Κοινωνικόν Του Δείπνου Σου Του Μυστικού

Τοῦ Δείπνου σου τοῦ μυστικοῦ, σήμερον Υἱὲ Θεοῦ, κοινωνόν με παράλαβε· οὐ μὴ γὰρ τοῖς ἐχθροῖς σου τὸ Μυστήριον εἴπω, οὐ φίλημά σοι δώσω, καθάπερ ὁ Ἰούδας, ἀλλ' ὡς ὁ Λῃστὴς ὁμολογῶ σοι. Μνήσθητί μου Κύριε, ἐν τῇ Βασιλείᾳ σου. Μνήσθητί μου Δέσποτα, ἐν τῇ Βασιλείᾳ σου. Μνήσθητί μου Άγιε, όταν έλθης εν τῇ Βασιλείᾳ σου.

De tu Cena mística, Hijo de Dios, concédeme hoy la comunión: No contaré el misterio a tus enemigos, ni te besaré como Judas, sino como el ladrón te clamo: Acuérdate de mí, Señor, en tu Reino. Recuérdame, Maestro, en tu Reino. Acuérdate de mí, Santo, en tu Reino.