filmov
tv
Σαλαμάνδρα | Ματούλα Ζαμάνη

Показать описание
Από την εμφάνιση του Θανάση Παπακωνσταντίνου στο πέτρινο θεατράκι του ξενοδοχείου "Δοχός" στις πλαγιές του Κίσσαβου λίγο έξω από την πιο όμορφη Κοιλάδα της Ελλάδας
Θανάσης Παπακωνσταντίνου: Τραγούδι, μπουζουκομάνες, λαούτο, μπουζούκι
Ματούλα Ζαμάνη: Τραγούδι
Φώτης Σιώτας: Βιολί, βιόλα, πλήκτρα, τραγούδι
Δημήτρης Μυστακίδης: Ακουστική κιθάρα, τραγούδι
Ανδρέας Πολυζογώπουλος: Τρομπέτα, φλικόρνο
Σωτήρης Ντούβας: Τύμπανα
Γιάννης Αντωνιάδης: Κλαρίνο
Κώστας Παντέλης: Ηλεκτρική κιθάρα
Χρυσόστομος Μπουκάλης: Κόντρα μπάσο
Μιχάλης Χανιώτης: Μπουζούκι
Ηχοληψία: Χρήστος Μέγας, Μάκης Πελοπίδας, Κλεάνθης Καραπιπέρης
Φωτισμοί: Χρήστος Λαζαρίδης, Βασίλης Πουφτής
Αλεξάνδρα
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Κανά
Τα φύλλα είναι κόκκινα,
φύλλα του φθινοπώρου
κι η σαλαμάντρα αστραφτερή
και κάλτσα του διαβόλου.
Δεν τη χωράει ο Κίσσαβος,
δεν τη χωράει ο τόπος
κι αν της μιλάς για σύνεση
χαμένος πάει ο κόπος.
Αλεξάντρα, σαλαμάντρα, τί κακό είν' αυτό!
Γιατί πήγες μ' άλλον άντρα, παλιοκόριτσο;
Η σαλαμάντρα όταν κοιτά
τον ουρανό να βρέχει,
θυμάται την αγάπη της
που πια δεν την κατέχει.
Σπρώχνει το καστανόχωμα,
βγαίνει απ' τη φωλιά της
και κει που ο κάπρος πλένονταν
σκορπά τα δάκρυά της.
Κίτρινα φοράς και μαύρα, μες στις ομορφιές
Αλεξάντρα, Αλεξάντρα πως με ξέχασες!
Θανάσης Παπακωνσταντίνου: Τραγούδι, μπουζουκομάνες, λαούτο, μπουζούκι
Ματούλα Ζαμάνη: Τραγούδι
Φώτης Σιώτας: Βιολί, βιόλα, πλήκτρα, τραγούδι
Δημήτρης Μυστακίδης: Ακουστική κιθάρα, τραγούδι
Ανδρέας Πολυζογώπουλος: Τρομπέτα, φλικόρνο
Σωτήρης Ντούβας: Τύμπανα
Γιάννης Αντωνιάδης: Κλαρίνο
Κώστας Παντέλης: Ηλεκτρική κιθάρα
Χρυσόστομος Μπουκάλης: Κόντρα μπάσο
Μιχάλης Χανιώτης: Μπουζούκι
Ηχοληψία: Χρήστος Μέγας, Μάκης Πελοπίδας, Κλεάνθης Καραπιπέρης
Φωτισμοί: Χρήστος Λαζαρίδης, Βασίλης Πουφτής
Αλεξάνδρα
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Κανά
Τα φύλλα είναι κόκκινα,
φύλλα του φθινοπώρου
κι η σαλαμάντρα αστραφτερή
και κάλτσα του διαβόλου.
Δεν τη χωράει ο Κίσσαβος,
δεν τη χωράει ο τόπος
κι αν της μιλάς για σύνεση
χαμένος πάει ο κόπος.
Αλεξάντρα, σαλαμάντρα, τί κακό είν' αυτό!
Γιατί πήγες μ' άλλον άντρα, παλιοκόριτσο;
Η σαλαμάντρα όταν κοιτά
τον ουρανό να βρέχει,
θυμάται την αγάπη της
που πια δεν την κατέχει.
Σπρώχνει το καστανόχωμα,
βγαίνει απ' τη φωλιά της
και κει που ο κάπρος πλένονταν
σκορπά τα δάκρυά της.
Κίτρινα φοράς και μαύρα, μες στις ομορφιές
Αλεξάντρα, Αλεξάντρα πως με ξέχασες!