Γράμμα Σ'έναν Ποιητή-Δημήτρης Μπάκουλης/Στίχοι: Νίκου Καββαδία/Μουσική: Δημήτρη Ζερβουδάκη/Ροζ Γάτος

Στον Ροζ Γάτο Πέμπτη 20 Ιουνίου 2024
Δημήτρης Μπάκουλης 🎸 ΚΙΘΑΡΑ -ΤΡΑΓΟΥΔΙ
Αλεξάνδρα Γκουντούλια -ΤΡΑΓΟΥΔΙ
Μια ξεχωριστή βραδιά με μια κιθάρα και 2 φωνές
~~~~~
Γράμμα Σ' έναν Ποιητή
Στίχοι: Νίκος Καββαδίας
Μουσική: Δημήτρης Ζερβουδάκης
1η Δημήτρης Ζερβουδάκης & Μαρία Φωτίου
--------
Στίχοι του πρωτοτύπου ποιήματος από την ποιητική συλλογή "Μαραμπου" του Ν.Καββαδια

Γράμμα στον ποιητή Καισαρ Εμμανουήλ

Ξέρω εγώ κάτι που μπορούσε, Καίσαρ, να σας σώσει.
Κάτι που πάντα βρίσκεται σ αιώνια εναλλαγή,
κάτι που σχίζει τις θολές γραμμές των οριζόντων,
και ταξιδεύει αδιάκοπα την ατέλειωτη γη.

Κάτι που θα κανε γοργά να φύγει το κοράκι,
που του γραφείου σας πάντοτε σκεπάζει τα χαρτιά.
να φύγει κρώζοντας βραχνά, χτυπώντας τα φτερά του,
προς κάποιαν ακατοίκητη κοιλάδα του Νοτιά.

Κάτι που θα κανε τα υγρά, παράδοξά σας μάτια,
που αβρές μαθήτριες τ αγαπούν και σιωπηροί ποιηταί,
χαρούμενα και προσδοκία γεμάτα να γελάσουν
με κάποιο τρόπο που, ως λεν, δε γέλασαν ποτέ.

Γνωρίζω κάτι, που μπορούσε, βέβαια, να σας σώσει.
Εγώ που δε σας γνώρισα ποτέ Σκεφτήτε Εγώ.
Ένα καράβι Να σας πάρει, Καίσαρ Να μας πάρει
Ένα καράβι, που πολύ μακριά θα τ οδηγώ.

Μιά μέρα χειμωνιάτικη θα φεύγαμε.
Τα ρυμουλκά περνώντας θα σφυρίζαν,
τα βρωμερά νερά η βροχή θα ράντιζε,
κι οι γερανοί στους ντόκους θα γυρίζαν.

Οι πολιτείες ξένες θα μας δέχονταν,
οι πολιτείες οι πιό απομακρυσμένες
κι εγώ σ αυτές αβρά θα σας εσύσταινα
σαν σε παλιές, θερμές μου αγαπημένες.

Τα βράδια, βάρδια κάνοντας, θα λέγαμε
παράξενες στη γέφυρα ιστορίες,
γιά τους αστερισμούς ή γιά τα κύματα
γιά τους καιρούς, τις άπνοιες, τις πορείες.

Όταν πυκνή ομίχλη θα μας σκέπαζε,
τους φάρους θε ν ακούγαμε να κλαίνε
και τα καράβια αθέατα θα τ ακούγαμε,
περνώντας να σφυρίζουν και να πλένε.

Μακριά, πολύ μακριά να ταξιδεύουμε,
κι ο ήλιος πάντα μόνους να μας βρίσκει.
εσείς τσιγάρα «Κάμελ» να καπνίζετε,
κι εγώ σε μια γωνιά να πίνω ουϊσκυ.

Και μιά γριά στο Αννάμ, κεντήστρα στίγματος,
μιά γριά σ ένα πολύβουο καφενείο
μιά αιμάσσουσα καρδιά θα μου στιγμάτιζε,
κι ένα γυμνό, στο στήθος σας, κρανίο.

Και μιά βραδιά στη Μπούρμα, ή στη Μπατάβια
στα μάτια μιάς Ινδής που θα χορέψει
γυμνή στα δεκαεφτά στιλέτα ανάμεσα,
θα δήτε ίσως τη Γκρέτα να επιστρέψει.

Καίσαρ, από ένα θάνατο σε κάμαρα,
κι από ένα χωμάτινο πεζό μνήμα,
δε θα ναι ποιητικώτερο και πι όμορφο,
ο διάφεγγος βυθός και τ άγριο κύμα;

Λόγια μεγάλα, ποιητικά, ανεκτέλεστα,
λόγια κοινά, κενά, «καπνός κι αθάλη»,
που ίσως διαβάζοντας τα να με οικτείρετε,
γελώντας και κουνώντας το κεφάλι.

Η μόνη μου παράκληση όμως θα τανε,
τους στίχους μου να μην ειρωνευθήτε.
Κι όπως εγώ για έν αδερφό εδεήθηκα,
για έναν τρελόν εσείς προσευχηθήτε.
~~~~~~

Ο Δημήτρης Μπάκουλης είναι ένας δημιουργικός και μάχιμος, τραγουδοποιός της νεότερης γενιάς.

Μια μικρή αυτοπαρουσίαση τι έχεις κάνει μέχρι τώρα. Από πού κατάγεσαι; Έχεις κάνει σπουδές στην μουσική και στον λόγο;
Είμαι 32 ετών. Κατάγομαι από μια μικρή κωμόπολη της Εύβοιας, το Αλιβέρι. Από τα 8 μου χρόνια που ξεκίνησα να παίζω κιθάρα, και από τα 15 μου που ξεκίνησα να γράφω τραγούδια, έως σήμερα, παραμένω αυτοδίδακτος. Μέχρι τώρα έχω κυκλοφορήσει δύο προσωπικές δισκογραφικές δουλειές, τις «Άλλες ζωές» το 2016, και τον «Διάβολο του έρωτα» το 2021. Παράλληλα έχω έντονη παρουσία στη δισκογραφία, με συμμετοχές είτε σαν τραγουδοποιός, είτε σαν τραγουδιστής. Tελευταία κυκλοφορία μας με την
στιχουργό Ουρανία Πατέλλη είναι το digital single «Τα κβάντα».

Ποτέ ξεκίνησες και ποιες συνεργασίες ξεχωρίζεις από αυτές που έχεις κάνει μέχρι σήμερα;
Η δουλειά μου, στην σημερινή της μορφή τουλάχιστον, σε ό,τι αφορά την δισκογραφία μου και τις παραστάσεις μου, υπάρχει εδώ και 10 χρόνια που ζω στην Αθήνα. Από τότε έχω κάνει δεκάδες συνεργασίες με ανθρώπους της μουσικής και του λόγου, κυρίως τραγουδίστριες και τραγουδιστές της γενιάς μου σε επίπεδο παραστάσεων.

Ποιες είναι οι καλλιτεχνικές και μουσικές καταβολές σου;
Ο Ορφέας Περίδης είναι η μεγαλύτερη μου αγάπη όσον αφορά την τραγουδοποιία και το τραγούδισμα της. Από εκεί και πέρα είναι πολλοί αυτοί που με πότισαν. Ενδεικτικά αναφέρω τον Γιώργο Καζαντζή και τον Αντώνη Απέργη όσον αφορά τον ήχο, και τον Θοδωρή Γκόνη όσον αφορά το λόγο.

Επηρεάζεσαι από την ελληνική μουσική μόνο ή ακουμπάς και στην παγκόσμια μουσική πραγματικότητα;
«Κλέβω» από παντού. Την χασούρα του αυτοδίδακτου την καλύπτω «κλέβοντας» από τους καλύτερους. Το φλαμένκο και η τζαζ ήταν οι δύο μεγάλες μου αγάπες, αλλά επειδή ουδέποτε υπήρξε δεξιοτέχνης σε κάτι, δανειζόμουν με τον τρόπο μου τα εργαλεία τους, και τα χρησιμοποιούσα στη δική μου λαϊκή μουσική.

Πιστεύεις ότι τα ελληνικά τραγούδια μπορούν να ακουστούν εκτός συνόρων και να έχουν αποδέκτες μη ελληνόφωνους ακροατές;
Για να ξημεροβραδιάζομαι εγώ ακούγοντας την Φεϊρούζ, χωρίς να ξέρω ούτε μισή λέξη στα αραβικά, σημαίνει ότι όλα γίνονται.