«Πύργος» του Βορρά, «εθνικός άσος» με ξεχωριστή…αρχοντιά! (κείμενο)

Όνειρο ή σύμπτωση; Τύχη ή καταξίωση; Απόλαυση ή περιπέτεια; Απόλυτη κυριαρχία ή, απλά, μια γλυκιά εμπειρία; Ό,τι και να ήταν, όπως και αν ξεκίνησε, το σίγουρο είναι πως πρόκειται για μια διαδρομή, η οποία έχει ιστορικό χαρακτήρα. Για μια «λαμπρή» πορεία, η οποία έχει συνοδευτεί με πρωτεία, για μια «χρυσή» θητεία με ευρωπαϊκή μαγεία, για μια ξεχωριστή ρότα, γεμάτη δόξα, διακρίσεις και ενίοτε παρεξηγήσεις!


Και όμως στην αρχή δεν φαίνονταν, όλα, να ήταν αληθινά! Αλλά και ουτοπικά να ήταν τα δεδομένα, ο ίδιος θα μπορούσε, εύκολα, να ακολουθήσει τη ρήση που αναφέρει πως: «Κοίτα πως χτυπάει μια καρδιά, μια καρδιά που πέρασε πολλά και για ένα ψέμα τη ζωή της θα αλλάξει»!

Μια ζωή, η οποία αντιστοιχεί σε μια τεράστια προσωπικότητα της δεκαετίας του 70’ και του 80’, η οποία, σε χρονικό διάστημα μικρότερο των δύο ετών, κατόρθωσε να εισέλθει, δυναμικά, στον αθλητικό χώρο και να αποτελέσει το σύμβολο της «επανάσταση» του «Βασιλιά» της Μακεδονίας, του «θρύλου» του Θερμαϊκού, του μεγαλύτερου αθλητικού συλλόγου της Βόρειας Ελλάδας, ο οποίος είχε την προοπτική να γίνει πιο γνωστός στα πέρατα της γης…

Να καταδείξει τη σπουδαία του δυναμική με πρωταγωνιστή τον πάλαι ποτέ «αστέρα» του Πιερικού Κατερίνης, ο οποίος στις 29 Ιουλίου του έτους 1977 έβαλε, φαρδιά-πλατιά, την υπογραφή του στα επίσημα έγγραφα του «Δικεφάλου» του Βορρά, δίνοντας το πιο ευχάριστο τέλος σε μια σειρά σκληρών διαπραγματεύσεων ανάμεσα στις διοικήσεις των δύο σωματείων, προκειμένου ο τιτάνιος επιθετικός, Γιώργος Κωστίκος να ντυθεί στα ασπρόμαυρα.

Οι ποδοσφαιριστές, Νταβασίλης και Παπαδόπουλος μετακινήθηκαν, τότε άμεσα, στον Πιερικό, ο οποίος, δια χειρός Νίκου Παντελάκη και Νίκου Βεζυρτζή, εισέπραξε και το ποσό των, περίπου, 6,5εκ δρχ, προκειμένου η «ασπρόμαυρη οικογένεια» να αγκαλιάσει τον «γίγαντα» από τα Πιέρια όρη, ο οποίος έμελλε στην συνέχεια να μετατραπεί σε σημαία του ΠΑΟΚ Θεσσαλονίκης!

Το θερμό χειροκρότημα του κόσμου, έπειτα από την ολοκλήρωση της μεταγραφής του στον ΠΑΟΚ, κατά τη διάρκεια του «καυτού» καλοκαιριού του έτους 1977 ήταν μόνο η αρχή της «αυτοκρατορίας» του Κατερινιώτη διεθνή «σέντερ-φορ», αφού ο πάλαι ποτέ προπονητής και «σκάουτερ» του «Δικεφάλου» του Βορρά, συνδύασε την εννεαετή καριέρα του στους «ασπρόμαυρους» με ιστορικές επιτυχίες.

Η άμεση συμμετοχή του στα επίσημα ματς της ανδρικής ομάδας, η τεράστια συμβολή του στη νίκη της ομάδας επί της Άιντραχτ Φρανκφούρτης, στις δύο ισοπαλίες με τη Μπάγερν Μονάχου, αλλά και η πολύ σημαντική βοήθεια του για την κατάκτηση του Πρωταθλήματος Ελλάδας (1985) και την παρουσία του ΠΑΟΚ σε τέσσερις τελικούς Κυπέλλου (11978, 1981,, 1983, 1985) στοιχειοθετούν τα κυριότερα επιτεύγματα του διεθνή επιθετικού, ο οποίος θήτευσε στην αγαπημένη του ομάδα μέχρι την Άνοιξη του 1986!

Όχι γιατί τότε ο πάλαι ποτέ «άσος» της Εθνικής μας ομάδας στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1980 ήταν κορεσμένος ως αθλητής, αλλά γιατί ήρθε σε ρήξη με τον αείμνηστο Πρόεδρο του σωματείου, Χάρη Σαββίδη, ο οποίος, έστω και εκουσίως, έκλεισε στον Γιώργο την «πύλη» για το λιμάνι του Θερμαϊκού και του άνοιξε αυτήν για το λιμάνι του Σαρωνικού!


Από τον «θρύλο» του Βορρά στον «θρύλο» του Νότου, λοιπόν, για τον «αστέρα», ο οποίος γεννήθηκε στην Τασκένδη του Ουζμπεκιστάν και άφησε στον «Δικέφαλο» του Βορρά τη βαριά κληρονομιά των 84 γκολ σε σύνολο εννέα σεζόν, δείγμα των περίσσιων προσόντων του και της έντονης διάθεσης του να συνεχίσει να βαδίζει σε «φωτεινά» μονοπάτια! Μονοπάτια, στα οποία είχε χαραχτεί η Ολυμπιακή δόξα, αφού ο Γιώργος κατάφερε να στεφθεί Πρωταθλητής Ελλάδας (1987) με τον Ολυμπιακό Πειραιώς, αλλά και να συμμετάσχει στα ματς της ομάδας με αντίπαλο τον μεγάλο Άγιαξ, φανερώνοντας τα άφθονα προσόντα του στο διεθνές στερέωμα.