«Μαγιοβότανα»

«Μαγιοβότανα»
Ίαμβοι και ανάπαιστοι
Σουίτα για φωνή και ορχήστρα σε ποίηση Κωστή Παλαμά και μουσική Μανώλη Καλομοίρη Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2019
Αίθουσα «Β. Πυρσινέλλας»
Σολίστ η Ειρήνη Δόβα στη φωνή, ο Ελευθέριος Καραγιάννης στα πνευστά και η Γεωργία Αναστάση στο πιάνο. Παρουσίαση –επιμέλεια Μαρία Στρατσάνη.
Τα «Μαγιοβότανα» είναι ο πρώτος κύκλος ποιημάτων του Κωστή Παλαμά που μελοποίησε ο Μ. Καλομοίρης. Το ποιητικό κείμενο αποτελεί το δεύτερο μέρος της ποιητικής συλλογής «Ίαμβοι και Ανάπαιστοι», που εκδόθηκε για πρώτη φορά στην Αθήνα το 1897. Η προτίμηση του Καλομοίρη στον ποιητή Κ. Παλαμά δείχνει τον αμέριστο θαυμασμό του προς τη μεγάλη αυτή πνευματική μορφή του νεότερου ελληνισμού. Ο συνθέτης έβλεπε στο πρόσωπο του Παλαμά όχι μόνο τον μεγάλο ποιητή, αλλά και τον πρωτοπόρο και ακατάβλητο μαχητή του Δημοτικισμού, στις τάξεις του οποίου αγωνιζόταν εκείνα τα χρόνια και ο ίδιος ο Καλομοίρης. Συγκεκριμένα, ο συνθέτης παρουσιάζει με σαφήνεια τη νέα ελληνική μουσική όπως θα πρέπει να είναι, με στοιχεία της ελληνικής δημοτικής μουσικής και βασιζόμενη στους τρόπους και τις κλίμακες της ελληνικής παράδοσης.
Το έργο «Μαγιοβότανα» είναι γραμμένο για φωνή και ορχήστρα και συντέθηκε κατά την «επική διετία» της νεότερης ελληνικής ιστορίας 1912-13. Αποτελείται από ένα σύντομο πρελούδιο και οκτώ τραγούδια. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην ολοκληρωμένη του μορφή στην αίθουσα του Ωδείου Αθηνών στις 12 Μαρτίου 1915 υπό τη διεύθυνση του Μ. Καλομοίρη. Εκείνο που κάνει μοναδικό το έργο του Καλομοίρη, είναι ο άμεσος τρόπος, με τον οποίο αισθάνεται την ποίηση του Παλαμά και τη μεταποιεί σε μουσική. Σημαντικό ρόλο παίζει το μοτίβο, το οποίο είναι τόσο ζωντανό και πλαστικό και η επεξεργασία του τόσο μοναδική, που μένουν ζωντανά στη σκέψη του ακροατή. Μέσα από τη μουσική του, ο Καλομοίρης παντρεύει έναν φαινομενικά ασύνδετο κόσμο. Η ακρόαση όλου του κύκλου των Μαγιοβοτάνων –η θεματολογία του οποίου περιλαμβάνει ένα κόσμο μαγικό στον οποίο συνυπάρχουν μάγισσες, ξωτικά και πρόσωπα της λαϊκής μυθολογίας- συνιστά ώστε το κάθε τραγούδι να βρίσκει τη θέση του στην πλοκή του έργου.
Ο Παλαμάς επηρέασε κυριαρχικά το έργο τού Καλομοίρη, όπως ο Γκαίτε είχε εμπνεύσει τη μουσική του Μπετόβεν και του Σούμπερτ. Είναι μοίρα των μεγάλων ποιητών, να δίνουν με τους στίχους τους, το έναυσμα για να δημιουργήσουν οι μεγάλοι εθνικοί συνθέτες τα δικά τους μουσικά αριστουργήματα.