Demon St8 - Αφήγηση

Album: Φόρα Παρτίδα
Στίχοι - Παρουσίαση: JouRas
Μουσική Παραγωγή: JouRas
Mixing & Mastering: Loky
Artwork: JouRas

Στίχοι:
Τα πράγματα ξεκίνησαν από μικρή ηλικία
τότε που κοιτούσες τον ουρανό με ευκολία
τότε που τα πάντα σου 'μοιάζαν αστεία
τότε που δεν ξεχώριζες μια γυναίκα από μια κυρία
από μικρό παιδί όμως μ' έτρωγε η μαλακία
κι έτσι επέλεξα το δρόμο φίλε μου για αφετηρία
χωρίς να ξέρω φυσικά τίποτα γι' αυτό
έπαιζα μπάσκετ στην αλάνα κι ήμουν εντάξει μ'αυτό
αγαπούσα τ' όνομα ελευθερία
δε γούσταρα τους κανόνες τα πολλά λόγια και την απληστία
κι έτσι τράβηξα το δρόμο μου που λες
ο κόσμος γύρω μου ξένος κι εγώ γεμάτος με απειλές
κλέβαμε τσιγάρα από το θειό μας
και πίσω από παρατημένη βάρκα φουμάραμε τον καπνό μας
μ' αρέσανε τα έξυπνα και τα εύστροφα
όχι τα προγράμματα και τα λόγια τα έτοιμα
έμπλεκα σε τσαμπουκάδες για να σπάει η ανία
ξηγημένα κι αντρίκια κι ας ήταν μαλακία
ενώ έβλεπα το φαί μου να μειώνετε
να μη βρίσκω λεφτά και τα νεύρα να τεντώνονται
καθώς περνούσε ο καιρός μάγκα ηρεμούσα κι εγώ
έγραφα στίχο και ξεχνιόμουνα μέσα σ' αυτό
μη ξεχάσω όμως να χαιρετήσω τα αφεντικά μου
δεν καταφέρανε να αγγίξουνε καν τα μυαλά μου
να πα να γαμηθείτε εσείς και τα λεφτά
τι να τα κάνω όταν στην καρδιά κυλάει η φωτιά
όλα είναι πόζα κι όλα είναι μόστρα
κοίτα να βρεις την αλήθεια κι άσε τα βρώμικα χνώτα

Είναι αφήγηση
είναι αυτό που δε ξέρεις και σου λείπει εν ολιγης του δρόμου είδηση
Είναι αφήγηση
είναι αυτό που σ' ακυρώνει και φέρνει την πιο μεγάλη παρεξήγηση (x2)

Γι' αυτούς που τα πάνε καλά με τους αριθμούς
γι' αυτούς που σηκώνουνε ψηλά χρυσούς σταυρούς
γι'αυτούς που θέλουνε και ζούνε μεσ' το ψέμα
παραμυθιάζονται απ' το τίποτα μέχρι να βρουν το τέρμα
στον καθρέφτη σου υποκρίνεσαι
απ' τις πράξεις σου προδίδεσαι
ότι σιχαινόσουν αβίαστα γίνεσαι
λίγη παραμύθα στην πραγματικότητα σου
ισορροπείται η κατάντια σου με τα βάσανα σου
το τίποτα το ξέρεις, είναι για τους νεκρούς
είναι γι' αυτούς που μπερδεύονται με τους ζωντανούς
όλοι χαμογελάνε τυπικά χωρίς λόγο
χάνονται και μπλέκονται στον πιο ηλίθιο δρόμο
τον κόσμο γύρω μου βλέπω στην πένα
όλοι μαζί προγραμματισμένοι φέρονται σαν βλαμμένα
γκόμενες βαμμένες σαν χοιρινά
μαθητριούλες που σηκώνουνε ψηλά την ποδιά
κι αρσενικά μούρη πουλάνε σε μαγαζιά πίνουν μεθάνε
κεντάνε τη βλακεία στο πετσί τους κι ότι να 'ναι
αλήθεια όλοι ξεχωρίζετε απ' το σύνολο
η φάπα θα 'ρθει και θα σκάσει σε χρόνο ανύποπτο
δε προσπαθώ αυτόν τον κόσμο να αλλάξω
σου λέω μοιάζει με μαριονέτα που θέλω να σπάσω
κι άντε κόφτε τα σκοινιά σας, στα πόδια σας πατήστε
εκπροσωπείστε επιτέλους τη γενιά σας

Είναι αφήγηση
είναι αυτό που δε ξέρεις και σου λείπει εν ολιγης του δρόμου είδηση
Είναι αφήγηση
είναι αυτό που σ' ακυρώνει και φέρνει την πιο μεγάλη παρεξήγηση (x2)