή : ΛΟΓΟΜΑΧΙΑ
Στιχοι,Ερμηνεία,Παρουσίαση: ΛΟΓΟΜΑΧΙΑ
Μίξη: Ibo @E'n'D Productions
Ηχογράφηση: Ibo @E'n'D Productions
Verse 1 (Zero)
Περάσαν μέρες μήνες χρόνια,φόβος άγχος και διχόνοια
Ψέμα και υποκρισία ,στων ηγεμόνων τα μπαλκόνια
Τα αλόνια στα σαλόνια μπάσιμο κάνουν με καδρόνια
Αγανάκτηση και βία στων αφεντικών τα πιόνια
Χάσαμε όνειρα αξίες και φιλοδοξίες
Στην εποχή που κόσμος κοιμάται και πεθαίνει στις πλατείες
Καταχρήσεις με αιτίες κατασταλτικές ουσίες
Φωτιά στην πόλη να ζεστάνουμε τις μέρες που ναι κρύες
Φόβος και ύπαρξη μαζί,ουσία δίνουν στο γιατί
Γιατί είμαστε όλοι μας τυφλοί,αν αλληλεγγύη υπήρχε
Τρόμος θα επικρατούσε και ηττημένοι μόνο αυτοί
Μαχητές στους δρόμους με μολότοφ σε μουνόπανα αστυνόμους
Με ρουφιάνους λίτες ασφαλίτες τρομοκρατούν και μας δένουν με νόμους
Κι είναι εθισμός προσωπικός της μάζας αντικατοπτρισμός
Στην θέση της ανθρωπιάς μπήκε ο εγωισμός
Δεν μπορείς σε αυτό το σύστημα να σαι αντικειμενικός
Το χρήμα μας έγινε αυτοσκοπός,είναι παράνοια αυτής της εποχής ο σκοπός
Είτε στο ψυχιατρείο είτε γνωστικός
Καταλήγεις αντικοινωνικός,θα δεις πως για πάντα πέθανε ο ανθρωπισμός
Τουλάχιστον στην πράξη,η θεωρία είναι άλλη φάση
Αν δε πας με το πλήθος τότε θα σε κατασπαράξει
Γιατί να υπάρχει υπάρχουσα κοινωνική τάξη ?
Ανεβαίνουν με ρούχα ακριβά και ένα αμάξι
Οι ευκαιρίες αγοράζονται κανείς δεν τις αρπάζει
Αυτή η κατάσταση κουράζει διαβρώνει αξίες και τον κόσμο διχάζει
Κλείνει το μυαλό μου όταν σκέφτομαι το μέλλον
Δεν έχω προοπτικές,ελπίδες πόσο μάλλον συμφέρον
Πληρώνουμε λάθη προηγούμενων γενιών πάθη
Στα θέλω μας αγκάθι ,γενιά καταραμένη κι όλα στάχτη
Verse 2 (Diafx)
Και πάλι λόγια κι πάλι σόγια
Παντού λαμόγια όποιος διαφωνεί πέφτει σε εμπόδια
Σκυμμένοι κάτω διπλά στον βάλτο με τα ρολόγια
Των ξεπεσμών χωρίς εφόδια
Κοιτά το μέτωπο γέμισε κόμπια
Γερνάω νέος και είναι μοιραίος
Ο τρόπος που θα κλείσει η σκηνή
Μέρες πολέμου έφτασε 2 αλλά εσύ σε κάποια αστική φυλακή
Περπάτημα ακόμα στα ίδια βήματα άλλαξα πόλη
Μα όλα ίδια και λεπτεπίλεπτα
Εύπλαστα όχι πλέων λάδι στην φωτιά
Με νεύρα ήρεμα 10 χρόνια για να κάτσει η λέξη πάνω στα κύματα
10 χρόνια για να κάτσει μια φάση τίγκα αισθήματα
Σε ποδάνιες στέκω βράχος πλέον όχι θρύψαλα ανάλογα Αναλώνεσαι σε αλκυονίδες μέρες αναλογικές φρίκες ψηφιακές νίκες
Χρυσάφι φως και σπάω το μαύρο
Εκαψα τους ποιητές στον ίδιο τους τον φαύλο κύκλο
Γιατί ήταν χαμένοι
Μέχρι να γυρίσω από το μέλλον ξέρεις τι μένει
Ο υπαινιγμός υπονοεί μες τον υπόνομο
Αγγίζω αστερόσκονη μονολογώ ομολογώ
Μοιράζομαι μιζέρια και ας με κοιτά ο πέμπτος διπλά στην
στροφή για ταξίδι δίχως επιστροφή
Σηκώνω χέρια κεφάλι πάλι θέλει να πιει να πει
Οτι τα πιόματα οδηγούν σε πιο μετά κατάθλιψεις
Κατά την θέση η θλίψη θέλει λήψεις
Ελπίδας είπαμε κάποτε μα χάθηκε χάνοντας με μάλλον ναι μάλωσε με
Είμαι ON με αυτόματο ον στον αυτόκλητο OFF στον αυτόχειρο
Αυτοχειρία σε όλεθρο
Σε κατακόμβες οχυρό γάμα τον αλληγορισμό
Αλογο όσο δεν πα-ει τρελό
Ακτίνα ωμέγα γίνομαι ατονία πολυτονικού σύμφωνα μετά Φωνήεντα φόνευσα εμένα φονεύοντας την ίαινα
Φόνος σε να βραδινό λιαζόμενος έτη φωτός
Στο χάος κάποιας νύχτας βρήκα την σύρραξη έγραψα ανάποδα
Ψάχνοντας την σύνταξη μα είμαι ανορθόγραφος το Ψ με ύπαρξη Γιατί μία ήττα με κεφαλαίο ήττα
Με κάνε τρελό και αλλιώς την είδα
Εφτασα Ωμέγα και τελικά ήταν μέγα
Ολο αυτό που έζησα ήταν για μένα μέγα
Και πήγα Λάμδα βρήκα την δύναμη και έγινα Α
Ξανάδα την ομορφιά είμαι στο βήτα
Μπήκαν όλα σε μια σειρά διαγράφοντας τον γελωτοποιών την κλίκα
Φτιάχνω τον πηγαιμό μα ο δρόμος μου είπαν να ναι μακρύς
Γιατί ίσως βα-ρε-θεις βαρέθηκα πριν καν την πιεις
Και τελικός δεν υπήρχαν μνηστήρες μόνο η Πηνελόπη να Πνίγεται σε μπύρες
Παρέα με να φίλο η φάτσα του μάλλον έμοιαζε με σκύλο
Και τους έκαψα παρέα αγκαλιά σε ένα στύλο
Κάτω στο λιμάνι με είπαν τέρας στο νησί μα ήταν όλοι τους ρουφιάνοι
Και δεν μετράει και δεν με πιάνει γιατί έχω φυλαχτό έναν τυπά Και ενα δρεπάνι....
Γιατί είχαμε όνειρα ρουφιάνοι γιατί είχα όνειρα ρουφιάνοι.
ΛΟΓΟΜΑΧΙΑ 2017
℗+© 2017 All rights reserved.
Για την ΛΟΓΟΜΑΧΙΑ εμφανίζονται οι DIAFX & ZERO
Μουσική Παραγωγή : ΛΟΓΟΜΑΧΙΑ
Στιχοι,Ερμηνεία,Παρουσίαση: ΛΟΓΟΜΑΧΙΑ
Μίξη: Ibo @E'n'D Productions
Ηχογράφηση: Ibo @E'n'D Productions
Verse 1 (Zero)
Περάσαν μέρες μήνες χρόνια,φόβος άγχος και διχόνοια
Ψέμα και υποκρισία ,στων ηγεμόνων τα μπαλκόνια
Τα αλόνια στα σαλόνια μπάσιμο κάνουν με καδρόνια
Αγανάκτηση και βία στων αφεντικών τα πιόνια
Χάσαμε όνειρα αξίες και φιλοδοξίες
Στην εποχή που κόσμος κοιμάται και πεθαίνει στις πλατείες
Καταχρήσεις με αιτίες κατασταλτικές ουσίες
Φωτιά στην πόλη να ζεστάνουμε τις μέρες που ναι κρύες
Φόβος και ύπαρξη μαζί,ουσία δίνουν στο γιατί
Γιατί είμαστε όλοι μας τυφλοί,αν αλληλεγγύη υπήρχε
Τρόμος θα επικρατούσε και ηττημένοι μόνο αυτοί
Μαχητές στους δρόμους με μολότοφ σε μουνόπανα αστυνόμους
Με ρουφιάνους λίτες ασφαλίτες τρομοκρατούν και μας δένουν με νόμους
Κι είναι εθισμός προσωπικός της μάζας αντικατοπτρισμός
Στην θέση της ανθρωπιάς μπήκε ο εγωισμός
Δεν μπορείς σε αυτό το σύστημα να σαι αντικειμενικός
Το χρήμα μας έγινε αυτοσκοπός,είναι παράνοια αυτής της εποχής ο σκοπός
Είτε στο ψυχιατρείο είτε γνωστικός
Καταλήγεις αντικοινωνικός,θα δεις πως για πάντα πέθανε ο ανθρωπισμός
Τουλάχιστον στην πράξη,η θεωρία είναι άλλη φάση
Αν δε πας με το πλήθος τότε θα σε κατασπαράξει
Γιατί να υπάρχει υπάρχουσα κοινωνική τάξη ?
Ανεβαίνουν με ρούχα ακριβά και ένα αμάξι
Οι ευκαιρίες αγοράζονται κανείς δεν τις αρπάζει
Αυτή η κατάσταση κουράζει διαβρώνει αξίες και τον κόσμο διχάζει
Κλείνει το μυαλό μου όταν σκέφτομαι το μέλλον
Δεν έχω προοπτικές,ελπίδες πόσο μάλλον συμφέρον
Πληρώνουμε λάθη προηγούμενων γενιών πάθη
Στα θέλω μας αγκάθι ,γενιά καταραμένη κι όλα στάχτη
Verse 2 (Diafx)
Και πάλι λόγια κι πάλι σόγια
Παντού λαμόγια όποιος διαφωνεί πέφτει σε εμπόδια
Σκυμμένοι κάτω διπλά στον βάλτο με τα ρολόγια
Των ξεπεσμών χωρίς εφόδια
Κοιτά το μέτωπο γέμισε κόμπια
Γερνάω νέος και είναι μοιραίος
Ο τρόπος που θα κλείσει η σκηνή
Μέρες πολέμου έφτασε 2 αλλά εσύ σε κάποια αστική φυλακή
Περπάτημα ακόμα στα ίδια βήματα άλλαξα πόλη
Μα όλα ίδια και λεπτεπίλεπτα
Εύπλαστα όχι πλέων λάδι στην φωτιά
Με νεύρα ήρεμα 10 χρόνια για να κάτσει η λέξη πάνω στα κύματα
10 χρόνια για να κάτσει μια φάση τίγκα αισθήματα
Σε ποδάνιες στέκω βράχος πλέον όχι θρύψαλα ανάλογα Αναλώνεσαι σε αλκυονίδες μέρες αναλογικές φρίκες ψηφιακές νίκες
Χρυσάφι φως και σπάω το μαύρο
Εκαψα τους ποιητές στον ίδιο τους τον φαύλο κύκλο
Γιατί ήταν χαμένοι
Μέχρι να γυρίσω από το μέλλον ξέρεις τι μένει
Ο υπαινιγμός υπονοεί μες τον υπόνομο
Αγγίζω αστερόσκονη μονολογώ ομολογώ
Μοιράζομαι μιζέρια και ας με κοιτά ο πέμπτος διπλά στην
στροφή για ταξίδι δίχως επιστροφή
Σηκώνω χέρια κεφάλι πάλι θέλει να πιει να πει
Οτι τα πιόματα οδηγούν σε πιο μετά κατάθλιψεις
Κατά την θέση η θλίψη θέλει λήψεις
Ελπίδας είπαμε κάποτε μα χάθηκε χάνοντας με μάλλον ναι μάλωσε με
Είμαι ON με αυτόματο ον στον αυτόκλητο OFF στον αυτόχειρο
Αυτοχειρία σε όλεθρο
Σε κατακόμβες οχυρό γάμα τον αλληγορισμό
Αλογο όσο δεν πα-ει τρελό
Ακτίνα ωμέγα γίνομαι ατονία πολυτονικού σύμφωνα μετά Φωνήεντα φόνευσα εμένα φονεύοντας την ίαινα
Φόνος σε να βραδινό λιαζόμενος έτη φωτός
Στο χάος κάποιας νύχτας βρήκα την σύρραξη έγραψα ανάποδα
Ψάχνοντας την σύνταξη μα είμαι ανορθόγραφος το Ψ με ύπαρξη Γιατί μία ήττα με κεφαλαίο ήττα
Με κάνε τρελό και αλλιώς την είδα
Εφτασα Ωμέγα και τελικά ήταν μέγα
Ολο αυτό που έζησα ήταν για μένα μέγα
Και πήγα Λάμδα βρήκα την δύναμη και έγινα Α
Ξανάδα την ομορφιά είμαι στο βήτα
Μπήκαν όλα σε μια σειρά διαγράφοντας τον γελωτοποιών την κλίκα
Φτιάχνω τον πηγαιμό μα ο δρόμος μου είπαν να ναι μακρύς
Γιατί ίσως βα-ρε-θεις βαρέθηκα πριν καν την πιεις
Και τελικός δεν υπήρχαν μνηστήρες μόνο η Πηνελόπη να Πνίγεται σε μπύρες
Παρέα με να φίλο η φάτσα του μάλλον έμοιαζε με σκύλο
Και τους έκαψα παρέα αγκαλιά σε ένα στύλο
Κάτω στο λιμάνι με είπαν τέρας στο νησί μα ήταν όλοι τους ρουφιάνοι
Και δεν μετράει και δεν με πιάνει γιατί έχω φυλαχτό έναν τυπά Και ενα δρεπάνι....
Γιατί είχαμε όνειρα ρουφιάνοι γιατί είχα όνειρα ρουφιάνοι.
ΛΟΓΟΜΑΧΙΑ 2017
℗+© 2017 All rights reserved.
Комментарии