Εισήγηση: 'Θέματα που απασχόλησαν εκπαιδευτικούς και νήπια την περίοδο του covid19', Παγγέ Τζένη

Εισηγήσεις Μελών Δ.Ε.Π.
Κεντρική αίθουσα
Εισήγηση: "Θέματα που απασχόλησαν εκπαιδευτικούς και νήπια την περίοδο του covid19", Παγγέ Τζένη Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

Η κρίση του covid19 και η «καραντίνα» ήταν πρωτόγνωρες καταστάσεις τόσο για τους εκπαιδευτικούς όσο για τους γονείς και τα νήπια. Κατά την διάρκεια αυτής της κατάστασης, οι εκπαιδευτικοί προσπάθησαν όσο το δυνατόν περισσότερο στο να ανταποκριθούν στις εκπαιδευτικές ανάγκες των νηπίων, δημιουργώντας ένα νέο σχολείο, το «διαδικτυακό σχολείο». Ως γνωστό, η όλη διαδικασία της σύγχρονης και ασύγχρονης εκπαίδευσης προκάλεσε ανησυχία τόσο στις νηπιαγωγούς, όσο και στους γονείς. Μέχρι τώρα, οι νηπιαγωγοί είχαν εξοικειωθεί με την χρήση του υπολογιστή στην τάξη του νηπιαγωγείου, αλλά τόσο η ασύγχρονη όσο και η σύγχρονη εκπαίδευση ήταν κάτι εντελώς «νέο» για αυτούς. Ωστόσο, πολλοί γονείς αντιμετώπιζαν δυσκολία διαχείρισης του ελεύθερου χρόνου των παιδιών. Τα νήπια σύμφωνα με μια έρευνα που κάναμε κατά την διάρκεια της καραντίνας, παρακολουθούσαν τα διαδικτυακά μαθήματα, και απασχολούνταν περισσότερο με την τηλεόραση, τον υπολογιστή, το διάβασμα και την ζωγραφική. Έτσι, βρέθηκε ότι η απασχόληση των παιδιών μέσω σύγχρονης και ασύγχρονης εκπαίδευσης υπήρξε σύμφωνα με τις μαρτυρίες των εκπαιδευτικών, αρκετά βοηθητική. Βεβαίως, υπήρχε και η δυσκολία συνεργασίας νηπιαγωγών με κάποιους από τους γονείς των νηπίων, οι οποίοι δεν ήταν εξοικειωμένοι με τη χρήση του διαδικτύου. Επίσης υπήρχαν οικογένειες που δε διέθεταν υπολογιστή ή tablet στο σπίτι, ούτε εκτυπωτή κάτι που προκάλεσε προβλήματα στην επικοινωνία νηπιαγωγών και γονέων και γενικότερα στην όλη διαδικασία της σύγχρονης και ασύγχρονης τηλε-εκπαίδευσης. Επιπλέον, πολλοί νηπιαγωγοί όπως μας ανέφεραν άρχισαν να ετοιμάζουν και να σχεδιάζουν μαθήματα για το eClass κυρίως λόγω του φόβου μιας ενδεχόμενης αξιολόγησής τους στο μέλλον, αν και υπήρχε δυσκολία στο να ανεβάσουν αρχεία τους και τα «μαθήματα» τους το eClass σε ώρες αιχμής. Τα νήπια, όμως, κατά την διάρκεια της καραντίνας, έδειξαν ενθουσιασμό και χαρά που «είδαν» τη νηπιαγωγό και τα υπόλοιπα παιδιά μέσω διαδικτύου και αυτό αποτελεί μια επιβράβευση στο σχεδιασμό και την υλοποίηση των μαθημάτων από τις νηπιαγωγούς. Βέβαια, αναφέρθηκε ότι ήταν αρκετά δύσκολο για τις νηπιαγωγούς να «κρατήσουν» συνεχώς το ενδιαφέρον των νηπίων μέσα στην οθόνη, διότι τα νήπια θέλουν βιωματικό τρόπο εκπαίδευσης και αλληλεπίδραση και αυτό δεν μπορεί να εισαχθεί με το eclass. Τέλος οι νηπιαγωγοί ανέφεραν ότι υπάρχει αρκετός προβληματισμός για την επαναλειτουργία ή μη των νηπιαγωγείων διότι γεννώνται ερωτήματα όπως: Θα πειθαρχήσουν τα νήπια στους κανόνες προστασίας; Πως θα κρατήσουν τα παιδιά σε απόσταση μεταξύ τους; Πώς θα αποτρέψουν τα παιδιά να μοιράζονται μαρκαδόρους και παιχνίδια; Πώς θα κάθονται στην «παρεούλα» και στις γωνιές; Όταν όλα στο νηπιαγωγείο γίνονται συλλογικά και με «κοινά» αντικείμενα.

1o Διεθνές Διαδικτυακό Εκπαιδευτικό Συνέδριο: Από τον 20ο στον 21ο αιώνα μέσα σε 15 ημέρες: Η απότομη μετάβαση της εκπαιδευτικής μας πραγματικότητας σε ψηφιακά περιβάλλοντα. Στάσεις- Αντιλήψεις- Σενάρια – Προοπτικές- Προτάσεις, 3, 4 & 5 Ιουλίου 2020, Media Pedagogy Research Group, Πανεπιστήμιο Αιγαίου.