Αρλέτα & Λάκης

Σερενάτα
Κάπως σαν αστείο είπαμε αντίο
πήρα το πικάπ σου και μου πήρες το ψυγείο
Πήρες τα σεντόνια, πήρα τη μπιγκόνια
κι απ' το χωρισμό μας έχουν κλείσει τρία χρόνια

Δε θέλω να σε ξαναδώ, μανάρι μου τα κάναμε σαλάτα
Θέλω μονάχα να σου πω πως απόψε γέννησε η γάτα

Έκανε παιδάκια, δυο τιγρέ γατάκια
τα 'χει παρατήσει στης κουζίνας τα πλακάκια
Μοιάζουν τα καημένα παραζαλισμένα
κι έβγαλα το ένα Παναγιώτη σαν εσένα

Δε θέλω να σε ξαναδώ...

Άραγε που να 'σαι, άραγε θυμάσαι
που 'λεγες στη γάτα «Σερενάτα, μη φοβάσαι
Σ' όλη τη ζωή μου θα 'σαι το γατί μου
Δε θα ξαναδώσω σ' άλλη γάτα την ψυχή μου»

Δε θέλω να σε ξαναδώ...

Μες στη σιφονιέρα έγινε μητέρα
άφησε τα δυο της τα γατάκια εδώ πέρα
Κι έφυγε από μένα για να 'ρθει σε σένα
πες μου τι να κάνω τα 'χω πια κι εγώ χαμένα

Μαύρα τα μαντάτα για τη Σερενάτα
που παλιά την τάιζες μπαρμπούνια μαρινάτα
Τώρα δε σε νοιάζει πού ξεχειμωνιάζει
ούτε αν μας την πάτησε κανένας καμικάζι

Δε θέλω να σε ξαναδώ...

Μάτια μου αντίο, τέλειωσε τ' αστείο
Πήγα το πρωί και ξαναγόρασα ψυγείο
Πάρε άλλα πιάτα, βρες μιαν άλλη γάτα
όμως να θυμάσαι πού και πού την Σερενάτα

Δε θέλω να σε ξαναδώ, μανάρι μου τα κάναμε σαλάτα
Θέλω μονάχα να σου πω πως απόψε χάσαμε τη γάτα

Δε θέλω να σε ξαναδώ, μανάρι μου τα κάναμε σαλάτα
Θέλω μονάχα να σου πω πως απόψε χάσαμε τη γάτα

Το μπαρ το ναυάγιο
Προχθές αργά στο μπαρ το ναυάγιο
Βρέθηκα να τα πίνω μ' έναν άγιο
καθότανε στο διπλανό σκαμπό
Και κοινωνούσε με ουίσκι και νερό
Του είπά παππούλη τι ζητάς εδώ
Δεν είναι μέρος για έναν άγιο αυτό
μου λέει, τέκνον κάνεις μέγα λάθος
εδώ είναι ο φόβος των ανθρώπων και το πάθος
Κοίταξε γύρω του στεγνούς και μεθυσμένους
και μου είπε εγώ τους αγαπάω τους κολασμένους
αν θες ν' αγιάσεις πρέπει ν' αμαρτήσεις
Ε κι αν προλάβεις, ας μετανοήσεις
Προχθές αργά στο μπαρ το ναυάγιο
Βρέθηκα να τα πίνω μ έναν άγιο
καθότανε στο διπλανό σκαμπό
Και κοινωνούσε με ουίσκι και νερό
καθότανε στο διπλανό σκαμπό
Στο τέλος πλήρωσε και το λογαριασμό.

Νενα Βενετσανου Αρλετα Λακης Παπαδόπουλος Σταυρός του Νότου Δεκεμβριος 2010 live