1. The Bad Poetry Social Club – Hyundai Getz

SUBSCRIBE:
The Bad Poetry Social Club

–

SETTA

The Bad Poetry Social Club – Hyundai Getz

Στίχοι / Ερμηνεία - Α. Επίθετη, Fâné, Π.Ι.Ε.Β
Μουσική σύνθεση / Ηχογράφηση οργάνων / Ενορχήστρωση – Βίκτωρας Φορλίδας
Φωνητικά – Β. Σέργη, Δ. Φραγκούλης
Προγραμματισμός – Βίκτωρας Φορλίδας, Π.Ι.Ε.Β., Β. Σέργη
Ηχογράφηση / Μίξη / Master – Sativa at Black Spot Studio

–

Σκηνοθεσία – Α. Επίθετη, Π.Ι.Ε.Β., MFS
Επεξεργασία / Χρώμα – Έβαν Κακούρης

–

Artwork – Α. Τσοπαναργιά, Omeeros
Γραφιστική επιμέλεια – Emarty
Φωτογραφίες – Ελένη Σπαθή
Typography – Carlos Tuver

Παραγωγή – The Bad Poetry Social Club
Special thanks στον κύριο Γιώργο για την φιλοξενία.

–

LINKS:

The Bad Poetry Social Club

Βίκτωρας Φορλίδας

Α. Επίθετη

Π.Ι.Ε.Β.

Fâné

Βίνα Σέργη

Παναγιώτης Φίκαρης (MFS)

Sativa

Δημήτρης Φραγκούλης

Μαρία Καρέτσου

Aθανασία Τσοπαναργιά

Omeeros

Emarty

Ελένη Σπαθή

Carlos Tuver

Black Spot Studio


#setta #badpoetry #hyundaigetz

[thebadpoetrysocialclub]

ΣΤΙΧΟΙ

Alexandra Epitheti:

άλλο ένα,
άλλο ένα,
άλλο ένα,
άλλο ένα,
άλλο ένα,
άλλο ένα,
άλλο ένα τελευταίο,
ένα τελευταίο τσιγάρο,

άλλο ένα τσιγάρο και φεύγω.
είμαι τόσο καιρό εδώ πέρα,
κι ίσως τελικά
να μη μου άρεσε και τόσο η παρέα.
θέλω μια κόκκινη καγκούρικη BMW του ’90.
κι ένα κοκτέιλ θέλω.
κι ένα τσιγάρο θέλω,
και μια γραμμή για να κρατηθώ
για λίγο ακόμα στη ζωή θέλω.
θέλω να μη χρειαστεί να γεράσω,
θέλω να μη χρειαστεί να το καταλάβω
όταν πεθαίνω.
θέλω οι γάτες να πηγαίνουν όντως στον παράδεισο,
και θέλω να ξαναδώ τους φίλους μου
σε μια καλύτερη ζωή,
ή έστω εσένα
να χορεύεις όπως τότε
μέχρι τις 6 το πρωί.

άλλο ένα τσιγάρο
άλλο ένα τσιγάρο
και φεύγω.
φεύγω
για να δύσω με τον ήλιο
πίσω από την λεπτή κόκκινη γραμμή.

πάντα κάποια στιγμή,
παύει να ‘χει πλάκα
ειδικά όταν έχεις πιεί πολύ.
εκτός κι απ’ όταν
τύχει να ‘χεις ακόμα πάνω σου
τα κλειδιά του αμαξιού σου.

ΡΕΦΡΑΙΝ:

Δεν θυμάμαι τα μάτια σου
Μόνο το χρώμα απ’ το αμάξι σου
Δεν θέλω κάτι να πω,
θέλω να φύγω από δω
Θέλω να μπω μες το αμάξι σου

Δεν θυμάμαι τα μάτια σου
Μόνο το χρώμα απ’ το αμάξι σου
Δεν θέλω κάτι να πω,
θέλω να φύγω από δω
Θέλω να ζω μες το αμάξι σου.

Fâné:

Σε ένα παρκαρισμένο Hyundai Getz, φορώντας αλάτι, μαγιό, γυαλιά και ντεκαπάζ στο κεφάλι, αξύριστα πόδια και κοκτέιλ Καρέλια, βότκα και γρανίτα φράουλα.
Εκεί έχει σταματήσει ο χρόνος ανάμεσα σε εμένα και σε εκείνη.
Με πλησιάζει, ανοίγει την πόρτα, χαιρετιόμαστε σαν παλιοί φίλοι, παίρνει τη θέση μου στο κάθισμα, φορώντας καθαρά ρούχα, καθαρό δέρμα και πάνω από όλα καθαρό μυαλό,
τη φιλάω με γλώσσα, ανοίγω την πόρτα,
και ένα αγνώστου ταυτότητας λευκό Ι.Χ. με πετάει στον αέρα σπάζοντάς μου κρανίο και λίγα κόκαλα στην πτώση.
Εκείνη μένει εκεί να με κοιτά
και περιμένει κάποιον να έρθει να βάλει μπρος,
με λίγη γεύση από Καρέλια, βότκα και γρανίτα φράουλα στο στόμα της.


ΡΕΦΡΑΙΝ:

Δεν θυμάμαι τα μάτια σου
Μόνο το χρώμα απ’ το αμάξι σου
Δεν θέλω κάτι να πω,
θέλω να φύγω από δω
Θέλω να μπω μες το αμάξι σου

Δεν θυμάμαι τα μάτια σου
Μόνο το χρώμα απ’ το αμάξι σου
Δεν θέλω κάτι να πω,
θέλω να φύγω από δω
Θέλω να ζω μες το αμάξι σου.

Δεν θυμάμαι τ’αμάξι σου…


P.I.E.V.:

Πόσα ψέματα να πω;
αφού κανένα δεν σε χωράει.
Ψάχνω τον πιο ιδανικό τρόπο να το σταματήσω,
πριν καν αρχίσω, πριν καν αρχίσει να προχωράει.

Όλο σε κυνηγάω σαν ελάφι.
Εγώ ο Ρομπέν, γονατιστός στα ανάκτορα
και εσύ η πριγκίπισσα στο παράθυρο, στο παλάτι.
Είμαι πάλι παιδί και είσαι και εσύ.
Μαζί στο αμάξι.

Κάθε φόβος μου με κυνηγά, σαν σκιά
στον διάδρομο για το μπάνιο το βράδυ
και εγώ όλο κοιτάζω πίσω
και σαν τον Ορφέα κάθε φορά καταλήγω στον Άδη.

Θέλω τόσο να πεθάνω,
που ξέρω πως δεν θα σε αγαπώ για πάντα,
που αυτό το ποίημα δεν είναι το καλύτερο μου,
όχι γιατί δεν θα με κάνει να νιώσω καλύτερα.
Γαμώ το - μου.

Αλλά γιατί δεν θα το ηχογραφήσω ποτέ
να έρθουν να σου πουν.
“Τι ωραία που τα λέει!”
και εσύ να τους πεις, “Για μένα το λέει,
για μένα το λέει.
Και ας τον άφησα μόνο, εκείνο το βράδυ,
στο αμάξι να κλαίει!”

Δεν θυμάμαι τα μάτια σου.
Κοιτάζω άλλες τόσο βαθιά,
μήπως κάπου σε βρω.
Δεν πιάσαν τελικά οι κατάρες σου.


ΡΕΦΡΑΙΝ:


Δεν θυμάμαι τα μάτια σου
Μόνο το χρώμα απ’ το αμάξι σου
Δεν θέλω κάτι να πω,
θέλω να φύγω από δω
Θέλω να μπω μες το αμάξι σου

Δεν θυμάμαι τα μάτια σου
Μόνο το χρώμα απ’ το αμάξι σου
Δεν θέλω κάτι να πω,
θέλω να φύγω από δω
Θέλω να ζω μες το αμάξι σου.

Δεν θυμάμαι τα μάτια σου
Μόνο το χρώμα απ’ το αμάξι σου
Δεν θέλω κάτι να πω,
θέλω να φύγω από δω
Θέλω να μπω μες το αμάξι σου

Δεν θυμάμαι τα μάτια σου
Μόνο το χρώμα απ’ το αμάξι σου
Δεν θέλω κάτι να πω,
θέλω να φύγω από δω
Θέλω να ζω μες το αμάξι σου.

[TheofilosArgyriadis]

Φοβερή μουσική, καλοκαίρι και θάλασσα. Φιλιά που σε κάνουν να πετάς στον αέρα σπάζοντας κρανία και κόκαλα στην πτώση. ❤

[Arseniosgh]

Θυελα ακραια αβυσσαλέων σκεψεων..ειστε οτι καλυτερο