θυμάμαι-θυμάσαι

εγώ δεν είμαι πια 19 κι η αδερφή μου είναι πλέον 11.

Διαβάζουμε μαζί το θυμάμαι-θυμάσαι του Χρήστου Μπουλώτη ενώ ακούμε τον Αποχαιρετισμό του Ν. Ξυδάκη. (Γιατί αλλιώς πώς θ'ανταμώναμε ξανά;)

Θυμόμαστε τα παιχνίδια, τα παραμύθια μας...
τις αγκαλιές και τα τραγούδια μας...
τους αποχωρισμούς και τ'ανταμώματά μας.

Και ψιθυρίζουμε η μία στην άλλη παραμύθια
πάντα

Δεκέμβρης του 2011

[damoulis]

μπράβο ρε κορίτσια!
πραγματικά υπέροχο!
χαμογελαστές φωνές να αγκαλιάζουν
ένα τόσο όμορφο κείμενο!
άλλη μια φορά εκφράζω τον θαυμασμό μου!!!

[GreekConcertsLiveVideos]

Αυτό σαν Χριστουγεννιάτικο δώρο μου ήρθε....Ευχαριστώ για τα βράδυα που χαμογελούσα ακούγοντάς το για τις φορές που δάκρυζα για κάτι που 'εέιπε για το μοίρασμα για την ομορφιά της μουσικής της ζωής και την καθαρή ψυχή ένος παιδιού

[christinafotiou]

Το μαγικό δωμάτιο που άλλαζε σχήμα ανάλογα με τη στάση του κορμιού μας, το θυμάσαι; κι ήταν φορές που γινότανε ολοστρόγγυλο... Θυμάσαι πότε;