Η Μιλένα και το φρικτό ψάρι

«Δεν πρέπει να είναι έτσι τα φαγητά» σκέφτηκε η Μιλένα. «Τα φαγητά πρέπει να είναι μαλακά και εύκολα. Χωρίς αγκάθια, φλούδες, κουκούτσια και άλλα εμπόδια. Δε θέλω ψάρι. Δε μ’ αρέσει το ψάρι.»
Η Μιλένα περίμενε ότι θα έβρισκε στο ψυγείο κάτι πιο νόστιμο από το ψάρι ή ότι η μαμά θα της έφτιαχνε μια ωραία ομελέτα με τρία είδη τυριών, ζαμπόν και κομματάκια ξεροψημένης πατάτας. Χώνοντας όμως το κεφάλι της στο ψυγείο, είδε ένα μπουκάλι γάλα, ένα ακόμη ψάρι , μερικά μήλα, λίγο τυρί σε πλαστικό δοχείο, δύο κόκκινες πιπεριές, δυο ντομάτες και ένα αγγούρι.
- Δεν έχει τίποτα να φάω, παραπονέθηκε η Μιλένα.
- Μα πώς, είπε η μαμά, που έτρωγε με μικρές μπουκιές, όπως συνήθιζε. Φάε το ψάρι σου.
- Δε μ’ αρέσει το ψάρι.
- Τα περισσότερα παιδιά στον κόσμο δεν έχουν τίποτα να φάνε. Φάε το ψάρι.

Disclaimer : δεν διεκδικoύμε τα πνευματικά δικαιώματα και το περιεχόμενο χρησιμοποιείται με σεβασμό προς τους ιδιοκτήτες των δικαιωμάτων.