ZAS - Λίμπο ft.DJ WAIF (prod. MONONOME)

Στίχοι-Ερμηνεία: ZAS
Παραγωγή: MONONOME
Cuts: DJ WAIF
Μίξη-Mastering: Hot Box Music Studio
Rec: Axel Kalt
Artwork & Illustration: KUZE
Video: Lydia Chatzimarkou

Περνάν τα χρόνια και η μέγγενη σφίγγει ακόμα, ιστορίες απ΄την κρύπτη οι ζωές μας ένα με το χώμα, τα παιδιά που μεγαλώνουν ξέρουν μόνο από χειμώνα, γερνάνε πριν την ώρα τους παίζουν χωρίς κανόνα, δεν συνθηκολογούνε με το πτώμα, περνάν καλά μ΄ ένα κορίτσι ή μ΄ ένα πιώμα, ψάχνουν να βρουν το έρωτα μετά απ΄ τα δωδεκάωρα, είναι αδύνατο να ΄χεις ζωή μετά τα κάτεργα, γι΄αυτό περνάν οι ώρες γάματα, πάνω από τα χαλάσματα, μοιραζόμαστε ζωές μαζί με τ΄ αποβράσματα, οι καρδιές μας θαύματα που ζουν με τόσα θραύσματα, καρφωμένα μέσα τους μόνιμα χωρίς κλάματα, γιατί έμαθαν στα άγρια και πέρασαν τον πόνο, δεν ξέρουν να παίρνουν πολλά αλλά να δίνουν μόνο, για αυτό και στο χρεώνω, όσο και αν μεγαλώνω, αλλάζω αυτά που θέλω και στον πυρήνα φουντώνω, γράφω για να μην ουρλιάζω πάλι ως τα χαράματα, ζούμε επικίνδυνα μεγαλώνουν τα τραύματα, αμφιβολίες για τα πάντα και άθελα, να πληγώνω άδικα όλους αυτούς δεν θα ΄θελα, ό,τι και να γίνει εγώ έχω την ευθύνη, ή μήπως το μυαλό μου έχει αρχίσει αν φθίνει, η μνήμη μου ξεφτίζει ή κρίση μου με προδίδει, αμφιβολίες παίζουν το κεφάλι μου παιχνίδι

Ό,τι και να έχεις τίποτε δεν είναι σίγουρο,
ό,τι και να χτίσεις τίποτα δεν θα 'ναι σίγουρο
τι θέλεις να κρατήσεις, δεν είναι σίγουρο
το μόνο σίγουρο πρέπει να ΄χεις καρδιά από σίδερο

Όσο οι δείκτες θα γυρνάνε τίποτα δεν θα ΄ναι σίγουρο, τις νύχτες κυνηγάμε έχουμε καρδιά από σίδερο, φρενάρουμε για να σωθούμε από τον κατήφορο, έστω και αν δεν έχουμε ζήσει κάτι αντίστοιχο, τα μπάσα σκάνε σαν οβίδες μες το αυτοκίνητο, γεμίζω τις σελίδες αφού μου δώσεις το κίνητρο, σαν τις κατσαρίδες πετάμε και σπέρνουμε τον τρόμο, η αλήθεια είναι πως δεν έχουμε άλλο δρόμο, ζωή στον πάγο και η ψυχή μας στην συντήρηση, κάθε χτύπος της καρδιάς είναι αντίστροφη μέτρηση, δεν γινόμαστε νεότεροι είμαστε η αίρεση, το ΚΑΛΤ που θέλουν να χώσουν μέσα σε παρένθεση, απαραίτητη συναίνεση μα δεν την δίνουμε, πίνουμε, δαγκωνόμαστε και ξαναπίνουμε, τα μυαλά μας γδύνουμε σε ανθρώπους σαν εμάς, σ' αυτούς που περιμένουν τον λόγο σου να κρατάς, όσο τους υποτιμάς αυτοί σκληραίνουν κάθε ώρα, έμαθαν πως να κινηθούν μέσα σε μπόρα, σμιλεύονται σαν σίδερο από τώρα, σπέρνεις τρόμο σε παιδιά θερίζεις τυφώνα, αμφιβολίες μια ζωή μέσα σε Λίμπο, να αναρωτιέμαι κάθε μια στιγμή τι θα απογίνω, να αναρωτιέμαι αν κάτι που αξίζει πίσω αφήνω, αν έχω περισσότερα προβλήματα απ΄ όσα λύνω

Ό,τι και να έχεις τίποτε δεν είναι σίγουρο,
ό,τι και να χτίσεις τίποτα δεν θα 'ναι σίγουρο
τι θέλεις να κρατήσεις, δεν είναι σίγουρο
το μόνο σίγουρο πρέπει να ΄χεις καρδιά από σίδερο