Rudimental Coffee #21 - Γιάννης Βαφέας - Μάριος Νικολάου

Επεισόδιο #21 της εβδομαδιαίας live stream εκπομπής "Rudimental Coffee", με καλεσμένους τους Γιάννη Βαφέα και Μάριο Νικολάου.

Ημερομηνία προβολής επεισοδίου: 27/1/2021

[AdonisAletras]

Αγαπητέ Αλέξανδρε, 
χάρηκα που παρακολούθησα την συνέντευξη σου με τους φίλους και εξαίρετους μουσικόυς, Γιάννη και Μάριο. Πρός αποκατάσταση της αλήθειας θα ήθελα να σχολιάσω κάποιες αναφορές του φίλου Γιάννη. Βασικά ο Γιάννης είπε ότι η μουσική σκηνή Jazz στη Κύπρο ξεκινησε περί το 2000-3 με την επιστροφή αρκετών μουσικών απο τις σπουδές τους και ότι απο την δεκαετία του ’70 μέχρι το 2000 δεν υπήρχε κάτι ουσιαστικό. Αυτό αποτελεί ισοπέδωση της ιστορίας που άφησαν καποιοι άνθρωποι στη Κύπρο που τεκμηριωμένα έπαιζαν και συνάμα δίδαξαν (ασυνείδητα ή συνειδητά) τη μουσική Jazz σε πολλούς άλλους που ακολούθησαν. Θα αναφέρω μερικά ονόματα ανθρώπων και χώρων που ήταν κομβικά σε αυτή την πορεία. Ο Άντρος Παπαπαυλου και η Αλέξια Βασιλείου (που ήταν οι πρώτοι Κύπριοι που φοίτησαν στο Berklee), ο Άκης Φαρμακαλίδης με το Cotton Club του, οι Vic Salvo, Walid Itayim, Louis Nahas, Πάνος Οικονόμου που έπαιζαν στην Coach Pub (Λευκωσία) και μετέπειτα στο Jazz and Blues Club (Λεμεσό). Στο ίδιο Club έπαιζαν για αρκετά χρόνια οι New Dimensions του Ευέλθωνα Μιχαηλίδη, με μουσικούς στην πλειοψηφία τους ήταν απόφοιτοι του Berklee. Όλα αυτά έγιναν απο την δεκαετία του ’70 και μετά. Μπορώ να γράψω και άλλα ονόματα μουσικών που σε εκέινες τις δεκαετίες έβαλαν το λιθαράκι τους για να χτιστεί αυτό που υπάρχει σήμερα. Οι, Μαρίνος Νεοφύτου, Γώργος Κούλας, Ειρηναίος Κουλλουράς, Sarah Fenwick, Γιώργος Κρασίδης κλπ, κλπ.
Συμφωνώ με τον φίλο Γιάννη ότι τα πράγματα σήμερα είναι πλουσιότερα και πιο συγκροτημένα απο ότι ήταν πριν! αλλα με το να λέμε οτι το μόνο happening που υπήρχε τότε ήταν τα ‘μπουζούκια και το έντεχνο’, ουσιαστικά διαγράφουμε την ιστορία που έγραψαν όλοι αυτοί οι προαναφερθέντες (και όχι μόνο). Όλα ξεκινούν απο κάπου και συνεχίζουν βελτιώνοντας τα προηγούμενα. Έτσι και στη Κύπρο όταν κάποιοι σπούδαζαν, κάποιοι άλλοι προετοίμαζαν το έδαφος με συναυλίες, μαθήματα, events σε μπαράκια και ότι άλλο μπορούσαν να κάνουν για καταλήξουμε στο ακροατήριο και το επίπεδο που έχουμε σήμερα. Έτσι ήταν και έτσι θα είναι για πάντα -ο κύκλος που διαρκώς περιστρέφεται εν μέσω των δεκαετιών. Κάθε δεκαετία είναι καθρέφτης των ανθρώπων της που αφήνουν παρακαταθήκη για τους επόμενους. Απολογούμαι αν δεν ανάφερα τα ονόματα και άλλων σημαντικών συναδέλφων-είναι πολλοί. Αυτή η ανάρτηση δεν είναι διατριβή για την ιστορία της μουσικής Jazz στη Κύπρο αλλά τοποθετεί τα γεγονότα σε ένα σωστότερο πλαίσιο από όσα ατυχώς αναφέρονται στη συνέντευξη . Ευχαριστώ και καλή συνέχεια!