filmov
tv
Γιάννης Ταυλάς - Ρομαντικό τραγουδάκι

Показать описание
06. Ρομαντικό τραγουδάκι
Από τον δίσκο '' Τραγούδια μίας χρήσης ''
Στίχοι - μουσική - ερμηνεία: Γιάννης Ταυλάς
Βρείτε το στις πλατφόρμες:
Κάντε του unfollow, dislike και unsubscribe
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
▶ Παραγωγή: Γιάννης Ταυλάς -
PirARTe audiovisual productions
▶ Ηχοληψία, μίξη, ενορχήστρωση
και παίξιμο όλων των οργάνων:
Γιάννης Ταυλάς (PirARTe studio)
▶ Mastering: Αντώνης Τζώρτζης (Exceptional Mastering)
▶ Φωτογραφία: Πόπη Στέλλα Τσίτου
▶ Γραφιστική επεξεργασία: A. Koufi
▶ Επικοινωνία: Τζίνα Φουντουλάκη και Αλέξανδρος Καραμαλίκης
▶ Ψηφιακή διανομή: Digital Minds
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
« Ρομαντικό τραγουδάκι »
Σε είδα, με είδες
και ήταν αμοιβαίο
αυτό το συναίσθημα
που άλλοι λεν μοιραίο.
Δεν τα ‘χασα και αμέσως
σου έκανα καμάκι
παρ’ όλο που στα χέρια μου
κράταγα σουβλάκι.
Στο ρομαντισμό
το ξέρω δεν ανήκει,
ήταν με κρεμμύδι
και μπόλικο τζατζίκι.
Εσύ μου χαμογέλασες
και είπες έχω πλάκα,
φοβόμουν μήπως μέσα σου
με έλεγες μαλάκα.
Ανταλλάξαμε προφίλ
και τέτοιες αηδίες,
βγάλαμε δυο photos
να κάνουμε ιστορίες.
Μα όταν με γλυκοκοίταξες
με αυτά τα μάτια
μου έπεσε το κινητό
και έγινε κομμάτια.
Ταράχτηκες και ρώτησες
τώρα τι θα γίνει;
Αν έχω άλλη συσκευή
εκτός από εκείνη.
Σου είπα μην ανησυχείς
κάτι θα βρω να κάνω
τον αριθμό σου γράψε
στο χέρι μου επάνω.
Έτσι λοιπόν έληξε
η πρώτη μας γνωριμία
για καινούργιο κινητό
όμως δεν είχα μία.
Μουτζωνόμουνα και έλεγα
πάρτα, βλάκα πάρτα!
Πήγα στο περίπτερο
και πήρα τηλεκάρτα.
Μα πού να βρεις σήμερα
τηλέφωνο στο δρόμο;
Όλα χαλασμένα
και εγώ να νιώθω τρόμο.
Τι θα γίνει αν δεν βρω
τρόπο να σε πάρω;
Είχα αρχίσει ήδη
κάπως να φρικάρω.
Πέρασα από έναν φίλο μου
αλλά δεν ήταν σπίτι,
‘’βασανίζομαι...’’ έγραφε
στον τοίχο ένα γκραφίτι.
Πόσο ταιριαστό
σαν άρχισε να βρέχει,
η γκαντεμιά μου φίλε
όρια δεν έχει.
Ο αριθμός βράχηκε
είχε ξεθωριάσει,
η καρδιά μου χτύπαγε
λες και ήθελε να σπάσει.
Πλέον σε social
μπορούσα να σε βρω,
μα πού να έβρισκα
ένα κινητό;
Πάνω στην απόγνωση
πάνω και στην τρέλα
ζήτησα ένα από
περαστική κοπέλα.
Μα εκείνη νόμιζε
πως θέλω το κακό
φώναξε ‘’κλέφτης’’
και έγινε σκηνικό.
Τώρα γράφω το τραγούδι
σε τοίχο φυλακής
ελπίζοντας πως κάποτε,
κάπως θα το δεις.
Τηλεφώνημα μου είπαν
στην αρχή πως δικαιούμαι
χωρίς τον αριθμό σου
προφανώς και το αρνούμαι.
Ας είμαστε λοιπόν
και οι δυο αισθηματίες
κι ας μας φέρονται
σαν κοινούς εγκληματίες.
Κι αν ο κόσμος όλος
έχει γίνει κυνικός
στον τάφο μου ας γράφει
ήταν ρομαντικός.
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
«Τραγούδια μίας χρήσης» ή αν προτιμάτε «disposable songs», είναι η δεύτερη δισκογραφική μου δουλειά και η πρώτη που εμφανίζομαι ως τραγουδοποιός, που ερμηνεύω δηλαδή ο ίδιος τα τραγούδια μου, σε αντίθεση με τον πρώτο μου δίσκο, τις «Τέσσερεις Τριλογίες», που είχα τη χαρά εκείνα τα τραγούδια να τα πουν 14 υπέροχοι άνθρωποι. Βέβαια και τώρα έχω τρεις συμμετοχές, τον Σπύρο Γραμμένο, τον Φοίβο Δεληβοριά και τη Μαρία Τζόγια και είμαι πολύ χαρούμενος γι' αυτό.
Θα με ρώταγε κανείς, Γιατί τραγούδια μίας χρήσης; Αισθάνομαι ότι τα τραγούδια και γενικά η τέχνη στην εποχή μας έχει γίνει μίας χρήσης, κάτι δευτερεύον σε ένα αέναο scroll down στο κινητό. Όλοι μας έχουμε διάσπαση προσοχής, όλοι βαριόμαστε εύκολα, όλοι μένουμε σε μια επιφανειακή τριβή και χάνουμε την ουσία ή μάλλον δεν μας απασχολεί η ουσία.
Ήθελα λοιπόν να βγάλω την γλώσσα μου σε όλο αυτό, να βγάλω δηλαδή την γλώσσα μου στο κινητό αλλά καταλήγω να βγάζω selfie και να κάνω story, γιατί ανήκω και εγώ στην εποχή μου. Θέλω να πω ότι για να γράψω αυτά τα τραγούδια μπορεί να βασίστηκα σε σκέψεις και βιώματά μου, ακόμα και σε παιδικές μου αναμνήσεις αλλά το έκανα ως κάποιος που ζει στο σήμερα. Έτσι κάτι βαθιά προσωπικό ίσως και να μετουσιώνεται σε κάτι που αφορά και άλλους, ένα τραγούδι μιας μεγαλύτερης παρέας.
Αυτά είχα να σας πω, δεν θέλω να σας κουράσω με πολλά, ούτως ή άλλως τα τραγούδια είναι μίας χρήσης, ακούστε τα και πετάχτε τα, στην ανακύκλωση όμως για να μπορούν να ξαναχρησιμοποιηθούν ως υλικά από έναν μελλοντικό τραγουδοποιό που ίσως φτιάξει κάτι καλύτερο με αυτά.
Γειά!
Από τον δίσκο '' Τραγούδια μίας χρήσης ''
Στίχοι - μουσική - ερμηνεία: Γιάννης Ταυλάς
Βρείτε το στις πλατφόρμες:
Κάντε του unfollow, dislike και unsubscribe
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
▶ Παραγωγή: Γιάννης Ταυλάς -
PirARTe audiovisual productions
▶ Ηχοληψία, μίξη, ενορχήστρωση
και παίξιμο όλων των οργάνων:
Γιάννης Ταυλάς (PirARTe studio)
▶ Mastering: Αντώνης Τζώρτζης (Exceptional Mastering)
▶ Φωτογραφία: Πόπη Στέλλα Τσίτου
▶ Γραφιστική επεξεργασία: A. Koufi
▶ Επικοινωνία: Τζίνα Φουντουλάκη και Αλέξανδρος Καραμαλίκης
▶ Ψηφιακή διανομή: Digital Minds
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
« Ρομαντικό τραγουδάκι »
Σε είδα, με είδες
και ήταν αμοιβαίο
αυτό το συναίσθημα
που άλλοι λεν μοιραίο.
Δεν τα ‘χασα και αμέσως
σου έκανα καμάκι
παρ’ όλο που στα χέρια μου
κράταγα σουβλάκι.
Στο ρομαντισμό
το ξέρω δεν ανήκει,
ήταν με κρεμμύδι
και μπόλικο τζατζίκι.
Εσύ μου χαμογέλασες
και είπες έχω πλάκα,
φοβόμουν μήπως μέσα σου
με έλεγες μαλάκα.
Ανταλλάξαμε προφίλ
και τέτοιες αηδίες,
βγάλαμε δυο photos
να κάνουμε ιστορίες.
Μα όταν με γλυκοκοίταξες
με αυτά τα μάτια
μου έπεσε το κινητό
και έγινε κομμάτια.
Ταράχτηκες και ρώτησες
τώρα τι θα γίνει;
Αν έχω άλλη συσκευή
εκτός από εκείνη.
Σου είπα μην ανησυχείς
κάτι θα βρω να κάνω
τον αριθμό σου γράψε
στο χέρι μου επάνω.
Έτσι λοιπόν έληξε
η πρώτη μας γνωριμία
για καινούργιο κινητό
όμως δεν είχα μία.
Μουτζωνόμουνα και έλεγα
πάρτα, βλάκα πάρτα!
Πήγα στο περίπτερο
και πήρα τηλεκάρτα.
Μα πού να βρεις σήμερα
τηλέφωνο στο δρόμο;
Όλα χαλασμένα
και εγώ να νιώθω τρόμο.
Τι θα γίνει αν δεν βρω
τρόπο να σε πάρω;
Είχα αρχίσει ήδη
κάπως να φρικάρω.
Πέρασα από έναν φίλο μου
αλλά δεν ήταν σπίτι,
‘’βασανίζομαι...’’ έγραφε
στον τοίχο ένα γκραφίτι.
Πόσο ταιριαστό
σαν άρχισε να βρέχει,
η γκαντεμιά μου φίλε
όρια δεν έχει.
Ο αριθμός βράχηκε
είχε ξεθωριάσει,
η καρδιά μου χτύπαγε
λες και ήθελε να σπάσει.
Πλέον σε social
μπορούσα να σε βρω,
μα πού να έβρισκα
ένα κινητό;
Πάνω στην απόγνωση
πάνω και στην τρέλα
ζήτησα ένα από
περαστική κοπέλα.
Μα εκείνη νόμιζε
πως θέλω το κακό
φώναξε ‘’κλέφτης’’
και έγινε σκηνικό.
Τώρα γράφω το τραγούδι
σε τοίχο φυλακής
ελπίζοντας πως κάποτε,
κάπως θα το δεις.
Τηλεφώνημα μου είπαν
στην αρχή πως δικαιούμαι
χωρίς τον αριθμό σου
προφανώς και το αρνούμαι.
Ας είμαστε λοιπόν
και οι δυο αισθηματίες
κι ας μας φέρονται
σαν κοινούς εγκληματίες.
Κι αν ο κόσμος όλος
έχει γίνει κυνικός
στον τάφο μου ας γράφει
ήταν ρομαντικός.
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
«Τραγούδια μίας χρήσης» ή αν προτιμάτε «disposable songs», είναι η δεύτερη δισκογραφική μου δουλειά και η πρώτη που εμφανίζομαι ως τραγουδοποιός, που ερμηνεύω δηλαδή ο ίδιος τα τραγούδια μου, σε αντίθεση με τον πρώτο μου δίσκο, τις «Τέσσερεις Τριλογίες», που είχα τη χαρά εκείνα τα τραγούδια να τα πουν 14 υπέροχοι άνθρωποι. Βέβαια και τώρα έχω τρεις συμμετοχές, τον Σπύρο Γραμμένο, τον Φοίβο Δεληβοριά και τη Μαρία Τζόγια και είμαι πολύ χαρούμενος γι' αυτό.
Θα με ρώταγε κανείς, Γιατί τραγούδια μίας χρήσης; Αισθάνομαι ότι τα τραγούδια και γενικά η τέχνη στην εποχή μας έχει γίνει μίας χρήσης, κάτι δευτερεύον σε ένα αέναο scroll down στο κινητό. Όλοι μας έχουμε διάσπαση προσοχής, όλοι βαριόμαστε εύκολα, όλοι μένουμε σε μια επιφανειακή τριβή και χάνουμε την ουσία ή μάλλον δεν μας απασχολεί η ουσία.
Ήθελα λοιπόν να βγάλω την γλώσσα μου σε όλο αυτό, να βγάλω δηλαδή την γλώσσα μου στο κινητό αλλά καταλήγω να βγάζω selfie και να κάνω story, γιατί ανήκω και εγώ στην εποχή μου. Θέλω να πω ότι για να γράψω αυτά τα τραγούδια μπορεί να βασίστηκα σε σκέψεις και βιώματά μου, ακόμα και σε παιδικές μου αναμνήσεις αλλά το έκανα ως κάποιος που ζει στο σήμερα. Έτσι κάτι βαθιά προσωπικό ίσως και να μετουσιώνεται σε κάτι που αφορά και άλλους, ένα τραγούδι μιας μεγαλύτερης παρέας.
Αυτά είχα να σας πω, δεν θέλω να σας κουράσω με πολλά, ούτως ή άλλως τα τραγούδια είναι μίας χρήσης, ακούστε τα και πετάχτε τα, στην ανακύκλωση όμως για να μπορούν να ξαναχρησιμοποιηθούν ως υλικά από έναν μελλοντικό τραγουδοποιό που ίσως φτιάξει κάτι καλύτερο με αυτά.
Γειά!
Комментарии