ΑΝ ΟΝΕΙΡΕΥΕΣΑΙ - ACTIVE MEMBER 19/7/2022 ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ

30 χρόνια αυθεντικοί
30 χρονια αληθινοι
30 χρονια ACTIVE MEMBER
Τρίτη 19 Ιουλίου 2022
Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων
Στο πλαίσιο του URBAN ATHENS FESTIVAL
Μαζί τους στη σκηνή οι εξαιρετικοί μουσικοί: Γιάννης Δίσκος (πνευστά), Βύρωνας Τσουράπης (μπάσο), Λάμπης Κουντουρόγιαννης (κιθάρες), Δημήτρης Καζάνης (βιολί), Στέλιος Φραγκούς (πιάνο-πλήκτρα) και Θανάσης Τσακιράκης (τύμπανα).Στον ήχο μαζί τους ο «θρύλος» Γιώργος Καραγιαννίδης και στα φώτα ο Αλέξης Προδρόμου.

ΑΝ ΟΝΕΙΡΕΥΕΣΑΙ

Αν ονειρεύεσαι του κόσμου τη χαρά όλη για πάρτη σου.
Aν ονειρεύεσαι μια αγάπη τη φορά, βγάζεις το μάτι σου.
Αν ονειρεύεσαι μέρη κρυφά να ξεχνιέσαι και να χάνεσαι.
Αν ονειρεύεσαι γι’ αυτά, αδελφέ μου, μαλάκας πιάνεσαι.
Αν όμως ζεις τις στιγμές και τις στραγγίζεις λιγάκι ακόμη,
τότε η ευτυχία, η ζωή κι ο θάνατος, κοντινοί είναι δρόμοι
για να τους πας περήφανος σιγά σιγά και περπατώντας.
Και να μη φας τον καιρό σου αδελφέ μου ψευτογελώντας
Βάλε το γέλιο, λοιπόν, πάνω απ’ το ψέμα
σαν μια βελόνα οχτάρα που κεντάει μελάνι στο δέρμα
αυτό που διάλεξες κόντρα στο ριζικό σου
και απ’ την ασχήμια τους κράτα λίγη ομορφιά για μερτικό σου.
Πύρινο βιος σου δυο λέξεις, ζωής ριξιά,
αφού δε ζήλεψες σαν άλλους λουσάτη αλλαξιά
κι αφού δε χώθηκες σε βρωμικους ψυχοκρυψώνες
έχεις δέσει καλά το ατσάλι με χειμώνες
Τι ονειρεύεσαι, λοιπόν, σαν τους ευχαριστημένους
αυτούς τους άφησε η ξεφτίλα φασκιωμένους
να μουρμουράνε για την πάρτη μας και μόνο,
όταν αγγίξουν οι λεπροί τη φωτιά δεν νιώθουν πόνο.
Και τον χρόνο τον κουμαντάρουνε αναλόγως
τον ζυμώνουνε χωρίς μαγιά, που λέει ο λόγος,
για να `χει τη φρεσκάδα του κόντρα στα πολυκαιρισμένα,
στα πανιασμένα και τα ξεχαρβαλωμένα.
Γι’ αυτό σου λέω, τι ζηλεύεις, τι ονειρεύεσαι
Τα `χεις μπροστά σου, ζήσε, τι παιδεύεσαι
Αν περιπαίζεις τ’ απλά, είναι σαν να χάνεσαι
αν τα θέλεις όλα, μαλάκας πιάνεσαι.

Κοίτα εκεί έξω, οι δήθεν ασυμβίβαστοι
τάζουν στον διάολο για να μείνουν αρυτίδιαστοι.
Κι όσοι τους βλέπουν στέκουνε συνεπαρμένοι,
άντε ξεχώρισε ποιοι να `ναι πιο καημένοι.
Μια γη καμένη από αγάπες και χαρές
απ’ τις φωτεινές ρεκλάμες κάτω λιώνουν ουρές
κι όσα δεν έφτανε η αλεπού τώρα τα φτάνει,
καλά τηνε δασκάλεψε όλο αυτό το ανθρωπομάνι.
Εσύ κοίτα να στραγγίζεις τη ζωή λιγάκι ακόμη.
Η ζωή κι ο θάνατος κοντινοί είναι δρόμοι
κράτα τα όμορφα και σιγοπερπατώντας
και να μη φας τον καιρό ψευτογελώντας

Αν ονειρεύεσαι γι’ αυτά – αν ονειρεύεσαι του κόσμου τη χαρά όλη για πάρτη σου
Αν ονειρεύεσαι γι’ αυτά – αν ονειρεύεσαι μια αγάπη τη φορά, βγάζεις το μάτι σου
Αν ονειρεύεσαι γι’ αυτά – αν ονειρεύεσαι μέρη κρυφά να ξεχνιέσαι και να χάνεσαι
Αν ονειρεύεσαι γι’ αυτά – αν ονειρεύεσαι γι’ αυτά μαλάκας πιάνεσαι.