Κριτική στις αερολογιες περι υψηλών κτιρίων

Τα ψηλά κτίρια, όπως πλέον επιτρέπονται και επιβραβεύονται απο το "νέο" οικοδομικό κανονισμό, εμφανίζονται ως λύσεις στις πυκνοδομημένες ελληνικές πόλεις απελευθερώνοντας υποτίθεται το έδαφος απο την πυκνή δόμηση και αποδίδοντάς το ως δημόσιο χώρο στην πόλη. Όμως η πυκνή μεν αλλά χαμηλή δόμηση έχει αρετές γνωστές απο παλιά, που σχετίζονται με την ανθρώπινη κλίμακα, καθιστώντας τις πόλεις βιώσιμες και φιλικές.
Μία απο αυτές τις αρετές είναι η αντίσταση στον άνεμο. Ενώ τα χαμηλά αλλά πυκνοδομημένα κτίρια, προστατεύουν απο τον άνεμο, τα ψηλά κτίρια διοχετεύουν τους ισχυρούς ανέμους που πνεύουν ψηλά προς τα κάτω. Οι στρόβιλοι και άλλα αντίστοιχα φαινόμενα που δημιουργούνται, καθιστούν το δημόσιο χώρο α-βίωτο.