Παρανέστια ομορφιά...

Από τη Μυθολογία γνωρίζουμε ότι ο Νέστος ή Νέσσος γεννιέται στην αρχή του χρόνου πριν ακόμη γεννηθούν οι άνθρωποι. Γεννήθηκε μαζί με 12.456 ποταμούς και 3000 Νύμφες. Πατέρας του ήταν ο Ωκεανός και μητέρα του η Τηθύς.
Ο Ηρόδοτος μας δίνει την πληροφορία ότι το ποτάμι, αποτελούσε το βόρειο όριο εξάπλωσης των λιονταριών στην Ελλάδα. Σήμερα βρίσκουν καταφύγιο ή τροφή 300 είδη πουλιών, 30 είδη αρπακτικών, 11 είδη αμφιβίων, 21 είδη ερπετών, ενώ αρκετά είναι και τα είδη ψαριών που ζουν στις λιμνοθάλασσες του δέλτα.
Πηγάζοντας από τα Όρη Ρίλα της Βουλγαρίας, εκβάλλει στο Θρακικό Πέλαγος, απέναντι από την Θάσο, μετά από μια εντυπωσιακή μαιανδρική πορεία 243 χλμ., με τα τελευταία 130 στην Ελλάδα. Όλα μοναδικά! Θεϊκά, θα έλεγα!
Όχι αδικαιολόγητα, ο Νέστος λατρεύτηκε ως θεός στην αρχαιότητα. Γνωρίζουμε από αρχαίες πηγές, ότι η ασταθής κοίτη του στον κάτω ρου, οι συχνές πλημμύρες του και η απόκρημνη περιοχή του μέσου και άνω ρου του απέκλειαν κάθε δυνατότητα πλωτής επικοινωνίας. Λόγω μάλιστα της διαδρομής του μέσα από απόκρημνα και δύσβατα μέρη, δεν σχηματιζόταν ούτε κατά μήκος της κοίτης του κανένας φυσικός χερσαίος δρόμος, όπως συνέβαινε με τόσους άλλους ποταμούς, ώστε να εξασφάλιζε την επικοινωνία της θρακικής ενδοχώρας (άνω και μέσο ρου του) με τις ακτές του Βόρειου Αιγαίου. Επιπλέον, κατά μήκος του Νέστου δεν υπήρχαν πολλά περάσματα (πόροι) για τη διάβασή του κι έτσι δυσχεραινόταν, σε αρκετό βαθμό, ακόμη και η οριζόντια επικοινωνία μεταξύ Μακεδονίας και Θράκης. Στην πραγματικότητα δύο ήταν, όπως και σήμερα, τα περάσματα του ποταμού, από τα οποία το ένα (το βόρειο) βρισκόταν στο μέσο και το άλλο (το νότιο) στον κάτω ρου του, όπου αντίστοιχα είχαν ιδρυθεί και οι πόλεις Νικόπολη και Τόπειρος. Το βόρειο πέρασμα επέτρεπε την επικοινωνία μεταξύ των κοιλάδων του Στρυμόνα και του Έβρου, ενώ από το νότιο πέρασμα διερχόταν ένας πανάρχαιος δρόμος (η λεγόμενη «κάτω οδός»), ο οποίος εξασφάλιζε την επικοινωνία μεταξύ Μακεδονίας και Θράκης και γενικότερα μεταξύ Ευρώπης και Ασίας. Στ' αχνάρια του δρόμου αυτού κατασκευάστηκε αργότερα η ρωμαϊκή Εγνατία οδός, της οποίας ίχνη μιας τοξωτής γέφυρας βρέθηκαν πλάι στην Τόπειρο (κοντά στους Τοξότες Ξάνθης).
Ο άνω και μέσος ρους του ποταμού ήταν κατά την αρχαιότητα η περιοχή που ζούσαν οι Δίοι, πανάρχαιο ελληνο-πελασγικό φύλο που αργότερα ταξινομήθηκε ως θρακικό.
Στον μέσο ρου του Νέστου σήμερα, στο Παρανέστι της Δράμας! Πανέμορφα μέρη, πανέμορφες ορειβατικές διαδρομές δίπλα στο ποτάμι. Μία μικρή στάση και αναφορά σε κάτι, που περνά αδιάφορα από τα μάτια μας σήμερα: Η σιδηροδρομική γέφυρα δίπλα στο Παρανέστι! Μνημείο, κάτι που ξεχνάμε σήμερα, της πανάρχαια ηρωικής προσπάθειας του ανθρώπου να δαμάσει τη φύση!
Η γέφυρα αυτή κατασκευάστηκε την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα, κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες εργασίας, στη δύσβατη αυτή περιοχή (τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας τότε). Υπάρχει και σήμερα ένα μνημείο να θυμίζει τον τιτάνιο αγώνα των εργατών και του εργοδηγού - μηχανικού Μαυροκορδάτου κατασκευαστή της σιδερένιας γέφυρας στο Νέστο ποταμό, καθώς ο Μαυροκορδάτος έχασε εκεί τη ζωή, εν ώρα εργασίας το 1895...
Η λήθη του χρόνου και η σκουριά σκεπάζει αυτό τον αγώνα...
Η ομορφιά του θεϊκού Νέστου!...

Παρανέστι, 11-8-2020